Netlash - De pracht van 2008 - abconcerts.be als eerste stap

Netlash. Het zou de naam van een hippe, nieuwe band kunnen zijn, maar dat is het niet. Netlash houdt zich bezig met webdesign en grafisch ontwerp, brengt “Uw boodschap in beeld”, zoals ze het zelf zeggen. De naam zegt u misschien niets, maar ze hebben ongetwijfeld hun stempel gedrukt op 2008. De nieuwe AB-website staat immers op hun palmares. En dat dat werk in de smaak viel, mag duidelijk zijn: CMS-awards en daarenboven de Clickx’ Site van het Jaar-prijs in de categorie Cultuur en Entertainment.

De pracht van 2008 - abconcerts.be als eerste stap



Wij vroegen ons af of zij het hele muziekgebeuren volgden. En als we met vragen zitten, willen we daar ook antwoorden op. Johan Ronsse en Bram Vanderhaeghe nestelden zich bij ons op de sofa tussen de kussens en – voorwaar – de guitar herogitaar. En omdat stroop smeren altijd een goede manier is om dergelijk gesprek in te zetten, staken wij als volgt van wal:

Proficiat! Als ik me niet vergis, hebben jullie een prijs gewonnen met de AB-website?
Bram: Eigenlijk zelfs twee: de publieks- en de juryprijs.

Wat betekent muziek voor jullie?
Bram: Voor mij is muziek erg belangrijk. Ik luister voortdurend naar muziek en heb een hele collectie op mijn laptop staan.
Johan: Ik ben er ook heel veel mee bezig. Tijdens het werk draag ik altijd mijn hoofdtelefoon. Zeggen dat het mijn leven is, zou overdreven zijn. Ik hou me er niet professioneel mee bezig, maar het is wel alomtegenwoordig.

Betekent dat ook dat jullie regelmatig naar concerten gaan?
Johan: Ik ga al jaren naar de zomerfestivals en zo’n vijf à zes keer per jaar naar zaalconcerten.

Is dat veranderd door aan de AB-website te werken?
Bram: Niet echt. Ik ging sowieso al regelmatig naar optredens in culturele centra. Dat is misschien niet helemaal hetzelfde, maar het sluit er toch bij aan.

Volgen jullie het hele gebeuren ook?
Johan: De traditionele, rapporterende review-sites bezoek ik zelden. In Humo zal ik wel sneller de TTT-pagina’s opzoeken en de concertagenda bekijken, maar op internet ga ik niet op zoek naar sites als Pitchfork, daMusic of CuttingEdge. Muziek zoeken doe ik eerder aan de hand van sites als Last.fm, die aanbevelingen geven op basis van wat je allemaal beluistert.
Bram: Dat geldt ook voor mij. Het voordeel van naar muziek luisteren via pc, is dat je die informatie naar dergelijke websites kan doorsturen. Op hun beurt raden zij je dan nieuwe groepen aan. Dan kom je wel eens bij cd’s terecht die al vijf jaar oud zijn en niet meer op review-sites besproken worden. Maar op blogs vind je dan een bespreking, en zo kom je weer bij nieuwer werk van die artiest terecht.
Johan: Vaak is het ook via een vriend dat je nieuwe dingen ontdekt. Daar ga je dan naar op zoek en je maakt zelf een selectie.

Wat springt er voor jullie muzikaal uit in 2008?
Johan: Het optreden van The Dresden Dolls op Pukkelpop is mij erg goed bevallen. Ze speelden een cover van Amsterdam van Jacques Brel.
Bram: Ik ben dit jaar twee keer naar Booka Shade geweest: in de AB en op het Melt! Festival in Duitsland, hun thuisland. Op dat festival wordt een combinatie van elektronische muziek en indierock gepresenteerd. Dat was twee keer iets waar je haren van recht kwamen te staan.

Was dat dan twee keer vergelijkbaar?
Bram: In de AB was het schitterend, maar in Duitsland was het intenser.

En is er een plaat die er dit jaar uitspringt? 
Bram: Voor mij was dat 'Pantha du Prince', zachte elektronische muziek. Het heeft wel iets van Aphex Twin. Men noemt het Intelligent Dance Music, ook al zegt dat niet veel.
Johan: Voor mij springt The Cure er wel uit. In het algemeen, maar ook de nieuwe plaat vond ik best te smaken. ‘Bloodflowers’, de vorige Cure-cd vond ik niet echt een hoogtepunt, maar met ‘4:13 Dream’ gaat het weer de goede richting uit. In het voorjaar was er een optreden dat ik jammer genoeg gemist hebt, maar naar verluidt hebben ze wel drie uur lang het beste van zichzelf gegeven. Dat verdient toch wel respect.

Als er iemand sterft als Isaac Heyes of Marc Moulin, worden jullie daardoor dan geraakt?
Bram: Wel door de dood van Marc Moulin, omdat ik weet wat zijn invloed was op de muziek. Ik kende zijn naam, maar niet zijn muziek.
Johan: Tenzij je echt een emotionele band met die mensen hebt en ze volgt, voel ik daar weinig bij. Als Robert Smith morgen zou sterven, zou ik het jammer vinden dat er geen nieuwe cd’s meer verschijnen. Dat is dan de klootzak in mij, veronderstel ik.

Hoe zit het met de festivals?
Johan: Pukkelpop, Werchter, Dour en nog enkele lokale festivals. Dour heb ik dit jaar laten vallen omdat de line-up niet echt mijn ding was en mijn vrienden de voorkeur geven aan het nachtleven op dat festival. Werchter was leuk, maar ik krijg steeds meer het idee daar alles al gezien te hebben, terwijl je op Pukkelpop een mooie mix krijgt van grotere namen en nieuwe muziek.
Bram: Ik ben een grote fan van het Dourfestival. Dat heeft te maken met het feit dat elektronische muziek daar belangrijk is en je er ook meer ontdekkingen kan doen. Dat geldt trouwens ook voor het al eerder vermelde Melt! Festival. Dat is me het beste bijgebleven.

Is er volgens jullie nog een toekomst voor de platenzaak?
Bram: Muziek kopen moet, naar mijn mening, zo goedkoop mogelijk zijn, misschien zelfs gratis. Artiesten halen hun inkomsten vooral uit optredens. De echte platenzaak in de straat gaat verdwijnen. Al die tussenstations vooraleer een cd beschikbaar wordt, zijn volgens mij ook overbodig. Dat zou de prijs meteen drukken.
Johan: Het klopt wel dat het fysieke een beetje ontbreekt bij digitale muziek. Artwork digitaal tonen is niet hetzelfde. Nu geeft dat nog een nostalgisch gevoel, maar op termijn zal dat verdwijnen en vervangen worden door andere merchandise, bijvoorbeeld door een mooi vormgegeven lyricsboek. Dingen die je fysiek kan vasthouden. De emotionele waarde zit vooral in de fysieke handeling. Het feit dat het zo eenvoudig is om iets te beluisteren, haalt het gevoel van de prestatie weg. Als je als zestienjarige je geld hebt opgespaard en bij de lokale platenboer de collectie van The Doors kan gaan kopen, geeft dat een immens gevoel. Op een toets op je pc drukken, is eigenlijk erg koud. Maar het is zoveel makkelijker om muziek te ontdekken.
[pagebreak]
WEB 2.0

Volgen jullie de concurrerende websites van de AB: de Handelsbeurs, de Vooruit, …?
Bram: De Vooruit was eigenlijk het eerste concerthuis dat uitpakte met zo'n uitgebreide communitywebsite. Daar hebben we uiteraard goed naar gekeken. Eigenlijk zou de AB-website er niet uitgezien hebben zoals ze nu is als de website van de Vooruit er niet geweest was. Zij hebben een aantal dingen uitgeprobeerd en dat was het signaal dat zoiets kon, dat het werkte. En in het buitenland heb je uiteraard Last.fm.
Johan: Eigenlijk is dat een soort aggregaat van allerlei informatie over eender welke artiest: biografie, foto’s, … Dat gaat trouwens heel erg ver, zoals we al hebben aangehaald. Al die sites zijn invloeden, maar het resultaat is toch iets unieks.
Bram: Het is typisch voor wat web2.0 wordt genoemd. Last.fm is heel goed in het aanraden van een artiest. Die gegevens zijn ook beschikbaar voor andere websites en die kan je dan samenknutselen tot een nieuw geheel. Als die technieken elders al op een goede manier worden aangewend, moet je die niet opnieuw gaan uitvinden. Dat is het mooie aan web2.0: je kan websites laten samenwerken om zo iets nieuws te creëren.
Johan: Daarom ook dat we in de categorie web2.0 die prijzen gewonnen hebben. Vroeger was een website als een folder: je kreeg wat informatie en kon tickets bestellen. Nu kan je je eigen tickets verkopen, aan carpooling doen, reacties achterlaten, enz. Op die manier blijft zo’n concert leven.

Volgen jullie de website nu nog of is het verleden tijd?
Bram: Nee, zeker niet. Een community is iets dat groeit. Dat is niet afgewerkt. Er zijn ook mensen van de AB mee bezig, uiteraard, maar die merken dan dat er bepaalde constantes zijn op basis waarvan dan nieuwe zaken ontwikkeld kunnen worden. Dat wordt wekelijks opgevolgd. Het is zeker geen afgesloten verhaal.
Johan: We hebben bijvoorbeeld gemerkt dat heel wat mensen die functies voor ticketruil en carpooling niet vinden, dat ze niet reageren op de daarvoor voorziene plaats. Dat moet dus duidelijker worden.
Bram: Intussen zijn er al zo’n tienduizend leden. Die hebben we allemaal verwelkomd en op die manier meer betrokken bij de website.

Vinden jullie dat jullie met deze website het muzieklandschap op het internet veranderd hebben?
Johan: De AB-website was een eerste stap om een groot platform op te zetten voor alle concertzalen in Vlaanderen. Mensen gaan naar verschillende zalen en je moet je overal opnieuw registreren. Het zou mooi zijn dat je je tot één website kon beperken, waar je kan nagaan of er rond die bepaalde artiest iets op stapel staat. Dan moet je maar naar één website gaan om te zien wie van je vrienden die week naar een concert gaat, of dat nu in de Botanique, de AB of waar dan ook is.

Is er al een initiatief in die richting genomen?
Bram: Het is ongetwijfeld een idee waar al meerdere mensen over hebben nagedacht, maar concrete stappen zijn nog niet ondernomen. Vooral voor kleinere zalen en uiteraard voor gebruikers zou dat een stap vooruit zijn.
Johan: Dat initiatief zou dan van een overkoepelende organisatie moeten komen. Wij kunnen dat uiteraard maken, maar het is niet aan ons om dat initiatief te nemen.

Tenslotte nog dit: zijn jullie actief bezig met muziek? Maken jullie muziek?
Bram:
Ik zelf niet, maar mijn broer is voortdurend bezig met sequencers en synthesizers en hij vraagt me dan wel eens naar mijn mening als hij nieuw werk heeft gemaakt.

Johan: Ik heb thuis een gitaar staan, maar na mijn mini-jamsessies kom ik toch meestal tot het besluit dat het beter is dat aan anderen over te laten.

1 februari 2009
Patrick Van Gestel