FULCO - Ik kom nergens echt thuis
Het debuutalbum van FULCO is eindelijk uit. De in Brussel opgegroeide Gentse Nederlander speelt ook nog bij BeraadGeslagen, STADT en De Beren Gieren, maar schreef en zong ondertussen ook alle mogelijke versies van zijn eigen nummers. Fulco Ottervanger is sinds 2016 stadscomponist van Gent en is inmiddels twee keer genomineerd in de categorie Beste Muzikant bij de MIA's. Na optredens op festivals als Down The Rabbit Hole en Pukkelpop begint FULCO binnenkort aan zijn Belgische clubtour met shows in onder meer Brussel, Gent, Brugge, Kortrijk en Sint-Niklaas, maar eerst nam hij tijd voor een fijn gesprek.
Het was even geduldig wachten op je album. Komt de muze eigenlijk vlot langs als je nummers schrijft?
Fulco Ottervanger: De inspiratie is er zeker. Sommige nummers op de plaat of gewoon stukjes of fragmentjes daarvan zijn wellicht al een paar jaar oud. Het is een lang proces geweest. Drie jaar geleden heb ik dan beslist om mijn plaat uiteindelijk toch te maken. Ik heb Frederik Segers bereid gevonden om samen met mij de nummers concreet vorm te geven.
Blijft de intensiteit van een nummer, dat al tien jaar geleden werd bedacht, na al die tijd overeind?
Ik beleef het nu anders, maar wel nog even intens. Anders zou ik die nummers niet opgenomen hebben (lacht). Het moesten nummers zijn die ik nog voelde en in die hoedanigheid kon brengen. Sommige zaken heb ik aangepast of herzien. Ik heb alles opnieuw opgenomen en alles klopte nog steeds. Daarnaast staan er ook nieuwe dingen op en werkte ik hard aan de teksten.
Klopt het dat je vaak vanuit observatie werkt?
Dat vraag ik me ook soms af (lacht). Het gaat om impressies en dingen die ik meemaak. Plots komt er een zin in mijn hoofd met daaraan gekoppeld soms ook een melodie. Toen ik de grens over reed, kwam het nummer ‘Grensdorp’ als het ware vanzelf in me op. Soms kan ik die teksten ook zelf niet verklaren. Denk dan bijvoorbeeld aan ‘De SMS’ende mens’. Ik schrijf ook veel op de trein vanuit een ongecontroleerde emotie. Ik hou soms vage noties van iets over die ik daarna probeer dieper te vatten door er een nummer over te maken.
Muzikaal bewandel je vele verschillende paden: van pop tot punk. Is dat een gericht proces?
Ik ben me daarvan deels bewust, maar ik ga niet bewust diverse genres opzoeken, ik denk daar niet constant aan. Ik wil ook niet bewust afwisselen tussen hard en zacht, maar mensen vertellen me wel dat ik verschillende dingen doe. Soms improviseer ik, dan weer schreeuw ik. Af en toe heb ik gewoon zin in een nummer met veel dynamiek, met veel cimbalen en drums, dan weer wil ik een zachter nummer. Ook deze plaat is best eclectisch, maar al bij al valt het toch wel mee, want in se hou ik daar niet van. Als ik een plaat opleg, dan wil ik dat karakter of die sfeer beleven, een zekere eenheid in klank en teksten horen. Sommige songs heb ik eruit gegooid omdat ze emotioneel niet pasten in het volledige spectrum. Het is allemaal wel punky, een beetje right in the face. De tekst staat dan ook vooraan, naast de zang. Die straalt wat mij betreft een zekere frisheid uit.
Je speelt straks in grote zalen in Vlaanderen. Ligt de live performance in het verlengde van de plaat?
Ik heb alle nummers opnieuw gemaakt voor de liveset, maar het blijft natuurlijk wel een popplaat die ik speel. Daar wou ik voor gaan. Die popact blijft, al zullen de nummers anders gebracht worden. Ik neem daarbij wat vrijheid. Soms ga ik helemaal los. Er is ook ruimte voor improvisatie van het moment, maar wel minder dan bij andere projecten. Ik ben blij dat ik in grote zalen en leuke clubs mag spelen. Lang voor de plaat uit was, werden die optredens al geregeld. De boeker had veel vertrouwen in wat ik al gedaan had. Het is best spannend, maar ik vertrek zonder verwachtingen.
Tot slot: noem jij jezelf eigenlijk een Belgische Nederlander of een Nederlandse Belg?
Goeie vraag, maar ik denk toch eerder een Nederlandse Belg, terwijl ik toch zo Hollands ben opgevoed en ik al mijn hele leven in België woon. Misschien dus toch allebei, want het verlangen naar Nederland blijft. Ik ervaar er ook veel geborgenheid. Ik kom nergens echt thuis. Dat klinkt wat tragisch, maar het is wel zo.
Fulco speelt op 20 november in de AB, daarna zijn er concerten in Kortrijk (22.11), Brugge (29.11), Hasselt (30.11), Leuven (03.12), Sint-Niklaas (04.12) en Gent (05.12).