A Certain Ratio - Omgekeerde volgorde
Ancienne Belgique, Brussel, 11 april 2009
Uiteraard waren ze er, de fans van het eerste uur. De gezichten getekend door de tijd, de lichamen niet meer zo strak als dertig jaar geleden, maar uit de bol gaan lukte nog prima. Geen wonder als A Certain Ratio, een band die in 1977 werd opgericht, eindelijk terug in België speelt. En dan stond er bovendien nog heel wat ander lekkers op het programma.
En dat lekkers hoeft niet eens uit het buitenland te komen. Tim Van Hamels nieuwste vehikel heet Disko Drunkards en swingt als de beesten. Van de funky opener Oh Oh Oh tot aan het rockende einde was dit één lange roes. Terwijl The Glimmers op de achtergrond hun elektronische duit in het zakje deden, legden bassist Ben Brunin en drummer Stephane Missegers een grondlaag waarbij het onmogelijk was stil te blijven staan.
Van Hamel, voor de gelegenheid in witte voetbaluitrusting, zorgde samen met de rest van de band voor de accenten. Het mocht dan, zoals de frontman van Millionaire halverwege het optreden uitschreeuwde, ontieglijk vroeg op de avond zijn, dat nam niet weg dat hier een dijk van een set werd gespeeld.
Het mysterieuze Blk Jks hadden hun tenten opgeslagen in de ABbox. De basis van dit kwartet uit Johannesburg ligt in de Afrikaanse muziek, waar groepen als Vampire Weekend en Talking Heads de mosterd haalden: baslijnen die je broek doen afzakken en tintelende gitaarlicks. Maar daarnaast zijn er ook westerse invloeden.
Drummer Tshepang Ramoba zagen we weinig conventionele, jazzy partijen oefenen op allerlei vuilbakken en ander geïmproviseerd percussiemateriaal in de townships, zijn dreads wild in het rond schuddend, de tanden knarsend op elkaar. Bassist Molefi Makananise hield zich, net als ritmegitarist Mpumi Mcata, meer op de achtergrond maar viel onmogelijk weg te denken. En zelfs frontman Linda Buthelezi voelde zich blijkbaar onwennig met al die aandacht.
Naast indie hoorde je evengoed jazz, reggae, indierock en uiteraard de onvermijdelijke Afrikaanse roots doorklinken in deze muziek, waar experiment hoog in het vaandel werd gehouden. Ook improvisatie leek ons een erg belangrijke factor. Aanvankelijk zat het geluid niet helemaal goed maar vanaf Lakeside leken alle stukjes van de puzzel toch op zijn plaats te vallen.
Dertig jaar geleden werd A Certain Ratio overschaduwd door labelgenoten als Joy Division, maar de funky rock van dit collectief uit Manchester lijkt nu eindelijk de aandacht te gaan krijgen die ze verdient. Overweldigend was de opkomst niet echt te noemen, maar de ABbox was toch behoorlijk gevuld geraakt.
Naast de onvermijdelijke newwaveklassiekers was in de set uiteraard plaats gemaakt voor de onlangs verschenen nieuwe plaat van de band ‘Mind Made Up’. “Koop die plaat, als je ze tenminste kan vinden.”, zoals zanger-bassist Jeremy Kerr wrang opmerkte. En hoewel we genoten van een best leuke set, leek het publiek pas bij afsluiter Shack Up en de daarop volgende bisnummers echt de klik te maken. Maar uiteraard had het concert daarmee zijn einde bereikt.
Al bij al was dit een geslaagde avond, waarbij de line-up varieerde van wild enthousiast over interessant naar onderhoudend. Alleen jammer dat de volgorde misschien beter omgekeerd was geweest.