John Diva & The Rockets Of Love - Ik ben blij een ambassadeur van geluk te zijn
Om iedereen te steunen in deze donkere en moeilijke tijden, komen John Diva & The Rockets of Love met de verse plaat 'American Amadeus'. Het is voor iedereen al moeilijk genoeg nu, maar dit is een album om je niet te laten ontmoedigen. Dat is hier het uitgangspunt van de band.
Voodoo, Sex And Vampires, niet echt het eerste waar je aan denkt bij hairmetal. Hoe zijn jullie bij die combinatie uitgekomen?
John Diva: Snake (Rocket, gitarist, nvdr) had een monsterriff geschreven en ik was op zoek naar teksten. Tijdens het doorbladeren van mijn notitieboekje, ontdekte ik “Voodoo, Sex, Vampires” en ik probeerde het uit. Het paste als gegoten. Vanaf toen ging het erg snel. Ik dacht aan moerassen, sombere en met whisky doordrenkte feesten in overvolle bars in eenzame straten met mooie, gevaarlijke vrouwen. Maar er ontbrak nog iets en dus voegden we hier de banjo aan toe. Het nummer rockt, is een goede opener en het heeft net dat beetje extra.
In This Is Rock'n'Roll zing je: “All the crazy things we've done”. Kan je er daarvan een aantal opnoemen?
Iemand zei ooit dat wie de jaren tachtig heeft overleefd, zich ze niet zal kunnen herinneren. Dat kan je wel vergelijken met de tournees van John Diva. Af en toe ontmoet ik iemand die enthousiast is over onze optredens en de bijhorende wilde feesten. Als die men dan vertelt wat ik heb uitgespookt, denk ik altijd: echt? Alweer?
Het komt er uiteindelijk op neer dat het gestoord is om wekenlang als zigeuners over de wereld te zwerven met een troep rockers. Je wekt een bepaalde energie op, die weer allerlei soorten mensen aantrekt en fascineert. Er is niets dat niet kan gebeuren tijdens een tour.
Wat maakt de eerste single Bling Bling Marilyn zo speciaal? Waarom hebben jullie net voor dit nummer gekozen?
We wilden wat snellere nummers op dit album. De eerste single moet een signaal zijn. Hier zijn we weer: harder, kleurrijker, sneller, flitsender. Verwacht je eraan geëntertaind te worden. Bling Bling heeft alles in huis om indruk te maken: een glamoureuze titel, een snelle riff, een aanstekelijk refrein en natuurlijk de halsbrekende gitaarsolo, zoals alleen JJ Love die kan spelen.
Op wat voor emoties en gevoelens is dit album gebaseerd?
Het basisgevoel van de Rockets Of Love is dat het nooit genoeg is. Veel bands zijn bang voor een tweede album, omdat er niet genoeg tijd is voor ideeën. Bij ons was het net andersom: we hadden bijna te veel ideeën. Het concept was simpel: moge het beste nummer winnen. Als gevolg hiervan kwamen er behoorlijk verschillende nummers op het album, waardoor het album diverser en gevarieerder werd dan de voorganger. We censureren onszelf niet, maar we vechten met elkaar en proberen de anderen te overtuigen van onze ideeën. Niet gemakkelijk met drie songwriters, JJ, Snake en ik, maar dergelijke concurrentie werkt, nietwaar?
Hoe belandt een nummer uiteindelijk op dit album?
Wij beslissen met zijn vijven welke nummers op het album komen. En soms is dat een flink gevecht. maar ik respecteer de jongens in de band enorm. Het zijn geweldige muzikanten en beesten op het podium. Elk van de Rockets heeft een brede kennis over rock-'n-roll, elk van hen heeft een enorme muzikantenbiografie. Ik respecteer ook de mening van het label en de andere partners, maar wat de muziek betreft, ligt de beslissing uitsluitend bij ons.
Je zei ooit dat de band zich muzikaal steeds uitdaagt. Hoe hebben jullie dat voor dit album gedaan?
Journalisten hebben ons gevraagd waarom we niet alleen bij het succesrecept van 'Mama Said Rock Is Dead' bleven. Veel bands doen het op die manier, maar dat interesseerde ons gewoon niet. We zijn en blijven een rockband en deze stijl kan in principe niet opnieuw uitgevonden worden. Waarom zou je? Het draait allemaal om energie, ergens bij horen, voelen dat je leeft, maar wat we als "laatgeboren" band kunnen doen, is deze ongelooflijke rockbibliotheek gebruiken en de afzonderlijke elementen keer op keer op een nieuwe en frisse manier samenvoegen. Vandaar de banjo, vandaar de pedalsteel op Two Hearts. Het hele concept van 'American Amadeus' is pure overdrijving en uitdaging, maar altijd is het gebaseerd op respect en passie.
Welk nummer is de jullie favoriet op dit album?
Ik denk dat iedereen zijn eigen favorieten heeft. Als onderdeel van de release zullen we zelfs een aantal van de nummers voor het eerst live samen uitvoeren. Je kan het resultaat hier bekijken. Er gaat niets boven de eerste keer een nieuw nummer live spelen met de band. Het is alsof kosmische energie tegelijkertijd vanuit de lucht in ons allemaal binnenstroomt. Ik denk nu al dat het titelnummer erg representatief is voor alles wat deze band vertegenwoordigt. Maar er is zoveel te ontdekken op deze plaat, zelfs voor mij nog steeds. Dus als je me over een paar maanden opnieuw vraagt naar mijn favoriete nummer, zal het antwoord zeker anders zijn.
Waarom hebben jullie ervoor gekozen om het album af te sluiten met een gevoelige akoestische track?
Zoals je zegt: het album heeft behoorlijk wat energie. met Wasted, Voodoo, Bling Bling hebben we drie zeer snelle nummers op het album en zelfs Karmageddon is een ballad vol kracht en heftigheid. Two Hearts is een nummer dat - hoe kan het ook anders? - midden in de nacht in de studio is gemaakt. Ook hier wilden we dynamisch zijn. Na al het onweer is er een puur akoestische track aan het eind dus op zijn plaats.
Hoe is de samenwerking met Hannes Braun en Michael Voss tot stand gekomen?
Michael heeft ons debuut geproduceerd en we waren in alle opzichten zeer tevreden. Persoonlijk kan ik heel goed met Michael samenwerken, aangezien hij waarschijnlijk de enige persoon ter wereld is die hyperactiever is dan ik.
We ontmoetten Hannes tijdens een gezamenlijke tour met Kissin Dynamite. Hij is een geweldige zanger, producer en songwriter en we hadden allebei zin om samen iets te schrijven. Aan het einde van de sessies kwam hij met een frisse wind en goede ideeën bij ons. We hadden veel plezier, zowel op straat als in de studio.
Worden jullie vaak met Steel Panther vergeleken? En wat denken jullie daarvan?
Ik begrijp dat mensen deze bands met elkaar in verband brengen. Beide hebben het genre de afgelopen jaren duidelijk weer op de agenda gezet. Maar die vergelijking is meestal oppervlakkig. omdat John Diva in de kern een zeer romantische band is. In feite krijgen we veel lof van de pers voor de songwriting op 'American Amadeus'. En dat is de richting die we op volgende albums zullen inslaan.
Waarom moet hairmetal terug op de radar komen?
In deze donkere tijden is er niets beters. Glammetal herinnert ons eraan om het leven op een grotere manier te beleven: met veel plezier en vreugde. Het is leuk om te zien hoe verschillende mensen zich verenigen en zich laten gaan tijdens onze concerten. Je kunt je hele leven dromen van een betere wereld of gewoon naar een John Diva-concert gaan. En last but not least: bij elke karaoke-avond zingen mensen de grote rockhits. Deze muziek heeft een ongelooflijk potentieel om mensen te verbinden en gelukkig te maken. Ik ben blij een ambassadeur van geluk te zijn.
Hoe kijken jullie tegen de komende jaren aan? En wat zijn de dingen die jullie als band nog willen bereiken?
Allereerst willen we zo snel mogelijk weer het podium op. in Nieuw-Zeeland spelen ze momenteel weer de eerste concerten en elke keer worden er groeten gestuurd naar alle muzikanten in de wereld die momenteel niet in staat zijn hun beroep en passie uit te oefenen. Het is om depressief van te worden, maar - ik ben er zeker van - het zal worden gevolgd door een evenwaardige bevrijding. En daarvoor kan je op ons rekenen. We zullen er staan en het samen met jou vieren. Daarom komt ons album nu uit, als teken dat we ons hier niet door laten ontmoedigen. Blijf ons daarmee steunen, blijf gezond en we zien jullie snel weer.