Yevgueni - De warme sfeer van Dranouter is bewaard gebleven

Het Dranouter Festival is dit jaar aan zijn tweeënveertigste editie toe en naast buitenlandse toppers als Suzanne Vega en Michael Kiwanuka is er ook zoals steeds ruime aandacht voor talent van bij ons. Zo spelen onder meer Arno, An Pierlé en Balthazar straks de pannen van het dak. Man van de streek Klaas Delrue treedt met Yevgueni voor de vierde keer aan op Dranouter. Iemand met ruime kennis van zaken dus.

Je treedt voor de vierde keer aan met Yevgueni. Ook solo en met nevenprojecten stond je al op de affiche. Is Dranouter voor jou stilaan een soort tweede thuis?
Absoluut, we zijn vooral blij dat we er met Yevgueni dit jaar bij zijn, ook al hebben we geen album uitgebracht. De vorige drie keer kwamen er kort na de release van een album. Het is van 2009 geleden dat we op het grote podium stonden met de hele band. We kijken er echt naar uit want we voelen ons inderdaad helemaal thuis in Dranouter.

Wat maakt het festival zo bijzonder voor een artiest?
Mijn vader was een Dranouter-man van het eerste uur. Als West-Vlaming sleurde hij me als kind mee toen er nog maar één tent en een schminkstand stond. Enkel folkgroepen sierden toen de affiche. Toen ik een jaar of twintig was, begon Dranouter ook een beetje hip te worden. Mensen van de streek vonden het zelfs toffer om in eigen regio te blijven dan naar Werchter te trekken. Ik ben toen ook veel geweest als toeschouwer, stiekem dromend om er als artiest ook eens te staan. In 2005 is ons dat voor de eerste keer gelukt na de debuutplaat.

Wat weet je nog van die eerste keer?
In 2005 waren we nog volop aan het knokken voor ons plaatsje in muziekland. Het ging niet vanzelf. Die eerste show speelden we in de concertcent en daar konden we voor het eerst zien hoeveel fans we de jaren voordien hadden verzameld. Die eerste keer blijft toch wel heel speciaal in de harten van de groepsleden.

Hoe anders is het publiek dat naar Dranouter komt?
Het is altijd al een familiefestival geweest. Toen we er voor de eerste keer stonden in 2005, sprak het festival al een ruimer publiek aan dan de folkscene waaruit het festival destijds was ontstaan. Het was toen al lang veel meer dan dat. De affiches werden uitgebreid richting pop en rock met grote, Belgische headliners uit alle genres. Ik denk aan Novastar en Ozark Henry. De typische, warme sfeer is door de jaren heen intact gebleven. Als groep met onze soort muziek konden we steeds twee, drie generaties ineens overtuigen met onze concerten. Het is een heel fijne plek om te zien hoeveel mensen potentieel geïnteresseerd zijn in je muziek. Als je ze een goeie show aanbiedt, dan weet je dat je weer wat trouwe fans hebt bij gewonnen. In Dranouter hebben we een stuk van ons succes opgebouwd.

Opvallend is ook wel dat je als man van de streek je bindteksten al eens in het West-Vlaams debiteert!
In het theater is dat verleidelijk omdat je bijna bij de mensen op de schoot zit en je herkent altijd wel vrienden en kennissen. Bij Dranouter hangt zoiets van het moment af. Het kan al eens gebeuren dat er een mondje West-Vlaams valt, dat zal moeten blijken deze zomer.

 Hoe stel je de ideale setlist samen?
Dat is moeilijk en makkelijk tegelijk. Je weet welke nummers de fans willen horen na al die jaren en je weet ook welke liedjes je als groep het liefste speelt. We hebben het geluk dat die twee soms samenvallen. We zijn niet te beroerd om onze grootste hits te spelen. Je laatste album vind je als artiest altijd het mooiste en dat wil je dan ook vaak laten horen aan de mensen. Het blijft een evenwichtsoefening. Je wil vooral een goed concert aanbieden zonder te veel onbekende nummers.

Mogen we ook nieuwe nummers verwachten tijdens de zomerconcerten?
Het is nog net iets te vroeg, maar we gaan nog flink repeteren en ik ben al begonnen met het schrijven van nieuwe nummers. Maar ik weet niet of er al eentje zal af zijn. Ik denk  wel dat Dranouter een hele goede plek is om het daar uit te proberen. Op zo’n groot festival mag het publiek al eens iets exclusiefs te horen krijgen. Ik ga mijn best doen.

Is de beleving om te spelen voor enkele duizenden mensen anders dan voor een kleiner publiek in de theaters?
Het is bijna een ander métier. In CC’s kun je extra punten scoren door songs klein te spelen. We durven dat ook al eens in een tent te doen. Als het lukt om duizenden mensen tegelijk te boeien, wordt je ego nog ietsje meer gestreeld dan als je dat doet voor een paar honderden fans. Aangezien we niet al te gek veel spelen deze zomer, zullen we heel fris aan de start komen. Dat belooft voor Dranouter!

Dranouter Festival vindt plaats op 5, 6 en 7 augustus. Alle info op de website van het festival.