The Antler King - Het geluk is dat Maarten en ik de voltallige band zijn

"Een wel erg warmhartig slot van deze dag", stond er te lezen in ons verslag van de sessie van The Antler King. En dat klopte helemaal. Lees hieronder hoe het hen sindsdien is vergaan. En bekijk nogmaals die sessie.

Wat heb je nog gedaan sindsdien? Zijn de plannen die je toen had ook maar enigszins uitgekomen?

Esther Lybeert: Alle plannnen die er waren, werden ondertussen allemaal geannuleerd of verplaatst. Er is er eigenlijk maar één uitgekomen: we werden met The Antler King dit voorjaar gevraagd om een song te schrijven voor de begin- en eindgeneriek van de nieuwe RTBF sf-serie 'Unseen/Invisible'. Het werd uiteindelijk een song die we net in de lockdown al hadden geschreven en die toevallig heel goed bleek te passen bij de sfeer van de serie. Tijdens de versoepelingen hebben we die song dan kunnen opnemen samen met producer Jan Chantrain. Ondertussen is de serie sinds twee weken elke zondagavond te bekijken op La Une.

Normaal gezien waren we ook dit najaar op tournee gegaan met ‘Kleine Held’, een theaterproductie van Ultima Thule, maar dat kon niet doorgaan omwille van Corona. Net voor de tweede lockdown zijn we begonnen aan de verbouwing van de muziekstudio in ons huis. Die studio is nu bijna af en we kunnen niet wachten om nu verder te werken aan nieuw materiaal. Een winterplaatje schrijven en opnemen lijkt me een heel fijn idee. En het geluk is natuurlijk dat Maarten en ik de voltallige Antler King band zijn. Dat maakt één en ander wel gemakkelijker natuurlijk.

Ben je er toch nog in geslaagd om echt live te spelen in 2020?

Maarten Flamand: In oktober had Esther een kleinkunsttournee met Laïs. Heel coronproof allemaal in grote kerken. Maar de tournee was nog maar goed en wel begonnen of alles werd weer dicht gegooid. Met The Antler King stonden er op dat moment geen concerten gepland. Dat was toch al een teleurstelling minder om te verwerken.

Zijn er ook goede dingen voortgekomen uit de lockdowns op muzikaal gebied?

Esther: De eerste lockdown zorgde eigenlijk wel voor rust. Het waren twee heel drukke jaren geweest voor ons. We hadden superveel gespeeld en hadden tussendoor nog een huis gekocht en verbouwd. We hadden geen moment stilgestaan. Die eerste lockdown zorgde er dus wel voor dat er een soort van welgekomen rust kwam. Dat was perfect wat we nodig hadden op dat moment. En we hadden toen toch net een rustige periode ingelast om muzikaal te herbronnen. Vanuit die rust schreven we dan ook meteen enkele nummers. En we werkten ook verder aan de muziek voor die theaterproductie.

Maar de onzekerheid of producties en concerten nog konden doorgaan nam het daarna over en dat werkte toch een beetje verlammend voor de creativiteit. Want je zit muziek te schrijven voor iets dat misschien kan doorgaan, maar misschien ook niet. Dat werkt niet echt motiverend.

Je werkt zowat in het ijle. Je staat "on hold" voor een tijd. Aan het begin van de tweede lockdown lanceerde ik in een impulsieve bui ook nog een oproep aan de VRT met een pleidooi voor meer cultuur op tv, radio en online platformen. Nooit gedacht dat dat zo viraal zou gaan, maar dat deed het wel. Ik sprak blijkbaar op het juiste moment de juiste woorden. Ondertussen zijn we daaraan met een aantal mensen achter de schermen aan het werken. En er zijn gesprekken met onder andere de VRT. Ik heb wel het gevoel dat dat ook na corona een positief resultaat zou kunnen opleveren. Dat is toch zeker al iets positiefs dat voortvloeit uit deze crisis.

Wat heb je al op stapel staan voor 2021?

Maarten: Eerst en vooral gaan we met The Antler King dit voorjaar zeker nog nieuwe dingen releasen. Begin oktober 2021 spelen we dan ook de uitgestelde tournee van 'Kleine Held' van Ultima Thule. Esther doet daarna dan de uitgestelde kerkentournee met Laïs. En uiteraard gaan we ook aan veel nieuw Antler King-materiaal werken in de nieuwe homestudio.

Hoe staat het met de financiële en de mentale gezondheid?

Esther: Wat het financiële betreft: er zijn heel veel concerten weggevallen. Ik heb ze niet geteld en ik ben ook niet nagegaan hoeveel inkomsten we daardoor zijn misgelopen. Best veel, dat is zeker. Maar ik heb het geluk dat ik kan leven van mijn voice-over-opdrachten naast de muziek. En Maarten heeft het geluk dat hij ook nog gitaarles geeft in een academie. Wij klagen dus niet. Er zijn collega’s die het veel moeilijker hebben nu.

Mentaal gaat het de ene dag al wat beter dan de andere. De ene dag heb je energie om te werken en muziek te maken, de andere dag zorgt het gebrek aan perspectief in de nabije toekomst voor weinig inspiratie en energie. Gelukkig ben ik een plantrekker en een optimist: het glas is halfvol. Er komen zeker betere tijden aan. Daar geloof ik in. Om het met Martine Tanghes woorden te zeggen: "Alles komt goed".