HOWRAH - Wij zijn echt niet zwaar op de hand

Onze eerste kennismaking met HOWRAH was in 2018 in de Amsterdamse Melkweg. HOWRAH verzorgde het voorprogramma voor Protomaryr, die toen net ‘Relatives In Descent’ hadden uitgebracht. Aangenaam verrast waren we door HOWRAHs mooie, emotioneel geladen liedjes. Veel melancholie, en gitaarsongs vol dissonante akkoorden. We begrepen de muziek en ze hadden er een fan bij.

 

Hoe ze aan dat optreden kwamen, daar waren ze zelf eigenlijk ook verbaasd over. Het was gewoon gelukt! Want ook HOWRAH moet leuren, bellen en mailen om aan optredens te komen. Maar dat doen dan ook alle vier de bandleden inclusief label Subroutine Records. En zo lukt het dan aardig om op te treden naast de huidige banen. Wij mogen frontman en songschrijver Cees Van Appeldoorn aan de tand voelen op de dag dat het derde album ‘Ends And Means’ wordt uitgebracht.

De band werd opgericht in 2016 door zanger-gitarist Cees van Appeldoorn, die we nog kennen van Zoppo. De ritmesectie bestaat uit Ineke Van Duivenvoorde en bassist Aico Turba, die we dan weer kennen van Space Siren. Bart Schotman is tweede gitarist. Voor de band heet hij gewoon Bart Gitaar, want in het dagelijks leven geeft hij les op dat instrument in Den Haag. Op het moment dat de band de studio in zou gaan om de debuutplaat op te nemen, verliet toenmalig gitarist Gijs Loots de band. Cees heeft om die reden alle gitaarpartijen zelf ingespeeld. Kort daarna voegde Bart zich bij de band.

Hoe gaat het songschrijven in de band in zijn werk?

Cees Van Appeldoorn: Ik krijg een idee, neem dit zelf op. De demo is dan al min of meer een soort van liedje. Daarmee gaan we de oefenruimte in. We werken het uit en zo ontstaat een versie waar we uiteindelijk mee de studio in gaan. We repeteren elke week in de Katzwijm Studio’s van Ineke. Dat was een studio, maar is nu ook een bierbrouwerij. En er treden maandelijks bands op.

Dit album bevat acht songs. Zijn er veel af gevallen of zijn dit echt de acht nummers van de laatste drie jaar?

Er is maar één idee afgevallen. De rest is inderdaad allemaal gebleven, uitgewerkt en opgenomen. Het zijn iets minder songs dan op de voorgaande albums, maar doordat ze meer uitgesponnen en langer zijn, duurt het album toch nog veertig minuten.

Waar komt de bandnaam eigenlijk vandaan?

Ik was vlak na gestopt te zijn met Zoppo in India op vakantie en daar ligt de plaats Howrah, vlakbij Calcutta. Ik heb altijd een notitieblokje bij me, heb de neiging dingetjes op te schrijven. Toen ik de naam zag, dacht ik meteen: als ik ooit weer een band begin, dan wordt dat de bandnaam. En de hoofdletters? Tja, die vielen meteen op, toen we een labeltje startte HWRA. Het ging toen vanzelf. En uiteindelijk is het ook wel een soort statement: de naam stáát. 

Wat mogen we verwachten van het nieuwe album?

Ik vind dit ons leukste album. Het is meer uptempo en rockt. De vorige twee (‘Self-Serving Strategies’ en ‘Bliss’, nvdr) waren toch iets "zwaarder". Bart noemt de muziek popliedjes met dissonantie en melancholie. Maar ik vind het meer noiserock. Zwaar op de hand zijn we trouwens zelf niet, hoor! Het is gewoon onze smaak en de muziek past daar goed bij. Alles valt nu op zijn plek en de band voelt meer aan als een band in plaats van als een project. We zijn vrienden van elkaar en gaan gezamenlijk door alle processen. We hebben dezelfde humor en en onze energie is identiek.

Welke bands inspireren jullie?

Sonic Youth, Sebadoh, Motorpsycho en The Cure. Maar we luisteren ook naar hiphop en techno. Tramhaus vinden we ook goed.

We lazen ergens dat jullie te eigenzinnig zijn om door te breken naar een breder publiek. Kan je je daarin vinden?

Dat klopt wel. Maar het gaat ons om de muziek. Natuurlijk wil ik wel veel platen verkopen, maar ben ook realistisch. Dit is wat het is en wie we zijn. We staan soms ook voor halflege zalen. Ik probeer dan niet extra te entertainen, maar kan andersom wel erg genieten, als we op een bomvol festival staan zoals op Peel Slowly And See, dat dan weer wel. En zoals in de Melkweg, dat optreden ging ook echt goed.

Wat voor plannen hebben jullie nog met de band?

Er komen optredens aan in Duitsland en we zijn bezig met Frankrijk. België zou ook tof zijn. Misschien brengen we nog een clip van een single uit. Maar of er een vierde album komt? Pfoe, dan zijn we bijna zestig! Eerst dit maar even…

Hoe is het artwork van de nieuwe plaat tot stand gekomen?

Mijn vrouw vond de afbeelding in een groot schilderij. Aico heeft het afgemaakt door er één laag uit te gebruiken.

En vanwaar de roze kleur?

Daarvoor haalden we de inspiratie uit de hoes van Protomartyr, die met de dame op de voorkant.