AB Canapé: Coldplay - Nu al wereldniveau
Ancienne Belgique, 17 maart 2020
Samen met een select groepje uitverkorenen mochten we afgelopen dinsdag de -uitgebreide- soundcheck Coldplay aanschouwen. De Britse jonkies brachten in juli hun debuutplaat ‘Parachutes’ uit, en als we onze collega’s aan de andere kant van het kanaal mogen geloven is dat gewoon het album van het jaar. Bij NME geloofde niemand dat het een debuutalbum was, en Melody Maker schuwde de grootspraak niet toen ze het predicaat ‘meesterwerk’ van onder het stof haalden.
Aan uw trouwe journalist dus om uit te vinden of deze zoveelste hype de moeite is. Eerder dit jaar zagen we de band al aan het werk op Pukkelpop in een halfvolle Club. Een optreden dat toen schaamteloos werd verstoord door de soundcheck van Limp Bizkit. Frontman Chris Martin diende al lachend van repliek: ”Volgend jaar staan wij gewoon op dat hoofdpodium.” Wat ons betreft geen onrealistisch statement want Coldplay heeft alles in zich om een grootse band te worden.
Ondanks de licht bevreemdende ervaring die deze showcase was -gezien het beperkte publiek- gaven de heren uit Londen toch het beste van zichzelf. Opener van dienst was Shiver, een explosieve song waaruit meteen het muzikale vakmanschap van de bandleden bleek. Met bewondering keken we in de richting van gitarist Jonny Buckland die het nummer van extra cachet voorzag.
Buckland en de rest keken dan weer vol verbazing de halflege zaal in, en vroegen zich terecht af of er aanwezigen in de zaal waren. “This is a song called Trouble, this is a very big hit in England, but there’s no one here…” Aldus Chris Martin, gelukkig konden ze er zelf de humor van inzien. Nadien bewezen ze dan maar waarom Trouble inderdaad een gigantische hit in hun thuisland was. De melancholische piano van Martin, en de drums van Will Champion die ons telkens weer in het gezicht mepten, maakten dit gewoon een topsong.
Voor Don’t Panic haalde Martin even zijn mondharmonica boven en waanden we ons even bij de muzikale neefjes van Bob Dylan. Al gaf het gitaarlijntje van Buckland het een U2-achtig tintje. Soms moet het niet meer zijn voor ons dus beamen wij de songtekst: “We live in a beautiful world.”
Afsluiten deed het vijftal met Yellow, dat bij de aankondiging alleen al op meer applaus kon rekenen dan alle voorgaande nummers. Ook wij moesten ons inhouden om niet té enthousiast te worden. Opnieuw dachten we luidop bij onszelf “wat een topsong.” De liveversie deed het nummer bovendien alle eer aan en wij schreeuwden uit volle borst mee.
Toen zat de showcase er al op, even vlug als de heren het podium hadden betreden, verdwenen ze weer. Gelukkig volgde er later op de avond een volledig concert, toch zullen wij voor altijd deze ervaring koesteren. Want we steken er onze twee handen voor in het vuur dat Coldplay nooit nog voor zo’n zalen zal spelen. Dit is nu al een band van wereldniveau, met fantastische songs en een sterke livesound. Laten we alleen hopen dat de jongens niet naast hun schoenen gaan zweven en zich voor eeuwig en altijd op de songs blijven focussen.
#StayTheFuckHome
19 maart 2020