Alicia Keys - Janis Joplin meets Aretha Franklin
Sportpaleis, Merksem, 8 november 2008
Ter gelegenheid van haar nieuwe album ‘As I Am’ reist Alicia Keys momenteel de wereld rond. Op dinsdag 25 maart viel België te beurt. In 2002 speelde ze al een uitverkochte Vorst Nationaal plat en ook twee jaar later moest de weide van Werchter Classic het bekopen. Dit jaar raakte het Antwerpse Sportpaleis echter niet tot aan zijn laatste zitplaatsen gevuld. Raakt België stilaan uitgekeken op deze Amerikaanse beauty?
Het was jammer om een vrouw met zoveel soul, talent en charisma te zien optreden in dergelijke “cheap ass”-show. Het concert werd ingezet en afgesloten met een kortfilm die eigenlijk absoluut overbodig was. De woorden lieten uitschijnen dat er een spirituele boodschap moest worden overgebracht. Speekselmedaille en bank vooruit voor wie hem écht begreep. Ook de choreografie was uitermate belachelijk met danspassen die we al honderden keren hebben gezien. Dat Keys een zangeres is die al die poespas niet nodig heeft, bewees ze onmiddellijk bij de aanzet van haar set.
Gezeten achter haar piano kwam ze het podium opgereden. De eerste twee nummers waren afkomstig van haar nieuwe album. Een mens begint zich dan af te vragen of iemand al naar dat album had geluisterd, want de reactie was verbazingwekkend miniem. Songs als You Don’t Know My Name en How Come You Don’t Call Me konden de zaal dan weer wel in beroering brengen. Het Sportpaleis in volle zang, het heeft toch wel iets ontzagwekkends.
Na een nummer of vijf, zes brachten de drie achtergrondzangeressen telkens een kort intermezzo. Zo hoorden we ondermeer hun eigen versie van Voulez-vous Coucher Avec Moi. Zonder twijfel één voor één zeer straffe madammen.
Bij Sure Looks Good To Me moest Keys even kwijt dat dit nummer enorm veel voor haar betekende. Ze noemde het haar “sort of personal mantra”. Verder tijdens het concert werd veel gebruikt gemaakt van beeldmateriaal. Foto’s van haar familie, covers van tijdschriften die ze haalde,… . Tijdens het nummer Prelude To A Kiss werden we bewust gemaakt van de opdracht van 'Keep A Child Alive', een organisatie die hulp biedt aan kinderen die getroffen zijn door AIDS. Alicia Keys is hiervan de ambassadrice. We kregen onder meer foto’s te zien van haar bezoek aan de getroffen gebieden. Naar aanleiding van dit bezoek schreef ze bovenstaand nummer.
Ondanks de overdosis aan ijzersterke nummers op al haar vier albums werd het Sportpaleis enkel wild bij het horen van de meer bekendere hitnummers. Het laatste halfuur van het concert was dan ook een schietkraam van de ene bekende song na de andere. Maar hoe toegewijd ze de nummers Woman’s Worth en Fallin’ ook bracht, het leek alsof het publiek niet besefte waar ze zich bevond en wie daar op het podium stond te zingen. Het bisnummer If I Ain’t Got You moest de langdurige sereniteit compenseren en gaf Keys het applaus, gejoel en gefluit die ze al de hele avond met vlag en wimpel had verdiend.