HEALTH - Momenteel zitten we in een soort schemerzone

Het is best heet in Los Angeles als we John Famiglietti van HEALTH opbellen. Als we hem dan vertellen dat het hier de hele tijd regent en vaak niet warmer dan vijf graden is, besluit hij al meteen de inhoud van zijn koffers aan te passen. Want ze komen naar Europa, HEALTH, om er een paar concerten te geven. En eentje daarvan vindt plaats in het Brusselse Magasin 4.

Momenteel zitten we in een soort schemerzone



Jammer genoeg is dat nieuwe album nog niet helemaal klaar. De logische eerste vraag was dan ook:

Hoe staat het met de nieuwe plaat?
John Famiglietti
: Die is grotendeels klaar, maar er zijn toch nog heel wat dingen die niet helemaal op punt staan. Zo overwegen we bijvoorbeeld nog een nummer toe te voegen. Maar veel zal afhangen van wanneer de plaat nu precies gaat verschijnen. We zitten met andere woorden nu in een soort schemerzone met een halve plaat.”

En toch komen jullie naar Europa. Vreemd toch, niet?
Absoluut, dit zijn dan wel pre-album-gigs, maar we zullen wel al heel wat van die nieuwe songs spelen. Bovendien hebben we al zo lang opgesloten gezeten dat we echt staan te popelen om terug buiten te komen.

We zijn nog nooit op tournee geweest zonder plaat. Het zal afwachten worden. Maar we hebben al een set voorbereid met heel wat nieuwe nummers, die we nog nooit hebben gespeeld. En we hebben veel geoefend omdat we dit echt wel onder de knie willen hebben. Bovendien zijn we nu helemaal uit conditie en lopen we het risico om na twee minuten buiten adem te zijn. Ik heb een hekel aan sporten, maar nu dwing ik mezelf er wel toe. Als we op tournee zijn is dat meestal geen probleem, maar de laatste tijd hebben we nog maar weinig fysieke inspanningen gedaan.

Zijn er nog andere optredens en/of festivals gepland?
Voorlopig blijft het bij deze paar optredens. Daarna willen we eerst terug naar huis om de plaat helemaal af te werken. Beschouw dit maar als een tussendoortje. Eens de plaat af is komen we zeker terug. En dan zitten er ongetwijfeld ook wat festivals tussen.

Had de soundtrack die jullie gemaakt hebben voor het videospel ‘Max Payne 3’ een invloed op de nieuwe plaat?
We hebben zowat tien à elf maanden aan die soundtrack gewerkt. Dat is bijzonder lang. Vaak moesten we bepaalde dingen gewoon herbeginnen omdat de programmatie veranderd was. Aangezien zo’n spel helemaal interactief is, verandert de muziek ook met wat je doet in het spel.

En dat neem je dan mee naar je volgende plaat. Die soundtrack heeft vooral de manier waarop we muziek schrijven veranderd. Vooral omdat je voor zo’n spel vanuit een ander uitgangspunt schrijft: je moet niet enkel jezelf tevreden stellen. Maar eigenlijk is het moeilijk om precies uit te leggen hoe ons dat nu precies beïnvloed heeft.

Als je je eigen muziek schrijft, heb je altijd wel twijfels. In dit geval moest de muziek bij het materiaal van het spel passen. Je wist dan ook meteen  of iets werkte of niet. En er wordt niet gezongen. Het is uiteraard filmmuziek, waarbij er ook nog eens voortdurend geschoten en geschreeuwd wordt.

Hoe dan ook, als ze ons nog eens vragen, doen we het zonder enige twijfel opnieuw.

Gretig

De vorige twee studioalbums kregen allebei een remix-versie (‘Disco’ en ‘Disco 2’). Gaan jullie dat nu opnieuw doen?
Natuurlijk! Eigenlijk hebben we daar altijd geluk mee gehad. Over de eerste hing een zeker gevoel. Bij de tweede was dat anders en wij hopen dat het nu weer anders zal worden.

Hoe ga je daarbij tewerk?
Voor het grootste deel ervan worden we gecontacteerd. Vaak zijn dat gewoon artiesten waar wij naar luisteren, die we ook goed vinden. Soms zijn het artiesten waarvan we denken dat het zou werken met onze sound of waarvan we zelf al remixen gehoord hebben. Er zijn er nu weer een heleboel die we willen vragen en waarvan we hopen dat ze het gaan doen.

Wordt er wel eens geweigerd?
Soms wel, ja, maar omdat we zelden achter de grote namen gaan omdat ze je toch maar overschotjes met wat tekst onder doorspelen, zijn die artiesten meestal erg gretig. Ze moeten ook gepassioneerd zijn want pas dan ontstaat er magie en krijg je een heel nieuw nummer.

Zou je het zelf overwegen te doen?
We hebben het ook al in mindere mate gedaan, maar het probleem met ons is altijd dat wij de nodige tijd nodig hebben. En die krijg je niet altijd.

Diversificatie

Jullie houden het niet alleen bij muziek. Er zijn ook games nu en mode is ook iets dat jullie interesseert.
Maar dan gaat het meestal om merchandise. We hebben lang onderhandeld met ontwerpers omdat we meer gespecialiseerde en mooiere dingen wilden, maar daar wordt nog altijd aan gewerkt. Probleem is ook dat dat uiteraard zijn prijskaartje heeft en wij willen absoluut niet dat onze fans te veel moeten betalen.

Denk je dat daar de toekomst van muziek ligt? In diversificatie?
Waarschijnlijk wel. Met muziek alleen red je het niet meer. Ticketverkoop is belangrijk en alles wat erbij komt kijken. Tussen twee albums, als je niet op tournee bent, kan het soms best hard zijn om rond te komen. Het is tenslotte niet de meest stabiele manier van geld verdienen. Een fantastische manier, dat wel, maar ook best moeilijk.

Manzarek

Nog een laatste vraag: waarom beroerde Ray Manzareks dood jullie in dergelijke mate?
The Doors is gewoon een band waar elk van ons zich in kan vinden. Het is haast heilige, onsterfelijke muziek. En ze komen ook uit Los Angeles. Op één of andee manier nemen The Doors een mystieke plaats in bij ieder van ons, ook al vanwege Jim Morrison, die al dood was voor één van ons geboren werd. Vandaar ook dat ze een soort van symbool zijn geworden. Een religie bijna. En Manzarek was gewoon belangrijk binnen de groep.

28 mei 2013
Patrick Van Gestel