Mae Krell - Het komt echt allemaal in orde

Onlangs kregen we de kans om met de jonge Mae Krell samen te zitten, zij het op veilige afstand. Wat daaruit voortvloeide, lees je hier.

Hoe gaat het met je in deze rare tijden?

Mae Krell: Met alles wat er gaande is, gaat het best goed. Ik bekijk het gewoon van dag tot dag. 

Hebben deze nooit geziene tijden je op één of andere manier beïnvloed? Heeft het een invloed gehad op je nummers?

Zeker! Ik denk zelfs niet dat het mogelijk is om in de huidige omstandigheden te leven zonder dat het enig effect op je heeft. Wat betreft het songschrijven, dat speelde zich eerder af op de achtergrond. Ik heb me vooral op andere dingen gefocust, maar geleidelijk aan begin ik opnieuw meer te schrijven.

Hoe zou je jezelf omschrijven?

Ik denk dat ik eerlijk, open en vriendelijk ben. Dat zijn tenminste de kwaliteiten waar ik echt naar streef.

Je passie voor muziek is groot. Vanaf jonge leeftijd, nog voor je singer-songwriter was, zat je reeds in de muziekindustrie. Kan je ons daar wat meer over vertellen?

Ik heb altijd van muziek gehouden. Ik ben niet opgegroeid in een muzikale familie of zo, maar mijn jongere zus is actrice en zangeres. Dus er weerklonk wel altijd ergens in huis muziek. In mijn tienerjaren besloot ik dat ik iets moest doen met plaatselijke optredens, maar de tickets waren vrij duur. Ik besloot dan maar om iets te doen met een goedkope tweedehandscamera, die ik in een tampondoos verborg. Daarna is alles heel snel gegaan. Voor ik het wist, woonde ik vier concerten per week bij, terwijl ik nog maar in de middelbare school zat.

Wanneer heb je voor jezelf uitgemaakt dat je een singer-songwriter wou worden?

De beslissing en de uiteindelijk uitvoering daarvan gebeurden eigenlijk op totaal verschillende momenten. Ik nam de beslissing toen ik ongeveer veertien jaar was. Toen wist ik al gewoon dat ik dit wou doen. Pas toen ik zestien was, ben ik begonnen met nummers schrijven en op te treden. En toen werd het pas echt duidelijk voor mezelf hoe graag ik dit wou doen. Het is iets waar ik echt van hou en wat me heel gelukkig maakt.

Waar gaat je nieuwe single Home over?

Ik heb Home twee jaar geleden geschreven. Ik was net terug verhuisd naar New York nadat ik even was weggeweest uit de stad om aan mezelf te werken. Laat op de avond was ik naar huis aan het wandelen, toen gevoelens van angst en paniek over me heen spoelden. Toen ik er wat meer over nadacht, besefte ik dat ik dat allemaal voelde, omdat ik eindelijk mijn leven en alles rondom mij waardeerde. Uiteindelijk gaat Home dus vooral over die dankbaarheid.

Toen ik die bewuste avond thuiskwam, ben ik gewoon gaan zitten en heb ik het hele nummer geschreven. Nadien heb ik er nog heel weinig aan aangepast. Ik had het gevoel dat ik dat gewoon moest doen.

Waar heb je het idee gehaald voor de video?

Toen ik begon te werken aan Home, wilde ik dat de bijhorende video een gevoel uitstraalde van dankbaarheid en hoop. Ik wou de dingen tonen waar de meeste mensen dagelijks van kunnen genieten, maar waar ik jaren lang alleen maar van kon dromen. Dingen zoals gezond genoeg zijn om op mezelf te wonen, met de hond gaan wandelen in het park, de zondagse thee of in mijn eentje in de woonkamer dansen. Het zijn die alledaagse dingen, waarvoor ik dankbaar was, die ik heb gevuld en gemonteerd.

Hoe ben je, in vergelijking met je eerdere werk, gegroeid als muzikant?

Ik ben enorm gegroeid, vooral als mens. Mijn eerste plaat (de ep 'Anabasis', nvdr) schreef ik toen ik zestien jaar oud was. Toen moest ik mijn instrument nog leren bespelen. Mijn huidige werk en wat ik nog aan het maken ben, tonen een meer volwassen en gevestigde versie van mezelf. Althans dat hoop ik toch.

Zijn er plannen voor nieuwe muziek?

Oh ja, heel veel! Er is nog geen officiële releasedatum voor de volgende single, maar er staan momenteel ook een aantal samenwerkingen op til en een paar dingen zijn reeds klaar. Als ik muziek uitbreng, is samenhang heel belangrijk. Bedoeling is om in de toekomst elke twee à drie maanden een nieuw nummer uit te brengen of misschien zelfs vaker.

Kan je jouw perfecte live show beschrijven? Welke van je optredens is je tot nu toe het meest bijgebleven?

Eerlijk? Elk optreden waar er mensen zijn die naar me luisteren, is voor mij perfect. Mijn muziek is vooral gefocust op de emoties en de tekst. Dus zolang er mensen zijn die dat willen horen, ben ik meer dan bereid om op te treden. Het is echt moeilijk om te zeggen welke show me het meest is bijgebleven. Maar een tijdje terug heb ik een show gedaan in The City, waar een hoop mensen waren op een echt schattige locatie in Brooklyn. De mensen waren fantastisch en iedereen was aan het dansen. Dat was echt supertof.

Welke artiesten hebben invloed op je gehad en waarom?

Toen ik opgroeide, luisterde ik naar van alles. Dus de muzikale invloed is echt divers. Toen ik voor de eerste keer Simon & Garfunkel hoorde, was ik bijvoorbeeld helemaal onder de indruk was van de manier van schrijven. En toen ik voor de eerste keer naar Santana’s 'Shaman' luisterde, ben ik voor de eerste keer verliefd geworden op de gitaar. De poppunk waar ik naar luisterde toen ik jong was, heeft me geholpen om het belang van emotionele teksten te begrijpen en hoe die een nummer volledig kunnen veranderen.

Wat hoop je dat je fans meenemen uit jouw muziek? Wat is de boodschap in je nummers?

Ik maak vooral muziek om zelf dingen uit te zoeken. Door te schrijven over mijn gevoelens en emoties worden ze meer tastbaar, komen ze als het ware meer binnen mijn bereik en heb ik er meer controle over. Ik hoop dat mensen, die zichzelf herkennen in mijn muziek, er ook kracht kunnen uitputten dat ze er niet alleen voor staan. Dat is ook wat muziek voor mij betekende, toen ik jonger was.

Als je als tiener naar de muziekindustrie kijkt, vind je niet echt iemand die is zoals jij. Zelf zie ik er meer mannelijk, homoseksueel uit en die mensen vind je weinig terug in deze industrie. Ik hoop dat er ooit iemand naar mij kijkt en beseft dat, als ze echt willen, ook zij dit kunnen doen. 

Je stipte het net al aan. Zelf ben je een non-binair persoon. Heb je het gevoel dat dit een invloed heeft gehad op jouw manier van schrijven en optreden? En hoe dan?

Moeilijke vraag! Zelf ervaar ik alles als een homoseksueel persoon. Dus ik kan het met weinig andere ervaringen vergelijken. Maar ik heb wel een liefdevolle en openstaande gemeenschap van homoseksuele muzikanten gevonden. En dat is uiteindelijk het belangrijkste.

Voel je je aanvaard in de muziekindustrie, in de huidige maatschappij?

Zelf heb ik me nooit echt uitgesloten gevoeld, maar ik ken wel mensen die dat hebben meegemaakt. De muziekindustrie is een harde wereld die zeker niet iedereen accepteert die "anders" is in de ogen van de samenleving. Maar er zijn zoveel andere, kleinere DIY-gemeenschappen, online en in bepaalde steden in de VS, die wel iedereen aanvaarden. Daar ben ik vooral bij gebleven.

Welke hindernissen heb je moeten overwinnen?

Echt noemenswaardige hindernissen ben ik niet tegenkomen in de muziekwereld. Ik heb echt geluk gehad dat ik me kon omringen met goede mensen.

Heb je advies voor mensen die door een gelijkaardige ervaring gaan?

Dit is echt een klassiek antwoord, maar het komt echt allemaal in orde. Het zijn vooral de mensen rondom hen die aan hun zijde moeten staan en hen steunen. Dat is het moeilijkste deel. Maar ook: weet dat iemand je graag ziet, ook al voelt het niet altijd zo aan.

Kan je ons iets meer vertellen over je werk bij Tongue Tied Magazine en BITCh management en welk verband dit heeft met je muziek?

Sinds een vijftal jaar ben ik de oprichtende uitgever van Tongue Tied Magazine en help ik hen bij de dagdagelijkse bezigheden. Het is een online publicatie over muziek, mode, literatuur en lifestyle, die volledig door jongvolwassenen wordt onderhouden.

BITCH management is een jongere onderneming. Het is een kleine public relations- en managementonderneming, die marketingdiensten aanbiedt aan nieuwe artiesten. Het doel is om betaalbaar en toegankelijk te zijn, twee zeldzaamheden in de muziek.