The Sore Losers - Geen noodzaak om nieuwe wegen in te slaan

The Sore Losers bestaan zeven jaar en hebben een nieuwe, derde plaat uit! De nieuwe cd is de eerste samenwerking tussen de band en Nashville-producer Dave Cobb, bekend van zijn werk met Rival Sons en momenteel genomineerd voor de Grammy Award voor ‘producer van het jaar’! De opnames van het album vonden plaats in de Berlijnse Vox-Ton studio. We spraken met frontman en zanger Jan Straetemans.

Hoe is de band eigenlijk ooit ontstaan?
Jan Straetemans: We speelden allemaal muziek in verschillende groepen en kwamen elkaar geregeld tegen in het circuit. Op een gegeven moment hebben we beslist om samen een groep te vormen omdat we voelden dat we allemaal op dezelfde lijn zaten en er een opportuniteit was ontstaan om nog meer ons eigen ding te doen. De bandnaam is geïnspireerd op de gelijknamige cultmovie uit 1997 van regisseur John M. McCarthy.

Hoe moeilijk is het om telkens weer de juiste golflengte te vinden als band?
Dat gaat vrij goed. We hebben nu net onze derde plaat gemaakt en dat is heel vlot verlopen. We houden van simpele rock-’n-roll-muziek; zeg maar gitaarmuziek. Dat is wat we graag brengen.

Waar verschilt het derde album van de eerste twee?
We wilden niet echt nieuwe wegen inslaan. Daartoe was er geen noodzaak. We weten wat we graag doen. Onze muzikale verlangens hebben we echt kunnen verwoorden in deze krachtige plaat die heel to the point is. We hebben er veel van onszelf in gestoken.

Waarin ligt de kracht van de plaat?
Er wordt tegenwoordig weinig eerlijke, simpele rock-’n-roll gemaakt en dat is precies wat wij graag doen en waarin we – dat denk ik toch - goed zijn. Ik ben er zeker van dat daarvoor altijd een publiek zal zijn.

Jullie hebben samengewerkt met Dave Cobb. Hoe zijn jullie elkaar op het spoor gekomen?
We gingen op zoek naar een producer voor de derde plaat en door het lezen van interviews leerde ik hem wat beter kennen. Daarin vertelde hij hoe hij tegen opnames aankeek en door wie hij beïnvloed werd: Jimmy Miller, de legendarische producer van The Rolling Stones. Hij heeft zijn manier van opnemen overgenomen: een groep in een studio zetten en iets laten gebeuren zonder vooraf alles in detail uit te schrijven. Ik heb het management een mail gestuurd en twee uur later kregen we al reactie waarin hij stelde dat hij graag een skypegesprek met ons wou om te kijken of we op dezelfde golflengte zaten. Alles is vrij snel beklonken.

De hoes van jullie plaat is heel opmerkelijk. Waarom hechten jullie daar zo veel belang aan?
Ik hou van het totaalpakket. Een album kopen, liefst aanbevolen door de eigenaar van de platenzaak die je smaak wat kent, dat soort ritueel. De hoes is de eerste info die je krijgt over een plaat die je nog niet kent. Ik vind het belangrijk dat de luisteraar getriggerd wordt als hij onze plaat vastneemt. Elzo Durt, een in Brussel gevestigde kunstenaar, heeft een simpele maar duidelijke hoes gemaakt met een heel sterk beeld. De hoes komt goed overeen met de muziek.

Jullie worden in de hoek van de bleusrock geduwd. Kan je je daarin vinden?
Het is gitaarmuziek en we zijn allemaal geïnspireerd door de blues. Alles komt van de blues, trouwens. Het is een term waarmee ik absoluut kan leven.

Jullie spelen onder meer op Pinkpop en de Lokerse Feesten. Hoe kijken jullie zelf uit naar de komende maanden?
Ik hou enorm van de zomerfestivals. Het is een heel andere periode die aanbreekt. We speelden in april in de AB voor onze eigen fans. Dat was leuk en we kregen goeie reacties en dito recensies. Een zomerfestival is een heel ander opzet omdat je een publiek hebt dat deels voor jou komt maar ook voor andere bands. De kunst bestaat erin om nieuwe zieltjes te winnen en mensen te overtuigen. Dat, in combinatie met het spelen in open lucht, maakt het fantastisch.

Jullie hebben al op Werchter en Pukkelpop gespeeld . Zijn jullie na die ervaringen nog zenuwachtig voor een concert?
Je bent natuurlijk gefocust. Dat zal altijd zo zijn en dat hoort ook zo. Een zekere nervositeit gaat altijd gepaard met een optreden omdat je net die adrenaline nodig hebt. Het is leuk om dat als groep samen te beleven. Een uur voor ons concert ga ik trouwens nooit naar andere bands kijken. Na ons optreden maken we wel graag tijd om andere groepen mee te pikken.

Hoe ambitieus zijn jullie als het gaat over het buitenland?
Met de  vorige plaat hebben we in Duitsland vrij veel kunnen spelen. Het is de bedoeling om na de zomer door Europa gaan toeren. We willen daar ook de plaat releasen.