Safi & Spreej - Nu zeggen anderen dat we goed zijn

Vorig jaar overtuigden Safi (Savi Geerts) en Spreej (Christophe Caboche) met ‘Ter Plaatse Rust’ en nadien met single Vandaag ons van hun frisse mix tussen commerciële en undergroundhiphop. Nog geen jaar later en vier Vlaamse Hiphopawards rijker heeft het Mechels-Gents duo met ‘Fase 2’ al een nieuwe plaat klaar. Die wordt uitgebracht bij het Nederlandse TopNotch-label, waar ondermeer De Jeugd van Tegenwoordig en The Opposites gehuisvest zijn. Een flinke stap vooruit dus voor het ambitieuze duo én een goede reden om bij de heren aan tafel aan te schuiven.

Jullie nieuw album ‘Fase 2’ verschijnt nauwelijks een jaar na jullie debuut. Was het een zware bevalling?
Safi: Eigenlijk wel, ik vind dat de nieuwe plaat een pak meer stress met zich mee heeft gebracht dan de vorige, dat is hoe ik het ervaar.

Spreej: Dat komt omdat we nu op een andere manier te werk zijn gegaan. ‘Ter Plaatse Rust’ was eerder spontaan en redelijk snel tot stand gekomen, het was ook eerst niet echt de bedoeling dat het een plaat zou worden. Nu was de ingesteldheid anders, nu was er wel de intentie om een plaat te maken maar zonder dat er druk was om de vorige plaat te overtreffen.

Jullie hebben voor dit album getekend bij het Nederlandse label TopNotch. Jullie vorige label Eigen Makelij was naar eigen zeggen een vriendenkring. Is de sfeer anders nu je bij een groter label zit?
Safi: Het is veel zakelijker.

Spreej: Ja, er komen bijvoorbeeld meetings bij kijken. We kennen die mannen van TopNotch ook niet zo goed zoals we de mannen van Eigen Makelij kennen. Daar hadden we alleen maar te maken met artiesten, terwijl we bij TopNotch meer contact hebben met medewerkers of managers, ook van Universal.

Safi: De chemistry tussen artiesten onder elkaar, dat is anders. Een ander contact alleszins dan met de ‘suits’ van het label (lacht). Het zorgt ook voor meer druk, het moet echt vooruitgaan bij TopNotch. Als het van mij afhing, dan waren we nu nog bezig aan de plaat. Vanaf  je getekend hebt bij een groter label, moet je er mee rekening houden dat er ook deadlines aan vasthangen. Vroeger bij Eigen Makelij was het allemaal veel vrijer, nonchalanter zeg maar en daar moet iedereen waarmee we werken nog wat aan wennen, wij zelf ook.

Waar haal je de inspiratie vandaan om op zo’n korte termijn terug 15 nummers bijeen te pennen?
Safi: Inspiratie komt en gaat, dag in dag uit. We schrijven soms dingen om al onze levenservaringen een plaats te kunnen geven, om te relativeren.

Spreej: We reflecteren uit ons eigen leven, wat we dagelijks meemaken.

Safi: Het heeft ook veel te maken met de vibe. Sommige positieve nummers gaan niet perse over dingen die direct gelinkt zijn aan elkaar, maar eerder over het feit dat we die dag gewoon goed gezind waren. Beats en muziek die we krijgen of mensen waarmee we werken, dat heeft er natuurlijk ook een invloed op. Of artiesten die we zelf beluisteren. Inspiratie is niet ver te zoeken. Deze plaat is op zes maanden tijd gemaakt, dat is iets waar veel mensen van opkijken. Wij zijn gewoon heel productief, soms ook wat over-productief.

Klopt het dat Kanye West een grote invloed is? Ik herken het in de teksten, maar ook in de productie (beats en stemvervormers).
Safi: (enthousiast) Het zal wel zijn!

Spreej: Op De Leiding werken we inderdaad met stemvervormers, met wat distortion, maar dat was eigenlijk niet ons idee, wel van Cozone, die de uiteindelijke mix heeft gedaan.

Safi: Maar die is dan ook weer zwaar geïnspireerd door Kanye West. Kanye heeft hiphop naar een ander niveau gebracht, muzikaal dan. Soms is een nummer bij hem al gedaan, maar gaat het toch nog drie minuten instrumentaal verder.

Spreej: Zo’n beetje zoals de outro van Poster.

Safi: We willen dat niet nadoen, maar het heeft ons wel geïnspireerd. Op ‘Ter Plaatse Rust’ hadden we bijvoorbeeld gewoon enkele nummers gebundeld, met als vorm steeds vers-refrein-vers-refrein-einde. Daar is op zich niks mis mee, maar nu zit het beter in elkaar qua structuur en overgang, ook als geheel. Je kunt niet meer een track skippen zonder dat je het overzicht verliest. Dat geheel heb je ook bij Kanye West en dat hebben we geprobeerd om ook te bereiken.

Hoe zijn jullie bij hiphop terecht gekomen? En vanwaar de keuze voor het Nederlands?
Spreej: Ik ben oorspronkelijk in het Frans beginnen te rappen. Ik ben half Franstalig en had vroeger veel Franse idolen. Wat later kwam dan Nederlandstalige hiphop op mijn pad, bij mij en bij Safi ook was dat door Opgezwolle en Jiggy Djé, waarmee we het gevoel kregen van “ah, het kan ook in het Nederlands”. Vooral Jiggy Djé heeft me over de streep getrokken.

Safi: Ik ben begonnen in het Engels, maar dat was enkel met teksten, geen opnames of zo. Via enkele vrienden heb ik dan Nederlandse hiphop leren kennen en dat heeft me er toe aangezet om het in het Nederlands te proberen. Er is ook iemand die me ooit zei dat je het hoort in je moedertaal te doen omdat dat de taal is waarin je je het best kunt uitdrukken. Op zich is dat wel waar. Sowieso zou ik nooit hetzelfde kwijt kunnen in het Engels of in een andere taal.

Het is voor jullie onder andere begonnen met Opgezwolle. Hoe is het dan om Sticks op jullie plaat te hebben staan?
Spreej: Dat geeft redelijk wat voldoening. Het is zoals iemand afvinken van je droomlijstje. We hebben daar vroeger nooit aan gedacht dat dit zou lukken, dus we zijn best tevreden.

Stel dat je bij de volgende plaat carte blanche krijgt, met welke Nederlandstalige artiest zou je dan eens willen samenwerken?
Spreej: Jiggy Djé sowieso. Koen Wauters of Luc De Vos zouden ook de max zijn!

Safi: Ik kies ook voor Jiggy Djé. Of Ronnie Plex. Dat is de frisse wind in Nederland. Een jonge gast van negentien of zo met een superleuke stijl. Hij zingt en rapt, vooral het zangaspect valt op.

Spreej: Lady Linn ook of nog liever Toots Thielemans, dat zou echt geweldig zijn, dat is toch wel dé legende.

Safi: en ook nog Helmut Lotti. Het is wel een eclectische mix die we nu opsommen (lacht), maar het is niet echt iets dat moet voor ons.

Jullie hebben ook al opgetreden in Nederland, onder andere in de Melkweg in Amsterdam. Hoe is de ontvangst daar?
Spreej: De respons is goed in Nederland, we krijgen er veel liefde van de mensen. We hebben er in totaal al een vijftiental keer gespeeld, ook al in Tilburg en Rotterdam.

Safi: Definitie van Hiphop was heel cool om te doen. Dat is het hiphopevenement van het jaar in Nederland. Je staat daar dan tussen alles wat relevant is in Nederland. Als enige Belgen was dat wel leuk.

Het is opvallend dat de Vlaamse hiphop weer actueel is. Je ziet het in de media met Halve Neuro en Slongs Dievanongs die een weekoverzicht maken voor Studio Brussel en Uberdope in het programma Iedereen Beroemd. Hoe komt het volgens jullie dat het weer aanslaat?
Spreej: Door ons hé (lacht). Nee, ik weet het niet, ik denk dat het sowieso te maken heeft met de Nederlandse hiphop die hier aandacht heeft gekregen, met bijvoorbeeld De Jeugd van Tegenwoordig die een hit hadden met Watskeburt of The Opposites. Dat werd door de media opgepikt. Voor ons zelf begon het vorig jaar, met de eerste editie van de Week Van Eigen Kweek van Studio Brussel, waar wij toen aandacht kregen met Herinner mij, iets waarmee we echt geluk hebben gehad.

Safi: Hetgeen wat wij doen, dat was nog onbekend hier. In Nederland heb je veel dingen die wel naar onze stijl neigen, maar toch niet helemaal hetzelfde zijn. Dus voor de Vlaamse luisteraar was het misschien wel vernieuwend. Zoals Spreej al zei: de timing was ook perfect voor ons met die Week Van Eigen Kweek en die media-aandacht. It was ment to be (lacht).

Het gaat nu al een jaar vrij stevig voor jullie. Met grote optredens, vier Vlaamse Rap Awards, een tweede plaat. Staan jullie daar soms bij stil?
Spreej: Het gaat allemaal zo snel dat we er precies geen tijd voor hebben om er bij stil te staan. Onlangs zei Safi nog tegen mij: zoveel jaar geleden zouden wij een gat in de lucht hebben gesprongen voor een samenwerking met een rapper als Sticks, maar nu voelt dat precies supernormaal aan, ook al zijn we heel blij dat hij op onze plaat staat.

Safi: Het voelt alsof het zo hoort. We kunnen moeilijk zeggen dat het onverwachts is omdat we er al zo hard voor gewerkt hebben. Het is altijd al de bedoeling geweest om dit te bereiken. Natuurlijk heeft het een impact op je, maar niet zoals bijvoorbeeld wat zo’n gast als Stromae heeft meegemaakt, die Alors On dance op zijn kamer heeft gemaakt en er een wereldhit mee scoorde. Zoiets is onverwachts. Ik heb altijd al de instelling gehad dat dit het enige is wat ik wil en als dat niet lukt zou ik een ongelukkige mens zijn. Dat blijft me ook motiveren.

Spreej: We zijn zelf ook al wat ouder geworden. We zijn begonnen toen we veertien/ vijftien jaar oud waren en in het begin overvalt alles je, maar naargelang je blijft werken en ouder wordt, ga je jezelf ook meer down to earth voelen.

Safi: Dat is ook in de omgang met artiesten. Als ik zestien was en Jiggy Djé tegen het lijf zou lopen, dan zou ik me (imiteert een adembenemend gevoel) voelen, terwijl dat nu gewoon een los en spontaan contact is. Het voelt ook niet alsof we moeten onderdoen.

Heeft het jullie persoonlijk veranderd?
Safi: We zijn altijd al omringd geweest door mensen die ons er op wezen om niet te gaan zweven. Vroeger gebeurde het al eens dat ik een hoge dunk van mezelf had terwijl ik nog niets had bewezen. Nu kan ik wel al iets voorleggen, maar heb ik dat gevoel niet meer. Ik probeer gewoon zoveel mogelijk mezelf te blijven.

Spreej: Het verschil is dat we vroeger in onze teksten zegden dat we goed zijn, terwijl dat nu door andere mensen wordt gezegd (lacht).

'Fase 2' werd uitgebracht op 19 april. Safi & Spreej kan je live aan het werk zien in Gent (Dok, 9/5), Mechelen (Club Kamikaze, 10/5) en in Halen (Springtime festival, 11/5).