Kenji Minogue - Absurditeit tot in het absurde

Zot zijn doet geen zeer! Van de pot gerukte, futuristische elektrokitsch of boerinnenbondelektrotrash met totaal absurde maar hyperaanstekelijke West-Vlaamse teksten. Met Kenji Minogue is steeds wat te beleven. Ook tijdens een interview met de doldwaze dames. Een flinke korrel zout is onontbeerlijk.

Voor wie jullie niet kent: wie is Kenji Minogue eigenlijk?
Wat moeten we daarover zeggen? Kenji Minogue staat vooral voor vrijheid, alles geven, weten wie je bent en waarvoor je staat. Gewoon honderd procent gaan. Je mag ook de educatieve meerwaarde van onze band niet onderschatten.

Hoe zijn jullie ooit ontstaan?
We volgden allebei een workshop fotosynthese. We hebben elkaar daar voor het eerst ontmoet en merkten algauw dat we dezelfde interesses hadden. We hadden allebei een gebrek aan uitstraling; dat geven we toe. We hebben het sindsdien op dat vlak alleen maar erger gemaakt. Maar we hebben er wel ons beroep van kunnen maken. Ondertussen weten we allebei hoe de fotosynthese in elkaar steekt en hoe we daar het best gebruik van kunnen maken. Eenmaal je dat weet, maakt de rest niet meer uit. We hebben ermee leren leven.

Jullie concerten staan synoniem voor energie.
Dat ligt dan weer aan die fotosynthese. We proberen die om te zetten in een gepaste choreografie en veel energie. Dat is een proces dat zich alsmaar herhaalt. Als je naar onze concerten komt, ga je nogal een avond beleven; dat kunnen we zeker beloven. Zo durven we al eens smijten met vissen, een robbertje vechten of een paaldans on stage uitvoeren.

Kenners omschrijven jullie muziek als elektrotrash. Is dat iets waarin jullie je kunnen vinden?
(droog) We zien het meer als freejazz met country-invloeden. Iemand heeft de term elektrotrash ooit eens laten vallen en sindsdien neemt iedereen die over. Maar dat klopt dus niet.

Jullie outfits zijn excentriek. Wie bedenkt die dingen allemaal?
We vinden veel spullen op rommelmarkten en in tweedehandswinkels. In onze entourage zijn er wel wat mensen die er iets van kennen. Ze bekijken ons lichaam en maken daar dan iets gepasts voor. We willen onze lichamen zo goed mogelijk van de fotosynthese laten genieten en dus hebben we kledij nodig die daar nauw bij aansluit.

Jullie nieuwe cd heet ‘En dermee’. Schrijven jullie die songs zelf?
We doen alles zelf en we zijn er honderd procent verantwoordelijk voor. Wij zijn het team! Het is moeilijk om het in onze nummers niet constant over het proces van de fotosynthese te hebben. Dat is de basis van onze liedjes en dat borrelt geregeld op. Als we daarvan afwijken, komen we soms in moeilijkheden, maar we vinden elkaar wel. ’t Is hard werken. Op de cd staan opnieuw pompende podiumspringers, zomerse singalongs én een ballad, maar dan alleen zoals wij het voor ogen hebben.

Zijn jullie ambitieus met dit project?
Onze muziek leent zicht perfect als achtergrondmuziek bij een goochelshow. Dat zouden we heel graag nog eens doen. Of iets met keramiek. Ambities hebben we niet. We zij totaal niet ambitieus. Het was bij voorbeeld niet onze droom om op Pukkelpop te staan; het is ons overkomen. Dat vinden we super, we zijn nederig en dankbaar daarvoor. Dat zal wel zot zijn. We zijn er al mee bezig. Dat zal een kick geven, net zoals bij onze cd-voorstelling in de Vooruit. We liepen drieënhalve dag high rond nadien. Na een concert komen we trouwens altijd in een vorm van lichte euforie en extase.

Alle info vind je hier. Deze zomer vind je Kenji Minogue op Les Ardentes (8/7), Boomtown (21/7), Dijlefeesten (5/8). Op 9/12 concerteren ze in de AB in Brussel.