Marina And The Diamonds - Champagne geeft me de ergste katers

Het jaar 2010 lijkt voor de jonge Marina and the Diamonds een lawine van succes veroorzaakt te hebben. Haar muziek werd wereldwijd opgepikt en ze kon touren in landen die ze amper van naam kende.  Wij spraken met Marina Lambrini Diamandis tijdens haar laatste stop in België eind november en spraken over het voorbije jaar, de nieuwe cd en de kerstperiode. Jingle bells, jingle bells!

Een jaar geleden tipte de BBC jou na Ellie Goulding als artiest die het zou maken in 2010. Vind je dat de BBC gelijk heeft, dat dit jouw jaar was?
Lambrini Diamandis : Ik ben zeer blij dat ik mijn muziek het voorbije jaar niet alleen in Groot-Brittannië, maar ook in het buitenland kon brengen. Maar toch ben ik nog niet tevreden: mijn doel is helemaal nog niet bereikt. Er zijn nog zoveel mensen in de wereld die mijn muziek moeten horen. Mijn geluk was dat het album voor de nominatie gemaakt was. Zo bracht die helemaal geen extra druk mee. Als ik door die BBC-wedstrijd opeens was beginnen twijfelen aan mezelf, dan was het voorbije jaar veel moeilijker geweest, maar ik geloof in mijn muziek en dankzij die attitude was dit een heel goed jaar voor me.

Ooit zei je dat popmuziek nog weinig artistieke waarde bevat, dat artistieke popsterren als David Bowie en Madonna niet meer bestaan. Probeer jij de kunst terug in muziek te stoppen?
Dat is absoluut wat ik poog te doen. Hedendaagse popmuziek mist een zeker choquerend kantje. Onze cultuur bestaat uit materialisme en junkfood zorgt ervoor dat ook de muziek uitgehold wordt. Ik wordt altijd triest als ik naar de radio luister omdat alles zo op elkaar lijkt en dat in videoclips alles om seksuele provocatie draait.

Waaruit moet een goed popliedje dan bestaan?
Het belangrijkste is dat artiesten eerlijk met zichzelf zijn. Ze moeten schrijven en zingen wat ze echt denken en niet iets verkondigen om enkel populair te zijn. Verder zijn catchy, originele titels zo'n grote meerwaarde voor een song. Zelf duurt het soms één seconde om de juiste titel te vinden, maar andere keren kan ik er echt een halve dag over mijmeren.

In Are You Satisfied vraag je iemand of hij gelukkig is met het leven dat hij leidt. Vraag je dat aan één bijzonder iemand?
Eigenlijk vraag ik het gewoon aan mijzelf. Het is helemaal geen dictaat van wat een goed leven is want ook als boekhouder of landbouwer kan je perfect gelukkig zijn. Ik wil gewoon de vraag stellen: maakt hetgeen je doet, je echt gelukkig? Persoonlijk, ben ik niet tevreden met een middelmatig leven. Ik wil het maximale nastreven. Alles uit mijn leven persen dat mogelijk is. Dat is momenteel een rolmodel zijn voor onze generatie van vrouwen, die vaak tot seksobject of emotionele zwakkelingen gereduceerd worden. Daar wil ik tegen opboksen door altijd en overal mijn mening te verkondingen en dat zal ook het geval zijn op mijn volgende album.

Nu we het toch over ver dat volgende album hebben: je annuleerde je tour in Amerika van begin volgend jaar. Was dat voor de opnames van een nieuwe cd?
Dat klopt inderdaad. Ik ben al drie jaar aan het touren met mijn debuutplaat 'The Family Jewels'. Maar momenteel is de opvolger veel belangrijker voor me. Mijn doel is oktober 2011, maar dan zal ik al serieuze superkrachten nodig hebben. Gelukkig heb ik geen problemen met schrijven terwijl ik tour. Op dit ogenblik zijn er al acht liedjes in de maak.

Tijdens je tour, houd je het publiek ook altijd op de hoogte via Twitter en telkens wanneer je iets post, lijkt je leven zo vol van plezier.
Op Twitter kan je natuurlijk alles schrijven wat je wil en ik wil door mijn fans niet gezien worden als de eeuwige zaag. Maar mijn leven is zeker interessant. Zo was mijn artiestenkamer ooit eens vol met ballonnen, wat ik geweldig vond. Ze zijn zo kleurrijk, je kan ermee spelen en ze roepen gewoon een gevoel van gelukzaligheid op. Met ballonnen maak je mij al heel gelukkig.

Maakt deze tijd van het jaar met de sneeuw en Kerstmis voor de deur je gelukkig?
Eerst en vooral vind ik de duistere winterdagen erg inspirerend. wanneer ik in een iets meer donkere stemming ben, lijk ik betere ideeën te hebben. En bovendien hou ik van sneeuw: al dat wit en die glitters... net diamanten! En ook Kerstmis vind ik bijzonder leuk, ook al heb ik ergens gelezen dat mensen die uitkijken naar de kerstperiode iets te kort zouden hebben in het dagelijks leven. Maar het is geweldig. Dit jaar vier ik het met familie en vrienden in Wales.

Blijkbaar vind je champagne niet lekker. Hoe ga je dan klinken in deze feestperiode?
Het is verre van mijn lievelingsdrank. De smaak zegt me niet veel en het geeft me de ergste katers. Waarschijnlijk zal ik wel een glas drinken om te klinken, maar de avond zal waarschijnlijk eindigen met vodka.

Santé dan maar.