Sharko - Sharko is heet in het zuiden

Een wereldschokkende studie toonde onlangs aan dat de gemiddelde Vlaming jaarlijks vier kilo minder kaas eet dan de doorsnee Waal. Vlamingen blijken dan weer iets meer vaderlandsliefde aan de dag te leggen: we eten meer Belgische kazen. Onnozel! En toch, dat zette daMusic aan het denken over belangrijkere zaken in het leven: wat weten we eigenlijk over de muzikale voorkeuren van onze zuiderburen? Wie is momenteel hot in het zuiden? We spraken met Teuk Henri, gitarist bij Sharko.

Hoe zou jij de muziek van Sharko zelf omschrijven?

In 2 woorden: eclectische rock. Rock, want we proberen een groot publiek te bereiken met vrij simpele nummers. Eclectisch omdat onze invloeden van overal komen. Ik vergelijk ons graag met een alternatieve band als The Flaming Lips. In Frankrijk worden we vaak vergeleken met dEUS, zij zijn de échte Belgische voorgangers van de alternatieve rock.

De vergelijking met dEUS, dat zeg je met een lachende ondertoon ...

Niet echt, het is namelijk niet zo dat we graag met die vergelijking uitpakken. Een speciaal gevoel geeft het niet, Belgische bands worden buiten de grenzen nogal snel met dEUS vergeleken. Het is een soort stempel die permanent op Belgische rockbands staat die het in het buitenland proberen waar te maken.

Jullie treden de laatste tijd vaker op in Vlaanderen. Hoe pakt een Waalse band dat aan?

Wij speelden de afgelopen weken een paar concerten samen met Sioen. Een deal die eigenlijk vooral om geld draaide . Wij zijn niet bekend in Vlaanderen en krijgen er dus niet veel geld om op te treden. Met Sioen op de affiche geven organisatoren ons een beter contract. Sharko is dan weer bekender in Frankrijk, dus als wederdienst kreeg Sioen de kans om met ons in Parijs te spelen. We hebben die deal ook gesloten omdat het leuke zalen zijn, anders zouden wij in Leuven bijvoorbeeld nooit in Het Depot kunnen spelen, maar wel in een guur café om de hoek. We doen het stiekem ook wel om toch wat aandacht te krijgen van de Vlaamse media.

Krijgen jullie dan geen aandacht genoeg?

Aandacht is er wel, maar op een heel laag niveau. Sharko wordt soms vermeld in kleine kadertjes, maar we hebben niet zoals Zornik of Admiral Freebee een abonnement op paginagrote artikels. Er plakt een etiket op onze band. Vele mensen redeneren als volgt: Sharko, dat is Waalse rock op een Waals label, dat zal wel niet vernieuwend klinken. Zo laten journalisten ons vaak links liggen, heel erg fout.

Niet veel aan die vooroordelen te doen dus?

Jawel, gewoon je best doen en bewijzen dat je het muzikaal waard bent. Ik ben een tijdje tegen die vooroordelen ingegaan door mails te sturen en brieven te schrijven naar kranten, tijdschriften en radiostations. Maar dat werkte tegenovergesteld, dan word je al snel bestempeld als moeilijke groep.

Hoe verloopt de verkoop van jullie nieuwste schijf ‘Molecule’?

Het laatste cijfer dat ik aan de toog gehoord heb, is vierduizend verkochte exemplaren. Toevallig vernomen, want de enige vraag die ik nooit aan ons label stel, is hoe het met onze verkoopscijfers zit. Ik hou mij daar echt niet mee bezig, een cd is toch maar een momentopname.

Sinds kort is ‘Molecule’ uit in Frankrijk, daar krijgen we heel goede perscommentaar. Nu enkel nog de radiostations meekrijgen. Belgische bands worden in Frankrijk snel aanzien als vernieuwende, interessante en boeiende groepen die iets anders te bieden hebben dan de doorsnee rockgroep. Dus dat moet wel lukken.

Rockmuziek voor een breed publiek maken, en toch niet geïnteresseerd zijn in de platenverkoop?

De platenmarkt is moeilijk in te schatten. De liveconcerten zijn onze sterke kant. Ik heb liever dat we honderd kleine concerten per jaar spelen, dan drie uitverkochte shows in het Sportpaleis. Veel artiesten die een bepaald niveau bereikt hebben, spelen maar een paar keer per jaar live en verkopen massa’s cd’s. Dat is het dan. Ik sta het liefst vaak op een podium, dat is voor mij de essentie van muzikant zijn.

[pagebreak]

Jullie tourden een paar maanden geleden in Frankrijk. Hoe was dat?

Prachtig, we hebben er vier concerten gespeeld. Het startschot werd in Parijs gegeven. Voor een volle zaal spelen met meezingende fans die het schijfje nog maar enkele dagen in huis hebben, ik verzeker het je: het doet je wat.

Tijdens die tour hebben we ook een week in Tourcoing geresideerd. We mochten er repeteren en een showcase geven, dat was in samenwerking met een plaatselijke vereniging die instond voor mishandelde vrouwen, een hele ervaring op zich.

Het is dus waar dat je het meeste bijleert op tour?

Absoluut, je wordt pas muzikant al spelend op tour. Ik repeteer niet graag, want in het repetitielokaal ben je op je gemak, geen stress, niets moet en alles mag. Op tour is alles anders, dat heb ik in Frankrijk nog aan den lijve ondervonden. Na een week stonden we heel scherp. We blaakten van zelfvertrouwen en speelden als een goed gesmeerde machine.

Op jullie blog stond dat er de week na die tour een optreden volledig de mist in ging. Dat moet aankomen?

Dat was op een Waals festivalletje, we hadden technische problemen maar dat was ook een beetje onze fout. Onze vaste geluidsman zat vast in Portugal. We hebben die avond de verantwoordelijke van de zaal moeten vragen om het geluid te regelen, dat was een complete ramp. Ik weet echt niet waar ze die kerel vandaan gehaald hebben. Dat is echt rot, zeker na zo’n mooie week in Frankrijk. Alles wat we toen opgebouwd hadden, viel op een kwartiertje als een kaartenhuis in elkaar. Het publiek was wel aan het dansen en meezingen, maar we doen het toch ook voor de mensen die het verschil kennen tussen een goed en een slecht optreden.

Op dezelfde blog staat ook een foto waarop jullie poseren met Jean-Claude Van Damme. Grote fans?

We kwamen hem toevallig tegen in Starbucks, dat is een soort MacDonalds waar je kan ontbijten en koffie drinken. Jean-Claude is een echt fetisj figuur: wereldbekend zijn, niet echt iets speciaals kunnen en dan ook nog uit het nietige België komen. David, onze zanger, is gefascineerd door het sterrenleven. Meer moet je er niet achter zoeken, want ik heb al de opmerking gekregen van fans die deze foto zagen dat we nu in het jetset milieu zitten. Dat is helemaal niet waar.

In Vlaanderen zijn niet veel Waalse bands bekend, zijn er veel Vlaamse bands hot in Wallonië?

Er zijn wel enkele Vlaamse bands bekend. Maar wij hebben in Luik bijvoorbeeld al na Daan gespeeld, dat zou tot nu toe helemaal ondenkbaar zijn in pakweg Gent of Brugge.

Helaas moet je als alternatieve band in Vlaanderen Studio Brussel als maatstaf nemen om bekend te worden, die zender kraakt of maakt een band. Otto-Jan Ham van Studio Brussel vroeg mij onlangs in een interview: "Waarom zijn jullie eigenlijk niet bekend in Vlaanderen?" Ik bekeek hem raar en zei luidop: "Doe er iets aan!" Onze laatste single Motel is door hen te duister bevonden. Ik heb Ayco Duyster daarna gemaild, maar kreeg nooit reactie. Als je de laatste singel van Gabriel Rios hoort, is dat toch ook niet iets om vrolijk van te worden? Ze hadden gewoon iets nodig om "nee" te zeggen. We worden geboycot denk ik.

8 november 2008

Joost Van Liefferinge