Senne Guns - De moeilijkste balans zit hem in het feit dat we telkens een muzikale gast meenemen

Senne Guns, muzikant, cabaretier en creatieve duizendpoot, brengt samen met Korneel De Clercq en Laurens Billiet een eindejaarsshow die zowel scherpzinnig als hilarisch is. De unieke mix van muziek en humor zet een nieuw genre op de kaart: Vlaams popmuziekcabaret. Het drietal belooft een onvergetelijke avond vol scherpe analyses, verrassende muziek en culinaire knipogen. Enkele special guests maken de show extra bijzonder met muzikale bijdragen. Van rake vragen over Taylor Swift tot remixes à la Soulwax, niets blijft onbesproken in dit muzikale jaaroverzicht. Hoog tijd om met Senne Guns te praten over 'Het Grote Classic Stories Muziekjaaroverzicht 2024'.

Vanwaar het idee om een eindejaarsshow te maken?

Senne Guns: Het komt eigenlijk voort uit een mengeling van de radioshow van Korneel, 'Classic Stories', en de rubriek die ik daarin had, 'Koken Met Classics'. Er was sowieso vraag om daar iets mee in het theater te doen. En ook Korneel wilde al langer iets met 'Classic Stories' op het podium brengen. We hebben onze beider verlangens gecombineerd in deze voorstelling. Ik had ook al een theatershow gedaan met Lokko, waarin humoristische elementen zaten. Dus dat was een fijne derde factor. In onze zoektocht naar een thema was een jaaroverzicht ideaal om alles aan op te hangen. En zo hebben we het in elkaar gepuzzeld.

Was 2024 een boeiend jaar op muziekvlak?

Ik begon het jaar met het voornemen om echt alle nieuwssites in de gaten te houden en alle releaseradars te volgen. Maar na twee weken moest ik dat volledig opgeven: de snelheid waarmee alles op ons afkomt, is niet bij te houden. We brengen daarom een beperkt overzicht, simpelweg omdat er zoveel muziek uitkomt. De grote verhalen – de Beyoncé's en de Oasis’en van deze wereld, de trend om alles op TikTok te gooien en de vele sample-remixes van bestaande nummers – zitten er natuurlijk wel in. Jawel, er is genoeg te vertellen over dit jaar.

De show wordt omschreven als droog, komisch en muzikaal. Hoe moeilijk is het om de balans tussen die elementen te vinden?

Dat viel mee, omdat we dat al vaker hebben gedaan. De moeilijkste balans was in dit geval het feit dat we telkens een muzikale gast meenemen, die het jaar vanuit zijn of haar standpunt belicht. Dat maakt het heel tof, want iedere keer is het een andere gast, en dat houdt het fris. Het zorgt er ook voor dat het radioshowgegeven – waarin Korneel heel sterk is – doorgetrokken wordt naar het podium. We hebben vooral gezocht naar het juiste evenwicht: hoeveel je de gast aan het woord laat, hoeveel verhalen je vertelt, hoeveel muziek er gespeeld wordt en waar je de komische noten aanbrengt. Uiteindelijk hebben we die balans in negentig minuten weten te vinden, denk ik.

Welke gasten komen er allemaal over de vloer?

Een hoop van onze directe kennissen en vrienden: Simon Casier van Balthazar, Noémie Wolfs, Douglas Firs, Klaas Delrue, Billie Leyers, Isolde Lasoen, Lara Chedraoui, Wouter Berlaen en nog enkele anderen.

De show is een combinatie van comedy en livemuziek, met ook remixes en andere elementen. Hoe moeilijk is het technisch om alles onder controle te houden?

Dat is niet eenvoudig. We leggen de lat altijd hoog voor onszelf. Er hangen vier schermen achter ons en die moeten allemaal bediend worden met passend beeldmateriaal. We spelen ook muzikale mash-ups, waarin we een hoop nummers door elkaar draaien en daar telkens een passende foto bij tonen. Dat moet allemaal perfect op elkaar afgestemd zijn. We hebben daar wekenlang technisch aan gerepeteerd en stevig gevloekt, maar nu werkt het echt goed. Het is bijna meer tv dan theater. Alles – beelden, audio – komt mooi samen en dat maakt het een unieke belevenis.

Je hebt een achtergrond als pianist en zanger. Zie je jezelf meer als muzikant dan als comedian?

Die rollen evolueren voortdurend. Door het ene te doen krijg ik weer zin in het andere. Ik ben natuurlijk opgegroeid als muzikant en songwriter, maar de laatste jaren ben ik me ook gaan toeleggen op cabaret, podcasts en televisiewerk. Ik hou ervan om creatief bezig te zijn, of de output nu theater, tv, radio of een plaat is. Dat maakt voor mij niet veel uit. Ik doe het allemaal graag. De laatste tijd heb ik veel theater en podcasts gemaakt. Dus nu voel ik weer de drang om iets muzikaals te maken.

Wat brengt 2025 voor jou op muzikaal vlak?

Ik ga vooral tijd nemen om nieuwe muziek te schrijven en ben daarvoor enkele projecten aan het pauzeren. Eén van mijn ideeën is een voorstelling maken rond één grote song. Ik ben geïnspireerd door 'One Song' van Miet Warlop, een fantastisch nummer dat een hele voorstelling doorgaat. Ik wil iets soortgelijks doen, maar met mijn eigen twists, zodat het origineel blijft.

Hoe jammer is het dat je stopt met 'Koken Met Classics'!

Er komt nog een speciale aflevering aan, die binnenkort op Radio 1 wordt aangekondigd. We organiseren een podcastevent waar we nog één keer een driegangenmenu maken. Helemaal weg is het dus niet, maar ik neem even een pauze. Na vierenvijftig afleveringen wil ik herhaling vermijden en mijn tijd beter afbakenen om weer aan eigen projecten te werken. Het format werkt goed en mensen luisteren er graag naar. Dus het zou best kunnen dat het ooit terugkomt.

Droom je van een nieuwe plaat?

Dat zou goed kunnen. Ik wil de komende tijd meer muziek maken, al weet ik nog niet precies of dat een plaat wordt, een theatervoorstelling of beide. Een klassieke plaat lijkt steeds vluchtiger, omdat er zoveel uitkomt. Maar ik ben wie ik ben: iemand die kiest voor mooie melodieën en harmonieën. Verwacht van mij geen metalplaat of hiphopalbum (lacht). Mijn muziek zal altijd evolueren, maar in de kern blijven wie ik ben.

Wat is volgens jou de beste single, plaat en het beste concert van 2024?

Ik ben fan van Good Luck Babe van Chappell Roan, één van de ultieme popsongs van dit jaar, en Flowers van Jordan Rakei, dat ik eindeloos vaak op repeat heb geluisterd. Wat albums betreft, sprong de blauwe plaat van Billie Eilish, 'Hit Me Hard & Soft', eruit. Mijn dochter is grote fan en daardoor ben ik haar muziek ook meer gaan waarderen. Wat concerten betreft: ik speelde zelf zo’n honderd keer. Dus veel tijd om andermans optredens te bezoeken had ik niet. Maar Douglas Firs in de AB vond ik fantastisch.

Je kan de voorstelling hier bijwonen.