Apparat Band - De wereld van Apparat

Ancienne Belgique, Brussel, 25 oktober 2011

Sascha Ring aka. Apparat heeft drie jaar in een dipje gezeten, maar uit die dip toverde hij - oef - het wondermooie 'The Devil's Walk' tevoorschijn. Een album dat ervoor zorgde dat Apparat waarschijnlijk een heel pak elektrofans met veel te strakke ooglappen kwijtraakte, maar er vermoedelijk ook een héél pak nieuwe muziekontdekkers bijkreeg. Zo getuigde ook de ticketverkoop voor het concert van Apparat Band. De zaalcapaciteit van de AB Box moest zowaar uitgebreid worden naar de zaal.

Het podium stond niet enkel volgestouwd met instrumenten, maar naast de nodige synthesizers, gitaren, xylofoon, strijkinstrumenten en drums stonden her en der ook gloeilampen opgesteld. Iets wat later een mooie en vooral gezellige bijdrage zou blijken tot het geweldige lichtspektakel dat met het optreden gepaard ging.

De hele bende zag er behoorlijk opgetogen uit toen ze het podium opwandelde nog vooraleer de zaallichten goed en wel gedoofd waren, volledig klaar om een slot te breiden aan hun mini-tour van vijftien dagen. Dat slot begon ingetogen met Your House Is My World waarvoor zelfs een elektrische - jawel - luit bovengehaald werd. De sfeer was gezet voor de hele avond en de Ancienne Belgique was voor dik anderhalf uur zowel onze wereld als die van Apparat.

Ring keerde zijn vroegere werk de rug niet toe. Arcadia, uit 'Walls', liet de AB zachtjes op wolkjes huppelen om later alles te laten hotsen en springen op de dynamiek van Sayulita uit het 'DJ Kicks'-album.

Na die sprong in het verleden was het tijd voor de nieuwe single Song Of Los, dat een stuk bombastischer en steviger klonk dan op plaat. Zelfs de stijfste hark moest er nu aan geloven en begon automatisch mee te wiegen op Apparats eclectische en melodieuze spinsels.

"Omdat jullie Moderat hier in Brussel steeds moeten missen hebben.", zo kondigde Ring de opwindend uitgesponnen en gearrangeerde versie van Rusty Nails aan. Een song van het mixed-up zijproject Moderat, waar zowel Apparat als dat andere Berlijnse dj-duo, Modeselektor, deel van uitmaken. Al was het dan maar om ons te paaien: Moderat was toch maar mooi voor de helft in Brussel en dat kon tellen als zoethoudertje.

Ook Ash/Black Veil scheerde hoge toppen. Eerst moest elke snaar op het podium eraan geloven en dan kon je haast een speld horen vallen toen Rings breekbare stem het duel aanging met de zacht roffelende beats. De aandacht ging pas volledig naar de strijkers tijdens Escape en The Soft Voices Die. Twee songs die in het begin de hele zaal zachtjesaan in spanning brachten om halverwege uit te monden in een bombastisch en opzwepend intermezzo, met dank aan cellist en violist.

Maar het is met Black Water dat een breed lachende en zielsgelukkige Apparat en Band nog een laatste keer de boxen laten knetteren en spetteren vooraleer ons de nacht in te sturen. "Geef ons de oude, zangloze en door elektro bezeten Apparat maar terug!", hoorden we een enkeling achteraf zeggen. "Geef ons vooral meer van dat!", juichten wij door de Brusselse straten.