24 Hours Deep Listening - Groepsimmuniteit geherdefinieerd
Lakenmetershuis, 2 oktober 2020 - 3 oktober 2020
Mogen we even een paar helden toevoegen aan de erelijst van 2020? Virologen, verpleegkundigen, zorgpersoneel en winkelbedienden hadden we al. Wat ons betreft, verdient de hele Consouling-crew ook zo’n schouderklopje. Omdat onze innerlijke gezondheid ook belangrijk is. 24 Hours Deep Listening was een antwoord op ons hunkeren naar een muzikaal weekendje weg. Coronamaatregelen werden piekfijn en nauwgezet toegepast, maar op dat vermaledijde mondmasker na, gebeurde dat bijna geruisloos.
In de zomer van 2020 een festivalletje op poten zetten dat begin oktober zou doorgaan, het was bezwaarlijk een grote gok. Toch stelde Consouling Sounds een puike affiche samen met (vooral) muziek, expo’s en panelgesprekken. Zelfs al gooiden reisbeperkingen roet in het eten (exit Aidan Baker, exit Yodok III, exit A-Sun-Amissa), het werd een erg gevarieerde tweedaagse met interessante vervangers (en ontdekkingen!).
Het Gentse Endlingr beet vrijdagavond de spits af. Het trio brengt een variant op postrock waar alle stillere passages genadeloos uit geschrapt zijn. Wat een heerlijke wake-up call uit de zomerfestivalwinterslaap was dat! Of Blood And Mercury staat bij Consouling al een tijdje in de kijker. Terecht, zo bleek vrijdag, want bij de donkere shoegaze van de Brusselse band viel onze mond open (best nuttig, zo’n mondmaskertje!). Twee bands ver, twee ontdekkingen op zak!
Adriaan De Roover zagen we vroeger al aan het werk als Oaktree, maar nu gaat hij gewoon als zichzelf door het artistieke leven. De Antwerpenaar brengt nog steeds op ambient geschoeide klanklandschappen, maar tegenwoordig mag daar al eens een hevige storm doorheen waaien of mag een aardbeving een vette barst in dat tafereel scheuren. Intussen tastten wij verder de buitenkant van onze comfortzone af.
Officieuze hoofdact Aidan Baker moest een dag voor het festival verstek geven, maar Consouling trommelde te elfder ure als waardige vervanger Skemer op, de muzikale speeltuin van Amenra-gitarist Mathieu Vandekerckhove en zangeres Kim Peers. Alsof de affiche nog niet genoeg onzekerheden mee moest maken, stond de slotact van de avond ook nog eens als “surprise act” aangekondigd. Wij probeerden niet te ontfutselen over wie het ging en wachtten in ons zitje in het Lakenmetershuis onthaast af. Niet geheel verrassend, had Consouling uit de eigen stal geplukt: Monnik bracht één van de straftste sets die we van hem al zagen. Dit moet zowat onze mooiste muzikale avond van 2020 geweest zijn!
Aanvankelijk wou de organisatie op verschillende locaties inzetten, maar noodgedwongen bleef '24 Hours Deep Listening' beperkt tot één locatie aan de Vrijdagsmarkt. Het hiaat werd ingevuld met een foto-expo die je kon bezoeken met in de hoofdtelefoon een gelegenheidscompositie van Thisquietarmy. Of je kon met nog een andere hoofdtelefoon podcasts beluisteren (wij luisterden achteraf thuis, tijdens het schrijven van dit stukje, naar de podcast met Colin H. Van Eeckhout). En natuurlijk was er om de hoek nog altijd de Consouling Store die tijdens het evenement telkens tot na middernacht openbleef (en festivalgangers rijkelijk voorzag van koffie of thee). Op zaterdagnamiddag konden de bezoekers ook het geïnteresseerde oor te luisteren leggen bij twee panelgesprekken (eentje over covid, eentje over zorg), maar wij waren toen helaas even naar huis om een ondergelopen keuken te helpen redden.
De tweede dag werd op gang getrokken door de Zeeuws-Vlaming Broeder Dieleman (“in Nederland noemen ze ons reserve-Belgen”). Hij leidde zichzelf in als Amenra-meets-Willem-Vermandere. En eigenlijk was dat geeneens een absurde omschrijving. Broeder Dieleman reeg trieste levensliederen aan elkaar met hilarische bindteksten. Met Lied Van Het Riet had hij naar eigen zeggen ook een vrolijk liedje meegebracht. Prachtige pareltjes van songs, een banjo en een glimlach, meer hadden we niet nodig zo net na de middag op een zaterdag.
De tandem Astrid Stockman en Innerwoud bewees vorig jaar al op de ep ‘Haven’ dat hun beider universums mooi kunnen samengaan. Op het podium in Gent stuwden de contrabas van Innerwoud en de sopraan van Stockman elkaar (en ons) echt naar een hogere dimensie. Het was onze verste reis dit jaar. Daarna was het tijd voor een soort ontmaagding met het allereerste optreden ooit van Thelma Ramon. Hoewel de muziek bij ons weinig potten brak, sleepten de présence en de innemende ogen van de Texaanse zangeres ons alsnog mee in het verhaal. Met één enkel ep’tje (net uit op Consouling Sounds), werd het een korte show, waardoor we nog net op tijd na vijf minuutjes fietsen naar ILA en Ian Clement konden op DOK (maar op deze verhaallijn gaan we niet verder in), terwijl '24 Hours Deep Listening' nog eens twee uur verplichte corona-pauze nam.
Datzelfde corona hield het Scandinavische deel van Yodok III thuis in het hoge noorden, maar het Belgische bandlid Dirk Serries haalde zijn andere project Fear Falls Burning van onder het stof. Vorig jaar releasete hij na een lang hiaat via Consouling Sounds het album 'Function Collapse'. Bijgestaan door een drummer, die waanzinnig mee was in Serries' drone-verhaal, verpletterde Fear Falls Burning de zestig aanwezigen (in 2020 heet dat uitverkocht) drie kwartier lang tegen het rode zitje. Wat een set! En wat een andere invalshoek alweer! Consouling mag dan al in een kleine niche werken, toch werd ons dit weekend een staalkaart aan exponenten van die niche voorgeschoteld. Nu eens flirtend met melodie, dan weer met chaos.
Net als dag één werd ook de slotdag afgesloten met een “surprise act”. De dubbele basdrum op het podium verraadde dat we eerder een mokerharde wake-up call zouden krijgen dan een wiegeliedje voor het slapengaan. Nu ja, de doeken die over de versterkers hingen, verraadden ook wel een beetje dat Wiegedood voor de slotschreeuw van het festival zou zorgen.
We schreven het al aan het begin van dit stukje: dat we verdomd blij mogen zijn met mensen die de nek uitsteken en het risico nemen om ook in 2020 evenementen als deze uit de grond te stampen. Als het voor de Consouling crew en de artiesten een louterend effect had, dan was '24 Hours Deep Listening' voor ons ook dat lichtpuntje. We waren heel even groepsimmuun, niet voor het virus zelf, maar misschien wel voor alle nare uitwasemen ervan.
Na afloop werd meteen al de volgende editie aangekondigd. We zijn benieuwd welk lekkers er op 1 en 2 oktober 2021 uit de donkerzwarte mouw wordt geschud.