Pukkelpop 2010: Girls - Hopelijk neemt Taylor Swift mijn volgende plaat op

De eerste poging tot een interview met Christopher Owens, frontman van Girls, is niet goed afgelopen. Of hij pas uit zijn bed kwam of gedrogeerd was willen we in het midden laten, maar we kregen toen via de telefoon niet meer dan nietszeggende ja en neen-antwoorden.

Hopelijk neemt Taylor Swift mijn volgende plaat op



Het is dan ook niets minder dan een verrassing te noemen dat we in de backstage van de Botanique een frisgewassen jongeman te spreken krijgen. Alleen in zijn kledij vinden we sporen van een al te losbandig hippie-bestaan. Oranje nagellak en groene Dr. Martens-schoenen is niet de outfit waar we dikwijls mannen in zien rondlopen. Waar hun groepsnaam vandaan komt, hoef ik alvast niet meer te vragen.

De laatste keer dat jullie in België waren, stond er een lange rij journalisten aan te schuiven voor een interview met jullie. Nu ben ik precies de enige?
Dat was toen ons album net uit was en dat was veel te hectisch, ook voor ons. We hebben nadien beslist de promoactiviteiten te beperken tot 1 à 2 per dag.

Dus dan heb je wat meer tijd om te schrijven aan het tweede album ook?
Het tweede album zal waarschijnlijk voornamelijk bestaan uit materiaal dat al een tijdje geleden geschreven is. Die wil ik eerst opnemen, nog voor mijn nieuwer materiaal. Dat is meestal onze manier van werken: ik neem een nummer op, heel rudimentair met voice memo software op mijn computer en stuur het naar JR (nvdr: Chet "JR" White, het andere vaste lid van Girls) en zo bouw ik een cataloog op in mijn hoofd waar ik dan later graag naar terug keer.

Misschien moet je gewoon 3 EP's uitbrengen kort na elkaar. Er lijken meer en meer groepen te zijn die dat doen, niet?
In de lente nemen we een EP op, maar daarna komt er opnieuw een plaat.

Honey Bunny, één van de nieuwe nummers die ik op het internet vond, klinkt wat als The Kooks, een Engelse groep die heel snel heel groot geworden is. Het zou ook met jullie kunnen gebeuren.
Hmm, liever niet. Geef mij maar het traject van een band als Belle and Sebastian. Die hebben lang goede albums gemaakt en hebben een niet onaardige groep fans opgebouwd voor ze echt bekend werden. Trage, gestage groei lijkt me leuker. Met snel succes zou ik waarschijnlijk lui worden en blijven gelijkaardige nummers maken omdat die goed verkopen.

Jullie muziekvideo's hebben altijd een dromerig retrogevoel. Zijn ze allemaal gemaakt door dezelfde regisseur?
Twee video's heb ik gewoon zelf gemaakt. Eén was voor God Damned, dat was een vriendin die dat wou doen als een schoolproject. Andere video's zijn gemaakt door Aaron Brown, zoals die van Hellhole Ratrace. Eigenlijk is die gemaakt met een moderne camera. Lust for Life is wel gemaakt met super-8 camera's. Dat was ideaal aangezien de song twee en een halve minuut duurt en die filmrolletjes juist drie minuten band bevatten. Dus gedurende twee dagen is iemand met één camera naar ieder's huis gegaan en zijn die beelden later allemaal samen gemonteerd. De video voor Laura is dan weer met een speelgoedcamera gemaakt.

Ook dromerig is jullie cover van de Skeeter Davis-song The End of the World.
Die cover hebben we ook opgenomen met al het andere materiaal voor ons album. Het is niet zo goed als het origineel natuurlijk en we wilden het zeker niet op plaat zetten, maar het was te goed om weg te gooien. Ik hou wel van nummers coveren, ik heb daar veel door geleerd. We hebben bijvoorbeeld ook Wild Eyes van Vivian Girls gecoverd en terwijl het origineel de melodie bijna wegmoffelt onder gitaren hebben wij die naar voor gebracht en er bijna een country song van gemaakt. Dat klonk volledig anders en je ziet dan direct dat het een fantastisch nummer is. Dat doen we graag.

Lees je boeken als je op tour bent?
Jawel, maar ik ben zowat de enige die ik ken die boeken leest. Maar eigenlijk houd ik me meer bezig met mijn iPod Nano die we gekregen hebben toen we eens op de campus van Apple in San Francisco mochten optreden tijdens de lunchpauze.

Voor zakenmensen?
Nee het was een mengeling van zakenmensen en techies, en de enige die echt enthousiast was, was de man die ervoor had gezorgd dat we daar konden optreden. Het was een bijna surrealistische ervaring, want we waren nog maar half wakker op dat moment. Hoe dan ook, we hebben er een iPod Nano aan overgehouden en daar maak ik een videodagboek mee en speel ik scrabble. Dat houdt me meer bezig dan boeken lezen.

NME schreef over jullie: "Ze doen het voor de sex en de drugs en de lo-fi rock'n'roll". Is dat zo?
Hebben ze dat geschreven? Ongelooflijk. Ik heb meer drugs genomen voor ik in deze band zat dan dat ik er nu neem. Ik heb een vast lief nu. Ik hou niet van lo-fi rock'n'roll. Dat slaat gewoon op niets.

Je houdt zelfs niet van lo-fi rock'n'roll?
Nee. Onze sound is wat hij is en we zijn er tevreden over. En JR is een fantastische producer en technicus, maar geef ons een groter budget en we zouden wat graag ons geluid verfijnen tot het niet meer lo-fi klinkt.

Met een orkest in de studio?
Misschien niet direct een heel orkest, maar toch wat blazers en zo. Nu we wat budget hebben, zal onze volgende plaat zeker beter klinken.

Waar luister je zelf naar tegenwoordig?
Het zal belachelijk klinken, maar ik luister vooral naar Taylor Swift de laatste tijd. De meeste mensen die met muziek bezig zijn zullen op haar neerkijken, maar ik verafgood haar. Het klinkt misschien als voorspelbare popmuziek, maar ze schrijft echt heel eenvoudige ouderwetse countryliedjes over haar dagelijkse leven. Ik ben een volledig album voor haar aan het maken. Als zij het niet opneemt, doe ik het en noem ik het 'Taylor Swift'.

Girls speelt op donderdag 19 augustus in de Chateau op Pukkelpop.

1 augustus 2010
Kristof Van Landschoot