Absynthe Minded - Veelzijdigheid troef
Kunstencentrum Vooruit, Gent, 1 maart 2011
My Heroïcs Part One bracht Absynthe Minded tot de top van de Belgische muziekscene. De single Envoi heeft die positie alleen nog maar bevestigd en versterkt. En terecht, de band heeft namelijk veel meer in zijn mars dan die paar hits en staat voor een vaste waarde die nooit meer in de vergeetput zal wegkwijnen. Tijdens zijn theatertournee greep de Gentse groep terug naar zijn muzikale historie en grifte met behulp van een buffetpiano, accordeon, viool, mondharmonica, gitaar, contrabas en vijf steengoede muzikanten zijn naam in de geschiedenis van de Belpop.
Frontman Bert Ostyn opende met een erg dankbaar en plechtig "Welkom, dames en heren.", waarna de band meteen inzette met Hey, een nummer van de derde demo 'Krankhaus Hotel' uit 2001. Hierbij dook meteen het herkenbare, levendige vioolgeluid op. Violist Renaud Ghilbert zou later aan de hand van een citaat van een journalist nog als "het geheime wapen van de band" voorgesteld worden. Maar zo heeft Absynthe Minded er wel meer.
Na een kennismaking met de meer jazzy en gipsy kant van de band via Conversation Strike Error, was het publiek opgewarmd voor een eerste intieme "unplugged" moment. Pianist Jan Duthoy plaatste zich ingetogen en gepassioneerd achter zijn piano om via Out Of the Piano een virtuoze introductie te geven op In Her Head. De melancholische pianomelodieën vermengden zich zonder moeite met meer wringende akkoorden, tegenritmes en scherpe violen. Absynthe Minded kan echt alle kanten uit. Dat is hun grote troef.
De klank en intimiteit, die een theatertournee vereisen, waren er, zoveel was duidelijk. Maar het absolute hoogtepunt van het eerste deel was Moodswing Baby, met een beetje schaamte opgedragen aan de ware liefde van de frontman. Hoe vertederend kunnen pianoakkoorden klinken? Daar kreeg het publiek zo een half uur voor om over na te denken.
Na de break, waarbij het akoestische Envoi een perfecte zet was om onmiddellijk de volle aandacht te krijgen, ging het theaterconcert een meer dreigende, donkere en nostalgische kant op. De meest obscure en ook verrassende bewerking lag hem in My Heroics Part One. De pianoklanken werden vervangen door krijsend en grauw contrabasgestrijk, waardoor de song nog meer in je hart kneep dan voordien. Ook History Makes Science Fiction - de titeltrack van Absynthe Mindeds eerste demo - sloot bij dit gevoel aan omwille van het gebruik van de twee basdrums.
Wat het Gentse vijftal ook doet, hun sound zal altijd aantrekkelijk en herkenbaar blijven. Dat bewezen tenslotte het gitaarkrijsende Little Rascal en het nieuwe Crosses, dat ons al meteen een voorsmaakje gaf van de meer experimentele toekomst van Absynthe Minded. Want zoals reeds gezegd, deze band is niet meer van het hoofdpodium weg te krijgen.