Willow - Een popnummer schrijven, onderschat dat niet

Willow won in 2010 de zilveren plak op Humo's Rock Rally en onlangs bracht de band zijn debuutplaat uit. 'We The Young' schetst het beeld van een jongvolwassen generatie, op zoek naar vrijheid en optimisme binnen een context van economisch pessimisme en sociale angst. Muzikaal leidde dat tot een wisselvallige popplaat, maar we bewonderen dat Willow toch iets méér probeert te vertellen.

Een popnummer schrijven, onderschat dat niet



Wij gingen even op de koffie bij zanger-gitarist Pieter-Jan Van Den Troost en gitarist Nils Goddeeris. De twee Brabantse trekpaarden van de band zijn niet zuinig met de vriendschappelijke onderbrekingen en aanvullingen, dus laten we hen voor de leesbaarheid gewoon als één 'Willow' antwoorden.

Elke band heeft een eigen schrijfproces, hoe gaat dat bij Willow?
'We schrijven alles tezamen, en de moeilijkste knopen worden door ons tweeën doorgehakt. Onze methode is nogal arbeidsintensief, omdat we zonder vaste songschrijver werken. Iedereen mag met ideeën komen aanzetten.'

Lost My Nerve heeft een zeer catchy openingsriffje. Hoe ontstond dat nummer en waarover gaat het precies?
'Het nummer is ontstaan rond diezelfde riff, die intussen wel een paar metamorfoses onderging. Met die riff als vertrekpunt zijn we dan beginnen te jammen. En de ruwe song die daaruit ontstond, hebben we nog een beetje bijgeschaafd... Et voila.'

'In die 'bijschaaf-fase' vallen nog nummers weg, want dan worden we nummers soms beu. Dit nummer heeft de finale selectie pas in allerlaatste instantie gehaald.'

'De tekst van de song gaat dan weer over mensen die hun eigen put graven en erin blijven zitten. Het is een soort bedenking over je eigen geluk zoeken.'

'We the young' klinkt nogal weids als albumtitel. Waarom hebben jullie daarvoor gekozen?
'We wilden iets vertellen over het 'twintiger-zijn' tegenwoordig. Over aan het begin van je volwassen leven staan. Het leven zit nog vol nieuwe wendingen wanneer je al een eindje in de twintig bent. Bijvoorbeeld een eerste relatie die op de klippen loopt. Dat is toch een geval apart.'

'We willen ook verder kijken dan louter het anekdotische. Hoe deze samenleving in elkaar zit, bijvoorbeeld economisch. Zulke onderwerpen interesseren ons ook.'

Wat is volgens jullie de relatie tussen leeftijd en muziek?
'Ik denk dat je ervaring van muziek met de jaren minder intens en meer afgevlakt wordt. Wij zijn ook iets ouder dan de andere kerels van de groep, dat verschil merk je soms een beetje. Je begint dingen anders in te schatten naarmate je ouder wordt, je weet wat je goed en minder goed vindt. Je laat ook muzikale voorkeuren achter die je tevoren beluisterde omdat ze zogenaamd 'hip' waren.'

'Neem nu zo'n indiebandje als American Football. Niemand kende hen toen hun enige plaat uitkwam (in 1999, red.), dan is het even leuk om die band te namedroppen. Jaren later is het nog steeds iets dat nostalgische waarde heeft, maar ik begrijp nu wel dat ze nooit echt bekend geworden zijn bij een breder publiek. Daarvoor is hun sound niet poppy genoeg.'

Zoeken jullie bewust wél naar een popgeluid?
'Dat is geen bewuste missie, maar we houden gewoon van het soort muziek met brede refreinen. We hadden niet de neiging om er op de plaat een hoop tegendraadse elementen in te gebruiken, misschien dat ik dat jaren geleden wel had gedaan. Maar goed, we houden gewoon van ambachtelijke pop uit de jaren 70 en 80, genre Fleetwood Mac. Dat is gewoon goeie muziek.'

Moet 'rock' in de brede zin van het woord niet iets extra's bieden naast louter normbevestiging?
'Ja, dat is wel zo. Wij zoeken die extra uitdaging voor onszelf misschien in de songschrijverij. Je moet dat niet onderschatten, zo'n popnummer verzinnen.'

'We proberen ook een extra bodempje onder de eerste 'poplaag' te verstoppen, maar het komt er altijd op neer dat we gewoon graag nummertjes willen. Waar willen alle alternatieve bands trouwens naartoe met hun tegendraadse muziek? Ze klagen dan dat ze niet op de radio komen, maar dat is dan toch ook logisch?'

Hoever reikt jullie ambitie met de plaat en de band?
'We zijn niet bezig met zomaar 'een beetje in een groep te spelen'. We willen er echt voluit voor gaan en optimistisch naar de toekomst van Willow kijken. En zo komen we weer bij de spirit van de plaat.'

28 april 2012
Roel Joosen