Admiral Freebee - Lééf
Botanique, Brussel, 18 december 2014
“Dit nummer draagt in feite dezelfde boodschap dan al mijn andere nummers: leef! Leef! Leef” Tom Van Laere predikte de levensvreugde in de Orangerie, het voorlaatste wapenfeit van de Admiraal op het podium (zondag staat er nog een optreden gepland in Nederland) in wat een druk 2014 was. De show was relatief kort, vreemd en degelijk.
2014 bracht voor Admiral Freebee een vijfde boreling, ‘The Great Scam’, waaruit ondertussen vier singles getrokken zijn. In maart werd die plaat voorgesteld in een uitverkochte Ancienne Belgique, een schitterend optreden. Het nummer waarmee Tom Van Laere daar zijn set afsloot, mocht nu openen. Het betrof Little Village, een cover van Van Morrison in een lang uitgesponnen versie compleet met saxofoon- en mondharmonicasolo’s.
Tom Van Laere en zijn vreemd gevoel humor, het blijft een vanzelfsprekend huwelijk, ook op het podium. Zo hebben we weinig artiesten al meer zelfrelativering aan de dag weten leggen dan Van Laere in zijn Bad Year For Rock ‘n’ Roll en dan vooral in de regels “If my brother’s on a date/I sit home to masturbate/ I switch on MTV and hocus-pocus/An erection in my pants and it ain’t got a purpose.” Dat hij dan ook dit nummer uitkiest om de lolbroek uit te hangen, vreemde familiebanden tussen de bandleden te verzinnen en over gitarist Tim Coenen zegt “Hij is de minst getalenteerde van de groep, maar ge kunt er goed mee lachen” is hem dan ook met veel liefde vergeven.
De grote kracht van Admiral Freebee is dat hij de covers die hij brengt kan laten klinken als zijn eigen nummers. En dat hij met evenveel gemak van genre wisselt dan van jas. Breaking Away, de afsluiter, is een geniale popsong, Always On The Run was met de saxofoonsolo van Marc De Maseneer bijna funk, Nothing Else To Do klinkt nu al als het lijflied van iedere levensgenieter en een treurwilg is nooit mooier geweest dan Look At What Love Has Done.
Maar er scheelde iets aan gisteren. Oh Darkness rockte niet zo nijdig als anders en ook Rags ‘n’ Run heeft eerder al eens intenser geklonken. Min of meer vaste waarden in de setlist als Einstein Brain, Ever Present en Get Out Of Town waren zelfs in geen velden of wegen te bespeuren. Nu juichen wij variatie in de setlist toe – zo zouden we graag nog eens Admiral For President, Recipe For Disaster, Boy You Never Found of Perfect Town horen en hebben we er alleen maar het raden naar hoe geweldig Sad Rebel en Murder Of The Sun met deze groep zouden klinken – maar het einde leek hier nogal plots te komen.
Begrijp ons niet verkeerd: een degelijke Admiral Freebee is nog altijd een stuk beter dan vele collega’s op een betere dag. En we hopen dat in 2015 onze wegen en die van Van Laere nog eens zullen kruisen.