Rock Werchter 2011: Kaiser Chiefs - Muziek terug waardevol maken

Het bruist van het leven in de kantoren van Universal. Een beetje te, zelfs. Overal zitten journalisten te wachten op hun beurt voor een interview met één van de leden van Kaiser Chiefs. Soms kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat dit puur bandwerk moet zijn voor de heren. Maar Nick “Peanut” Baines (toetsen) en Simon Rix (bas) zijn bijzonder aimabel en zien er behoorlijk fris uit, ondanks het feit dat het schema bijzonder druk is en ze de dag voordien in Landgraaf op Pinkpop stonden.

Muziek terug waardevol maken



Hoe ging het gisteren? Kan je het vergelijken met het Isle Of Wight-festival, waar jullie de week voordien speelden?
Nick “Peanut” Baines
: Pinkpop was goed. We speelden wat nieuwe songs en de hits. Het is ook nog maar het tweede Europese festival – op het vasteland dan – met ‘The Future Is Medieval’. Eigenlijk is er niet echt een verschil buiten het feit dat we in Isle of Wight voor een “thuispubliek” speelden. De podia zijn even groot, maar het publiek maakt waarschijnlijk het verschil, al amuseren we ons overal uiteraard.
Simon Rix: (droogweg) Misschien zit het verschil wel in de regen: in Engeland regent het namelijk altijd.
Jullie spelen ook op Rock Werchter. Zal de show min of meer dezelfde zijn?
Rix
: Pinkpop was nog maar onze vijfde show sinds de website, waarop de fans hun eigen album kunnen creëren, online is. Tegen het eind van de maand verschijnt ook nog de cd. Naargelang de zomer vordert en onze fans de nieuwe songs beter leren kennen zullen we ze ook meer gaan integreren in de set. Het zal uiteraard nog altijd Kaiser Chiefs blijven: vol energie en een schitterende set. Maar we willen steeds meer nieuwe nummers spelen, gewoon omdat ze nieuw en vooral ook erg goed zijn.
Over die nieuwe website dan: hebben jullie al enig idee hoe het met de resultaten staat?
Peanut
: Het is iets nieuws, dus het is ook niet meteen de bedoeling om iTunes van de markt te jagen. Maar de verwachtingen, zowel die van het platenlabel als die van onszelf, werden wel degelijk overtroffen, al beschikken we op dit moment nog niet over concrete cijfers.
Rix: De mensen van iTunes hebben ons al gecontacteerd om ons te feliciteren met het idee. En ze hebben ons ook gewaarschuwd dat het een tijdje zou kunnen duren voor de verkoop echt op gang kwam. Eigenlijk wilden we gewoon dat de mensen hun eigen inbreng kunnen hebben bij de samenstelling van het album: naar de website gaan, de liedjes beluisteren, de volgorde bepalen, er op die manier een persoonlijk album van maken en dat dan kopen, uiteraard. Sommigen vonden het  idee te gek, maar anderen vroegen zich toch af of er ook nog een traditionele cd zou uitkomen.
Is het systeem gepatenteerd en is er eventueel al interesse van buitenaf?
Rix
: Het idee werd inderdaad door ons platenlabel opgekocht.
Peanut: De website is nog maar elf dagen online. Andere bands wachten dus nog even af om te zien hoe het verder gaat. Maar het is in elk geval een systeem dat beantwoordt aan de noden van de huidige generatie van muziekkopers. Zij willen zelf de volgorde van de songs bepalen, slechts één nummer van een album downloaden of de hele plaat.
Rix: De fans moesten gewoon kunnen kiezen welke liedjes ze wilden. Later hebben we het dan nog wel over cd en vinyl. Uiteindelijk doen we het dus ook nog op de traditionele manier, maar nu krijgt deze nieuwe en opwindende methode voorrang. Aanvankelijk stond ik zelf behoorlijk sceptisch tegenover, maar de reacties zijn bijzonder enthousiast.
Staat het al vast welke nummers op de cd zullen staan? En wat gebeurt er met de rest?
Rix
: Pas vorige week hebben we dat beslist. De website blijft in elk geval nog online. Er zullen twaalf songs op de cd staan. Misschien zetten we die andere acht nog op een tweede cd of maken we een mp3-album. Daar zijn we nog niet helemaal uit.
Zijn dit alle songs van die laatste sessies of slingeren er nog rond?
Peanut: Op de cd zal er nog een nummer staan, dat niet tussen deze twintig zat, gewoon omdat we het  pas hebben afgewerkt in de week dat de website online ging.
Rix: Er komt ook nog een nummer dat exclusief voor iTunes bestemd is. Er liggen dus nog wel wat restjes hier en daar.
Opvallend is dat, terwijl de trend meer en meer richting vinyl gaat, jullie opteren voor digitaal.
Rix
: Van ons vorige album was er een vinylversie en op een bepaald moment kregen we de verkoopsstatistieken te zien. Bij het vinyl stond er vijfenzeventig. Wij waren meteen enthousiast: vijfenzeventigduizend stuks, niet slecht. Bleek dat het er effectief vijfenzeventig waren.
Peanut: Misschien maken we wel een mooie box met het album op zwaar vinyl voor de verzamelaars.
Rix: Nick Hodgson (drummer-zanger, nvdr) en ik hebben nog een paar singles op vinyl uitgebracht. Het is dus niet dat we daaraan geen belang hechten. We wilden gewoon iets nieuws proberen.
Peanut: Eigenlijk willen we zelfs de interesse, die er ooit was voor vinyl, aanwakkeren. Toen waren er mooie openplooibare hoezen met de teksten erop. Het is dat gevoel dat we met ‘The Future Is Medieval’ terug willen oproepen: die romantische verbintenis die je had met de vinyl plaat naar deze digitale tijd brengen: zelf de nummers kiezen, zelf de hoes maken zodat het iets persoonlijks wordt. Zo willen we teruggaan naar de dagen dat platen je nog dierbaar waren, terwijl muziek nu een beetje een wegwerpproduct is geworden. Wij werken in elk geval nog steeds even hard en we willen die waarde terug in de muziek stoppen. Dat is waar het met deze website allemaal rond draait.
Eigenlijk is ‘The Future Is Medieval’ best wel een angstaanjagende titel.
Rix:  We blikken gewoon terug op het verleden om de waardevolle dingen mee te nemen naar de toekomst. Net zoals Nick zei: Wij houden van platen en van de tijden dat het bezitten van een plaat nog iets betekende. Dat willen we terugbrengen. Vandaar die titel.
Wat is “The Jago” (uit Child Of The Jago, nvdr) trouwens?
Peanut
: Het is het deel van Londen waar de mixstudio zich bevindt. Het heeft allemaal te maken met een boek dat daarover in 1890 is verschenen (‘A Child Of The Jago’ (1896) van Arthur Morrison, nvdr).
Rix: Je kan het vergelijken met de musical ‘Oliver’, maar dan triester.
Er zit ook heel wat variatie in de nieuwe songs.
Peanut
: Als je twintig songs schrijft, komt die variatie vanzelf. Dat is helemaal anders dan bij een plaat waar je vaak beperkt bent tot twaalf songs. Nu waren er veel minder grenzen en konden we elke invloed helemaal uitpuren, elk idee uitwerken.
Rix
: Eigenlijk konden we nu gewoon doen waar we zin in hadden.
Hoe was het om te werken met Tony Visconti (producer, nvdr)?
Rix
: We hebben ook met Ethan Johns gewerkt. Het zijn beiden legendarische producers, die fantastische albums hebben gemaakt. Ze slagen er allebei in je op scherp te zetten, om alles uit je te halen wat erin zit.
Wat vonden zij van het nieuwe systeem?
Rix
: Tony heeft er eigenlijk nooit echt iets over gezegd. Hij heeft zich gewoon bezig gehouden met die acht of tien songs. Maar toen we het met Ethan hadden over wat we wilden doen, scheelde het niet veel of hij stapte eruit. Hij wilde een album maken en had het over de plaat als kunstvorm en dergelijke. Uiteindelijk wisten we hem toch te overhalen. Naarmate de sessies vorderden, begonnen we zelf te twijfelen en vroegen we ons af we toch beter niet een dubbelalbum zouden uitbrengen. En toen was hij degene die zei dat het een schitterend idee was en dat we het absoluut moesten doen. Hij was dus helemaal overtuigd geraakt.
Jullie hebben nu je eigen label. Ricky had het in een interview met de BBC over de gevaren van werken met majors.
Rix: Werken met een groot label is inderdaad behoorlijk intimiderend. Je moet meteen succes hebben of het is voorbij. Als dat niet het geval is, laten ze je vallen als een baksteen. Ik weet niet of we dit idee er bij een major zouden doorgekregen hebben. Ook al omdat er behoorlijk wat geld is in gestoken.
Waarna de band doorschoof en wij plotseling op de parking stonden.
Intussen maakte Universal enkele cijfers bekend van de eerste week na de lancering van de website.
Er zouden tussen de tien- en twintigduizend albums verkocht zijn. Een nauwkeuriger cijfer is blijkbaar niet beschikbaar omdat de doorverkochte albums op dit ogenblik niet worden meegeteld. In de eerste vierentwintig uur dat de website online was, kwamen er honderdeneenduizend unieke bezoekers een kijkje nemen. In de eerste zes uur na de launch werden alle nummers vijftigduizend keer beluisterd. En de facebookpagina van de band kreeg bijna twee miljoen bezoekers tijdens het launch weekend.

Universal liet ook weten dat het fysieke album op 24 juni in de winkels ligt. Het bevat twaalf van de twintig nummers op de site en – zoals hierboven al aangegeven - één onuitgegeven song. De website blijft gewoon bestaan.

26 juni 2011
Patrick Van Gestel