Guy Swinnen - Als je lang genoeg hetzelfde blijft doen, raak je terug in de mode

Met legendarische rockband The Scabs bracht Guy Swinnen vorig jaar nog een gloednieuw album uit. En dat album stootte meteen door naar de nummer 1-positie in de Ultratop Albumcharts. De concertagenda van de band puilde zowat uit. Tussen al dat Scabsgeweld door, nam Guy ook deel aan het eerste en zeer succesvolle seizoen van ‘Liefde Voor Muziek’. Ondanks de drukke agenda kon Swinnen het niet laten om nieuwe nummers te schrijven en dat mondde uit in een nieuw album: ‘Dreaming For Days’. Het resultaat is een intiem, puur en uniek plaatje, dat de gewaardeerde, akoestische kant van de zanger belicht.

Als je lang genoeg hetzelfde blijft doen, raak je terug in de mode



Hoe bijzonder is dat nog voor jou zo’n nieuw album?
Het is toch altijd een kindje dat geboren wordt. Dit plaatje is bijzonder omdat ik nog eens een akoestische cd wou maken. Live speel ik geregeld akoestisch, maar ik nam nog nooit eerder iets op. Vorig jaar, toen ik meedeed aan Liefde voor Muziek’, zeiden veel collega’s me dat ze niet wisten dat ik soms ook akoestisch speelde. Sinds de split van The Scabs gebeurt dat nochtans geregeld.

Hoe anders is het maken van een akoestisch plaatje?
Het zit hem vooral in de keuze van de songs en de manier waarop je eraan werkt. Bij liedjes voor een rockalbum zit je voortdurend te denken aan de typische rockarrangementen. Met deze plaat was het andersom. Het moest akoestisch klinken, maar ik wou ook niet meteen een plaat maken met allemaal intrieste liedjes. Het moest fris blijven. Daarom ook staan er enkele uptempo nummers op waarover ik heel tevreden ben. Velen hadden een donker singer-songwritersplaatje verwacht, maar dat is het niet geworden. De algemene toon van de plaat is toch licht en poppy.

Horen we dat ook in de teksten? Waarover gaan de songs?
Er wordt redelijk wat teruggeblikt en gereflecteerd. De titel van de plaat verwijst daar ook naar. Het gaat over iemand die terugdenkt aan een vroegere periode waarin hij weinig zorgen had en waarin hij ten volle van het leven kon genieten. Een beetje nostalgie naar de eenvoud.

Een singer-songwriter met een gitaar hanteert ook wel eens de mondharmonica. Bij jou is dat niet anders?
Hier en daar speel ik wel wat mondharmonica, maar eigenlijk  ben ik geen typische harmonicaspeler. Een specialist als Steven De Bruyne (El Fish, The Rhythm Junks, nvdr) lacht waarschijnlijk met me omdat wat ik doe vrij simpel is. Maar in de nummers, die ik breng, werkt dat wel. Bob Dylan speelt al zijn mondharmonicapartijen in de toonaard van het liedje zelf en dan kan je weinig fout doen. Dat heb ik dus van hem geleerd. Trucen van de foor van een punker die niet goed gitaar kan spelen (grijnst).

Was het kiezen van de titel van het album een moeilijke bevalling?
Ik had eigenlijk eerst de song klaar en had nog geen albumtitel. Eens de plaat bijna klaar was, ben ik alle teksten beginnen nalezen. Ik heb naar een samenvatting gezocht van wat er op het album stond. ‘Dreaming For Days’ vatte dat eigenlijk goed samen. Het is ook een vrij catchy titel. Hij dekt volledig de lading.

Vorig jaar stond je in de picture door 'Liefde voor Muziek'. Pluk je daar nog altijd de vruchten van? Of is zo’n hype snel uitgewerkt?
Ik heb gemerkt bij concerten dat ik plots meer publiek had (lacht). Puur commercieel bekeken had ik er beter aan gedaan om in die periode mijn nieuwe plaat klaar te hebben. Ik was daar wat bang voor omdat ik dacht daarmee een verkeerd publiek aan te trekken. De kijkers van ‘Liefde voor Muziek’ kenden misschien Guy Swinnen voordien niet en dan zouden ze wel eens bedrogen kunnen uitkomen. Zo zou de plaat bij de verkeerde mensen terechtkomen (schatert).

Vorig jaar was ik ook aan de plaat van The Scabs bezig. Ik heb mijn soloplaat daardoor een jaartje moeten uitstellen. Een jaar na datum komt mijn cd er nu toch. De liedjes van ‘Liefde voor Muziek’ heb ik gebruikt, maar de plaat is zeker geen doorslagje van het tv-programma. Het VTM-effect is toch een beetje weg. De eigen nummers krijgen daardoor meer aandacht. In die zin is het goed dat er een jaar tussen zat.

Is je publiek toch niet wat verjongd door het programma?
Dat kan ik niet ontkennen. Vorig jaar, toen ‘Liefde voor Muziek’ op de buis was, moest ik plots weer handtekeningen zetten bij twintigjarigen. De muziek van de nieuwe generatie volg ik ook wel, ik heb thuis jonge gasten rondlopen die zelf ook muziek maken. Ik hoor veel van hun cd’s passeren en dan vraag ik wel eens waar ze naar luisteren. Ik blijf daarin geïnteresseerd, maar mijn eigen muziek ga ik daardoor niet veranderen om nog meer mensen aan te spreken. Ik vind ‘Dreaming For Days’ een vrij ouderwetse plaat, die me doet denken aan begin jaren zeventig, toen Leonard Cohen zijn eerste platen uitbracht. Heel ouderwetse singer-songwriterspullen, die toch modern klinken. Als je lang genoeg hetzelfde blijft doen, raak je af en toe toch terug in de mode.

Je bent vaak met muziek bezig, maar zijn er ook activiteiten waarmee je je gedachten kan verzetten?
Ik ben nog altijd zelfstandig muzikant en wordt vaak gevraagd voor projecten in CC’s. Ik treed ook op met mijn soloproject, de Guy Swinnen-band. Voor de rest heb ik weinig vrije tijd. Eén van de weinige dingen die ik dan doe, is een saunaatje meepikken en met de hond gaan wandelen. Meer is dat niet.

Alle info via deze link.

6 april 2016
Steven Verhamme