Underoath - Ook wij zijn niet perfect

De Amerikaanse hardcoreformatie Underoath was in maart op bezoek in de Brusselse Vaartkapoen. Voor de show nam gitarist James Smith nog even de tijd om een paar vragen te beantwoorden.

Hoe verloopt de tour tot nu toe?
James Smith: Tot nu toe verloopt alles heel vlot. Enkele dagen geleden hebben we onze tour in het Verenigd Koninkrijk afgerond. Van onze Europese tour hebben we tot nu toe enkel Amsterdam achter de rug. Dat was gisteren en we hebben ons goed geamuseerd.

Jullie zijn nu op tournee met Architects als supportact. Vanwaar die keuze?
Een tijdje terug drukte het management ons een lijst met mogelijke supportacts in de handen. Die bevatte heel wat "up and coming" bands waaruit wij een keuze mochten maken. Ons oog viel op Architects omdat we dat gewoon de beste band vonden uit de hele lijst. Zo simpel is het eigenlijk.

Het lijkt wel alsof Underoath het hele jaar door op tournee is. Is touren en iedere avond jullie muziek live brengen voor jullie fans een belangrijk aspect van de band?
Touren is zonder twijfel één van de belangrijkste aspecten van Underoath. Wij hechten als band erg veel belang aan de interactie met onze fans. We vinden het erg belangrijk om in contact te komen met de mensen die onze muziek met plezier beluisteren en om ook te horen wat zij van de muziek vinden.

Jullie zijn nu bezig aan een Europese tour, maar Amerika is jullie thuisland. Merken jullie op tournees als deze dat er verschillen zijn tussen het Amerikaanse en het Europese publiek?
Tijdens de shows merk ik zeker een verschil tussen Amerikanen en Europeanen. Maar om nu te zeggen wat dat concrete verschil is... (denkt na) In Amerika zijn de jongeren in het algemeen meer gewend aan het feit dat er iedere avond bekende bands op het podium staan. Maar in Europa lijkt het alsof de jongeren - of het publiek in het algemeen - je als band meer appreciëren. Zij zijn niet zo "geconditioneerd" op het gebied van grote bands en het is een heel evenement als er dan zo'n band optreedt in hun land. Ze beschouwen dat niet als vanzelfsprekend.

Underoath onderscheidt zich van veel andere bands doordat ze zo'n toegewijde fans hebben. Denk je dat deze toewijding aan jullie band te maken heeft met het feit dat jullie zo open zijn over jullie (christelijke) geloof?
Zeker. Als band zijn we het over één ding eens: eerlijkheid is één van de belangrijkste dingen. Wij hechten er heel veel belang aan om oprecht te zijn tegen onze fans. En oprechtheid betekent in ons geval ook praten over ons geloof. Als iedereen eerlijk zou zijn, zouden er heel wat minder problemen zijn in deze wereld.

Writing on the Walls werd een paar jaren geleden genomineerd voor een Grammy Award. Was deze nominatie een signaal van de muziekindustrie - of de maatschappij in het algemeen - dat jullie muziek(genre) meer en meer algemeen aanvaard wordt?
Dat betwijfel ik (lacht). Die nominatie was uiteraard een leuke belevenis en een bemoedigende ervaring. Maar als je muziek maakt zoals die van ons, zal je altijd wel met een scheef oog worden bekeken door de doorsnee man in de straat. Daar trekken wij ons niet veel van aan. We doen gewoon ons ding.

De combinatie van jullie hardcorerock en de christelijke boodschap die in de songteksten vervat zit is ongewoon. Lopen jullie wat dat betreft nooit tegen vooroordelen of stereotiepe gedachten aan?
Natuurlijk krijgen we vaak met vooroordelen te maken, maar dat is menselijk: de mens denkt graag in hokjes. We proberen ons daar niet te veel mee bezig te houden. Mensen denken vaak dat wij "goody-goodies" zijn omdat we christenen zijn. Dat we nooit alcohol drinken of zelfs maar een fout begaan. Maar hey, ook wij zijn gewoon maar mensen en dat betekent dat wij ook fouten maken. Het is niet omdat we christen zijn dat we perfect zijn. Dat is helaas iets dat niet iedereen kan of wil inzien.

Merk je dat op het gebied van openheid over jullie geloof het Amerikaanse en het Europese publiek anders reageert?
Ik weet dat religie in sommige landen in Europa gelijkstaat aan saai, oubollig, soms zelfs hypocriet. In Amerika zijn de mensen vaak erg open over hun geloof. Maar we trachten het altijd zo goed mogelijk te brengen. We proberen tijdens shows niet ons publiek te bekeren tot het christendom of zo (lacht). Nee, we proberen onze fans vooral een duidelijke boodschap mee te geven: sta achter je geloof. Of dat nu god is of iets totaal anders.

Underoath is daarnaast ook regelmatig betrokken bij liefdadigheidsorganisaties zoals To Write Love On Her Arms en Make A Wish Foundation. Is die liefdadigheid belangrijk voor jullie als band?
Het is vooral Aaron (Gillespie, drummer, nvdr) die zich intensief inzet voor To Write Love On Her Arms (een stichting voor mensen die kampen met automutilatie en suïcidale gedachten, nvdr). Maar we hebben ook al eens met de hele band meegedaan om een wens in vervulling te brengen met Make A Wish. Ik vind het persoonlijk erg belangrijk dat wij ons als "beroemdheden" inzetten voor een betere wereld. Wij hebben het zo goed en dan zou het bijna egoïstisch zijn om die welvaart niet te delen met mensen die minder gezegend zijn.

Zijn jullie momenteel bezig aan een opvolger voor 'Lost In The Sound Of Sepration'?
Een groot deel van de nummers voor ons nieuwe album is al geschreven. Aan het begin van de zomer - in juni ongeveer - zullen we de studio induiken. Hopelijk verschijnt de nieuwe plaat nog in september van dit jaar.

Aaron zei ooit in een interview dat de zes bandleden in Underoath het nooit over iets eens zijn. Hoe slagen jullie er dan in om muziek te schrijven waarmee ieder bandlid tevreden is?
Soms zijn er die dierbare momenten waarin iedereen het eens is (lacht). Ach, muziek schrijven is een proces waarin je als band moet groeien. Ik denk dat we elkaar door de jaren heen goed genoeg hebben leren kennen om te weten waarmee iedereen tevreden kan zijn.