Faces on TV - Zo snel mogelijk een album

We treffen Jasper Maekelberg, de bezieler van Faces on TV,  in de backstage van de Handelsbeurs, net voor de show in het voorprogramma van Yeasayer. De soundcheck van de Engelsen liep uit en ook het geluid van Faces on TV is iets waar Maekelberg bijna maniakaal mee bezig is. Hij schrokt dan ook zijn eten naar binnen om toch nog tijd te hebben voor het interview en brengt zijn toetje mee, dat echter meteen staat te verkommeren. De zenuwen staan gespannen.

Je bent begonnen bij Yuko, Manhog en Bear Run. Blijf je met hen contact houden?
Jasper Maekelberg: Met Yuko zeker. Die zijn op dit moment bezig met een nieuwe plaat. Een vriend van mij is die aan het mixen en ik passeer daar af en toe. Ik geef dan hier en daar mijn mening en geef tips en zo.

En wat was je allereerste band?
(denkt na) Goh, dat zullen zo wat schooldingen geweest zijn. Of wacht, wow: The DBZ Cover Band, daar speelde ik drums. Al heb ik ook nog met mijn vader samengespeeld; dat was daar nog voor, denk ik. Die speelde bij de Charlie Boys in de eighties.

Je bent de laatste jaren bij heel wat projecten betrokken geweest. Waarom ben jij zo gewild?
Dat weet ik niet zo goed. Door zelf veel te spelen en te creëren kom je met veel mensen in contact en met sommigen heb je een klik. En het is "chic" om daarbij mee te mogen denken. Ik weet dat het lijstje indrukwekkend is, maar ik sta daar zelf eigenlijk niet zo bij stil. Ik vind het wel belangrijk dat ik dingen doe waar ik zelf achter sta en dat ik de mogelijkheid zie om een meerwaarde te vormen. Door die attitude lijken ook net dat soort bands naar mij toe te komen waar ik een goede vibe mee heb. Als dat niet is, zeg ik ook gewoon nee.

Met Faces on TV neem je wel je tijd. Twee jaar na de eerste single is er nu pas een ep. Waarom is dat?
Zo lang is dat niet geleden hoor. De eerste kwam uit eind 2014, dus dat is nog geen twee jaar geleden. Maar het is wel zo dat ik pas iets opneem als ik het uniek vind. En daarnaast heb ik dus ook heel veel andere dingen gedaan, maar net dat heeft ertoe geleid dat ik tot mijn eigen sound ben gekomen. Ik heb heel veel geleerd de laatste jaren door al die dingen te doen en ik heb overal wel iets meegeplukt van bij die bands. Zo vormde ik mezelf. Nu pas had ik het gevoel echt mijn eigen plaats gevonden te hebben.

Is Faces on TV ondertussen een echte band of toch nog steeds jouw eigen baby?
Dat is moeilijk om te beschrijven want het is natuurlijk wel solo begonnen. Maar ik vind het superbelangrijk om een eigen band te hebben waarbij ik ook dingen kan aftoetsen. En de band, die ik nu uiteindelijk bij elkaar heb, is echt heel straf. Ruben Vanhoutte is de drummer. Hij is nog heel jong, maar ik ken hem al van voor hij op het conservatorium zat. Eerst speelde Michiel van Balthazar bij mij en toen die vertrok, kreeg ik via Facebook een berichtje van Ruben waarin hij solliciteerde. Alleen kwam dat bericht in mijn “berichtverzoeken” terecht en zag ik het pas drie maanden later. En hij is dan eens komen proberen. Ik hou echt van zijn stijl. Sander (Verstraete nvdr), de bassist ken ik van op school.

En Dienne Bogaerts, die er nog maar pas bij is als toetseniste, ken ik van bij Lili Grace. Die is ook heel getalenteerd. Doordat zij de toetsen op zich neemt, kan ik vrijer bewegen als gitarist-zanger. En als wij samen zingen, gebeurt er echt iets magisch. Zij versterkt nog het androgyne van Faces on TV. Haar stem past echt heel goed bij die van mij. Ze is er bij gekomen via Pieterjan Maertens, onze geluidstechnicus die samenwerkte met Lili Grace. En ik ben er reuzeblij mee.

Ondanks alle lof en wat steun van Studio Brussel, behoor je nog niet tot het commerciële circuit en heb je nog geen echte hit gescoord, zoals pakweg Oscar And The Wolf dat deed. Ben je daar mee bezig?
Totaal niet. Dat kan me niet schelen. Ik vind het heel belangrijk om mijn eigen ding te doen. Ik geloof echt in het mythische van muziek maken en dat strookt totaal niet met commercialiteit.  Een hit zou leuk meegenomen zijn, maar het is niet waar ik naar streef.

Net nu je doorbreekt met Faces on TV ga je ook live spelen met Warhaus. Hoe combineer je dat?
Met Warhaus moet het allemaal nog beginnen. Ik heb de plaat van Maarten geproducet en we hebben veel samen gespeeld. Het leek heel natuurlijk dat ik mee ging spelen in zijn band. Met Warhaus gaan we pas in het najaar spelen. Faces On TV komt eerst, deze zomer. En ik heb ontdekt dat ik tijdens het touren heel gemakkelijk songs schrijf. Dus dat komt allemaal goed.

Helpt je sportieve verleden om het vol te houden?
(lacht) Dat zou wel eens kunnen, maar ik denk eigenlijk ook wel dat ik dit tempo niet lang zal volhouden. Het is hectisch, maar tegelijk ook zalig. Alles wat ik doe vind ik heel inspirerend. Het gaat dan ook vanzelf. Ik verveel me trouwens heel snel. Als ik thuis zit, zoek ik meteen iets om bezig te zijn.

Je zei het al: met Faces On TV zal je heel vaak optreden deze zomer en het komende najaar. Naar welke show kijk je het meeste uit?
Ik wil er elke show staan, maar op 27 september doen we een show in de AB en dat moet de kroon op het werk worden. Tegen dan zal er zeker ook nieuw materiaal zijn. En we spelen ook op Pukkelpop. Dat wordt ook wel speciaal. Verder doen we ook toffe dingen als de Lokerse Feesten en Leffingeleuren en nog een pak optredens.

Waar staat Faces On TV over twee jaar?
(fronst) Geen idee. Daar denk ik niet over na. Ik wil wel zo snel mogelijk een volledig album uitbrengen. Wanneer dat er komt, weet ik niet. Maar ik wil er wel werk van maken. Ik vind het tof om een heel verhaal te vertellen. De ep vormt ook een verhaal zowel muzikaal als tekstueel. Op de teksten letten mensen niet meteen, maar voor mij zijn ze wel belangrijk. Er zitten autobiografische dingen in, maar ook dingen die ik bij anderen zag en wil beschrijven. De muziek is er wel altijd eerst, tenzij ik een catchfrase heb.

OK, dan laat ik je nu focussen op de show. Veel succes!