You Raskal You - Ons eerste album is al meteen een ‘Best Of’

Stapje voor stapje raakt de naam You Raskal You verspreid, maar nog voor de Antwerpenaren ons op hol geslagen land hebben kunnen veroveren mogen ze zich al bewijzen op het Crossing Border-festival in Den Haag. Voor de groep zijn koffers pakt bellen we nog met zanger Rienk Michielsens.

Het afgelopen jaar is jullie carrière in een heuse stroomversnelling terecht gekomen. Hoe hebben jullie de periode ervaren?
Rienk Michielsens: Door het maken van dat album zijn we inderdaad op de kaart gezet. Van overal krijgen we goede reacties en goede recensies en er komen aanvragen voor optredens binnen. Uiteraard vinden we dat fantastisch.

Om eerlijk te zijn hadden wij voor jullie album uitkwam nog nooit gehoord van You Raskal You. Waarvandaan komen jullie zo plots opduiken?
We zijn eigenlijk al heel lang bezig. Vroeger speelden we onder de naam The Money, maar dat is niet echt belangrijk (lacht). We hebben toen wel wat opgetreden maar nooit iets opgenomen. Op een gegeven moment hebben we het roer omgegooid en hebben we onze naam veranderd naar You Raskal You en hebben we lange tijd in het repetitiekot doorgebracht. Uiteindelijk kwamen we dan tot het idee om met de nummers die we die voorbije jaren gemaakt hadden een cd op te nemen.

Op ‘Reverb Kisses’ staan dus eigenlijk een aantal nummers die al lang op het aanrecht lagen te rijpen?
Er zijn nummers die al heel lang mee gaan. Soms veranderden ze van gedaante met nieuwe arrangementen. Andere hadden we al in de vuilbak gekieperd en werden dan weer opgerakeld. Dit eerste album kan je dus beschouwen als een soort ‘Best Of The Early Years’ (lacht).

Je carrière beginnen met een ‘Best Of’. Best straf. Maar vertel nu eens wie jullie eigenlijk zijn? We weten niet veel meer dan dat jullie vijf vrienden uit Antwerpen zijn.
Eigenlijk zijn vier van de vijf leden inwijkelingen uit de Noorderkempen, Hoogstraten om precies te zijn. Mijn broer ken ik, tja, al heel mijn leven lang en met Guy zat ik in de kleuterklas. De drummer is er pas later bijgekomen.

Wie van jullie houdt zich trouwens met het artwork bezig? Dat ziet er bijzonder knap uit.
Eigenlijk zijn we met drie vormgevers in de groep maar om een of andere reden mag ik de huisstijl van You Raskal You bewaken. De foto op de cover kwam ik een tijd geleden op een blog tegen. Hij werd gemaakt door een Amerikaanse fotograaf die ondertussen in de zeventig is. Hij was enorm enthousiast toen we hem vroegen of we de foto mochten gebruiken. Hij heeft de muziek beluisterd en gaf zijn toestemming.

Wat was jullie ambitie toen jullie muziek begonnen te maken? Hadden jullie al grote festivals voor ogen?
Onze ambities zijn eigenlijk altijd heel bescheiden gebleven. Voor ons was het toch meer een hobby. En een carrièreplan hadden we al helemaal niet.

Die carrière is nu anders wel mooi begonnen. Heel die omwenteling is er eigenlijk gekomen toen het Antwerpse creatieve laboratorium Scheld’Apen jullie uitnodigde om een cd op te nemen.
Die vraag om te kunnen opnemen kwam eigenlijk van ons. Scheld’Apen had het fort in Hoboken een maand lang ingepalmd. Daar waren mensen aan het schilderen, er werd theater gemaakt, enzovoort. Wij waren toen op zoek naar een geschikte ruimte om op te nemen. We hadden niet veel zin om in een studio te gaan zitten. En dan zijn we gaan kijken in Hoboken en dat leek ons wel tof om tussen al die andere mensen te kunnen werken. Scheld’Apen is daar dan gaandeweg meer en meer in betrokken geraakt. Er heeft dan ook iemand van hen geholpen bij de opnames, we hebben materiaal kunnen lenen en ze hebben achteraf zelfs nog mee geholpen met de promotie.

Dat was dan wel een belangrijke steun voor jullie.
Absoluut. En het voorrecht hebben om in zo’n relaxte sfeer je ding te kunnen doen is geweldig.

Opnemen in zo’n fort lijkt me niet meteen evident, tenzij je van veel galm houdt.
Klopt. We hebben lang gezocht naar een behoorlijke ruimte in dat fort want overal kletterde de klank tegen de muren. We hebben dan toch een plaats gevonden die van zichzelf al goed klonk en die we dan nog een beetje aangekleed hebben zodat het geluid er perfect zat. Het gevoel van die ruimte mocht natuurlijk wel te horen zijn in de klank van die plaat. Daarom heet het album ook ‘Reverb Kisses’. Je mag het een beetje bekijken als een soort postkaart van ons verblijf daar.

Jullie hielden in die periode ook een blog bij. Dat lijkt soms op een soort dagboek: “in een afmattende reeks overdubs stelden we het engelengeduld van studiomeester Gregg danig op de proef.” Jullie zijn niet van de makkelijksten?
Bwa, jawel hoor. Op het einde moest er gewoon nog veel gebeuren en dat was even een stressperiode maar verder ging alles redelijk vlot.

Hadden jullie af te rekenen met deadlines? In professionele studio’s kan je natuurlijk niet zomaar blijven plakken.
Het tempo was wel zeer relaxt. Het was zomervakantie en goed weer. We hadden een maand de tijd om opnames te maken in onze fortstudio. Daarna hebben we daarbuiten nog een aantal opnames en overdubs gemaakt.

Mijn collega concludeerde in juli zijn recensie van ‘Reverb Kisses’ met “Rustig afwachten tot de grote massa dit oppikt, heren. Veel kan er niet meer fout gaan...”. Hoever staat het daarmee?
(lacht) Beetje bij beetje winnen we wel terrein. Het album verkoopt druppelsgewijs en er zijn er ondertussen al bij geperst. En de recensies zijn tot hiertoe allemaal lovend. Dat is natuurlijk niet slecht. En dat we in het voorprogramma van School Is Cool en op Crossing Border mogen spelen helpt ook wel.

Als je al die lovende recensies leest, denk je dan niet “Verdorie, we hadden hier vijf jaar geleden aan moeten beginnen.”?
Dat is absoluut zo. We hebben veel te lang gewacht met een cd te maken omdat we ons vaak afvroegen hoe en waar we dat moesten doen. Uiteindelijk hebben we het allemaal zelf gedaan en dat was nog de beste keuze.

Heeft dit plotse succes eigenlijk veel veranderd aan jullie ingesteldheid?
Zeker en vast. Door het uitkomen van het album, de goede reacties en de optredens zijn we allemaal wel een pak enthousiaster. We hopen dus wel dat het nog even in stijgende lijn mag doorgaan. Maar we hebben onze vaste job voorlopig nog niet opgegeven (lacht).

We hebben ondertussen een pak goede Belgische bands. Nu moeten jullie een plekje weten te bemachtigen tussen al dat talent.
Dat is zeker niet gemakkelijk. Je moet al pienter uit de hoek komen om je te onderscheiden van de rest en om de aandacht te kunnen trekken.

Dat doen jullie dan hopelijk op het Crossing Border-festival. Hoe gaan jullie onze noorderburen proberen te overtuigen?
God, goede vraag (lacht). We moeten het You Raskal You-gevoel proberen over te brengen en dat wil zeggen: een leuk en ontspannen optreden geven. Ik ga ervanuit dat er niemand ons daar kent maar vermits het een festival is waar mensen naartoe komen om dingen te ontdekken hoop ik dat we daar een aantal geïnteresseerden kunnen boeien en dat die dan uiteraard ook het album kopen.

Weten jullie al op wat voor locatie jullie spelen? Ik kan me inbeelden dat die veel invloed heeft op jullie muziek.
Dat is waar. Ik geloof dat we in een gezellige tent (het gezellige Teatro Cuatro, nvdr.) spelen. Dat wordt een beetje een Antwerpse tent want die avond spelen ook onze stadsgenoten Few Bits en Bed Rugs.

Dat wordt ongetwijfeld een gezellige bende.

You Raskal You speelt op 18 november op Crossing Border Den Haag en op 19 november op Crossing Border Antwerpen.