10 Days Off 2010 - Beats op kelderniveau
Vooruit Kunstencentrum, Gent, 23 juli 2010
Anno 2010 kunnen we best zeggen dat grime en dubstep ingeburgerde genres zijn. Genres die nog steeds evolueren en versmelten met de hele melting pot die het elektronische muzieklandschap vandaag de dag is. We krijgen op dag vier dan ook een boeiende Gentse waterzooi geserveerd met dub, trip hop, dubstep en drum & bass als basis ingridiënten.

Evident leek de release van ‘Barefoot Wanderer’ op het in minimal techno gespecialiseerde BPitch Control eerst niet. Het Duitse label van Ellen Allien gaf met artiesten als Modeselektor eerder al wel aan niet altijd binnen de lijntjes te willen kleuren, maar het album van Jahcoozi is toch nog een ander paar mouwen. Het mengt kuduro, dubstep en elektro met hip hop en trip hop. Daarenboven klinkt het donkerder en spannender dan de nacht.
Hun performance geeft in elk geval dezelfde atmosfeer mee. Het duo, we hadden eigenlijk minstens een trio verwacht, wentelt zich letterlijk in een wazige mist en vermijdt te enthousiaste moves. Niet echt een boeiende - al moeten we toegeven dat zangeres Sasha zich in zeven bochten weet te wringen - maar wel een zeer mysterieuze voodoo-achtige act. De beats neigen naar kelderniveau -10 en houden onze adem vast. Zoals op ‘Barefoot Wanderer’ cruisen ze tussen verschillende stijlen en genres, maar verwacht best niet te veel uitspattingen. Hoewel we ons een paar keer zeer aangesproken voelden vonden we hen live te ingehouden. Toch net iets meer van verwacht.
Jakwob zit met de aandacht van de laatste maanden duidelijk in de fleur van zijn leven en dat laat hij dan ook duidelijk merken. Hij houdt zich alles behalve in, speelt eigen werk (onder meer de remixes die hij maakte van Starry Eyed en Under The Sheets van Ellie Goulding) en jaagt er hier en daar een genreklassieker in (bijvoorbeeld Night van Benga & Coki). Hij krijgt het jonge volkje in Vooruit zonder verpinken op de dansvloer en kan rekenen op een enthousiaste crowd. Soms stokt hij zijn opbouw even om daarna de bassen met eens zoveel power door de zaal te laten kletteren. Duidelijk iemand om in het oog te houden.
Niet minder jong, maar daarom niet minder enthousiast is Andy C. Deze oude rot in het drum & bass vak is zijn pluimen de afgelopen jaren niet verloren. Hij wint niet voor niets al jaren na elkaar de titel van “best international deejay”. Daar we net een nog mee zinderden op de lome bassen van Jakwob worden we nu door diezelfde luidsprekers op een windhoos getrakteerd. Andy C daagt zijn publiek graag uit door onbekende releases af te wisselen met enkele klassiekers. Mc GQ heeft dan ook niet veel moeite meer om zijn publiek op te ruien. Zeer geslaagde set van deze old timer.
Een boeiende en mooi opgebouwde avond met andere woorden.