Absynthe Minded - Vaarwel meligheid, welkom ruigheid

In alle intimiteit komen zanger Bert Ostyn, pianist Jan Duthoy en violist Renaud Ghilbert de uitverkochte Handelsbeurs binnen, dat in het kader van de theatertournee zijn zitplaatsen uitgerold had. Wanneer de opener eindigt en de eerste tonen van Pretty Horny Flow weerklinken, worden de drie jongens vergezeld door de rest van de groep, zijnde drummer Jakob Nachtergaele en bassist Sergej Van Bouwel. Door de prachtig lange pianosolo wisten we al meteen dat het Absynthe Minded was dat voor ons stond. Want piano, viool en stem zijn zonder meer de belangrijkste troeven van de groep. Renaud Ghilbert en Jan Duthoy zijn niet alleen goede muzikanten, met hun inbreng geven ze een absolute meerwaarde aan de groep, dat bij dit theater-optreden nog meer tot stand kwam.

Om het toch wel passieve publiek wat wakker te schudden volgde Acquired Taste, de titeltrack van het debuut. De ingetogen sfeer wordt een beetje aan de kant geschoven, en af en toe zien we enkele hoofden meeschudden. Alle respect gaat hierbij naar Bert Ostyn, die van op zijn stoeltje zijn uiterste best doet bij te houden met zijn gitaar. Wanneer bij het volgende nummer het stoeltje aan de kant wordt gezet en de akoestische gitaar wordt omgeruild voor een elektrische wordt meteen ook komaf gemaakt met de ingetogen sfeer waarin we ons bevonden. Omdat een nieuwe cd niet ver weg is, worden we getrakteerd op enkele nieuwe nummers. Ask Me Anything heeft een aanstekelijke rockdeuntje en stukjes met enkel drum en zang, die de mooie melodie telkens even doorbreken, wat een extra dimensie aan het nummer geeft. De vioolsolo in One Way Or Another doet menig mond openvallen. Een ingetogen lied op het tweede album 'New Day' krijgt live een totaal andere wending. Alle hoofden zijn op Renaud Ghilbert gericht, terwijl ons ook opvalt hoe mooi de stem van Bert Ostyn klinkt bij zowel rustige en ingetogen, als krachtige en energieke nummers.

De bindteksten waren dan wel niet om over naar huis te schrijven, het prachtige schrijf- en compositiewerk van het Absynthe Minded-repertoire is prachtig. I Like You When You’re Sad was samen met My Heriocs Part One misschien een melige hit, het publiek kon deze liefdesverhalen best smaken. Groot applaus ontstond ook wanneer af en toe de romantisch klinkende trompet werd bovengehaald.

Op enkele uitzonderingen na werden de twee albums zowat volledig gespeeld. Verder volgde nog het aanstekelijke Substitute, Let’s Go, Twisted, People Of The Pavement, Mary’s Hotel en het fenomenale I Am A Fan. Toch een vermelding waard is het nieuwe Your Backdoor dat niet alleen over een mooi geschreven tekst, maar tevens over een leuke melodie beschikt. Fill Me Up klinkt dan weer volledig het tegenovergestelde. Bij deze rockdeuntjes denken we spontaan aan een Belgische Franz Ferdinand, dat dan door de viool en de stem toch een speciaal effect krijgt.

Zo ging het optreden natuurlijk heel snel. Voor we het goed en wel beseften werden de muzikanten aan het publiek voorgesteld en hoorden we even later “Dit is ons laatste nummer” door de micro weergalmen. Dit optreden kan minstens als vernieuwend en energiek omschreven worden. De nieuwe nummers zijn een wereld van verschil wanneer we terugdenken aan Walk With Me op het debuut 'Aqcuired Taste'. En toch blijft het geluid van Absynthe Minded uit de duizend herkenbaar, en is de veelzijdigheid van de muzikanten een duidelijke meerwaarde.

Nooit eerder werden we live door deze groep teleurgesteld. Afgelopen vrijdag evenmin.