Ertebrekers - Veel liefde, veel plezier en vooral veel eclairs

West-Vlaamse, muzikale ambacht in ere houden, dat is wat Peter Lesage, Flip Kowlier en Jeffrey Bearelle trachten te doen op ‘Otel’: de plaat die je in je speelschuif moet stoppen als de eerste zonnestralen komen piepen. De ene is al jaren vakman van het betere toetsenwerk, de andere is een rasechte troubadour en tevens voortrekker van de West-Vlaamse taal, nog voor ze hip en verbasterd werd met onzinnige Engelse woorden. Jeffrey staat, onder mensen die er iets van kennen, bekend als de zwoelste stem uit Ingelmunster sinds Betty van Big Brother. Dat vraag om meer uitleg.

Veel liefde, veel plezier en vooral veel eclairs



Jeffrey Bearelle: Peter heb ik een jaar of tien geleden leren kennen via de muziek en langs die weg ben ik dan ook met Flip in contact gekomen. Via een ander projectje (Jefferson ’n Chillow, nvdr) ben ik samen met Flip in de studio gedoken om een West-Vlaams nummertje op te nemen. Dat viel bij ons beiden zodanig in de smaak dat er al snel een lichtje ging branden om samen iets te doen. Bij deze: Ertebrekers!

Flip, ik herinner mij een interview op Studio Brussel vorig jaar, waarin je het bestaan van deze groep al voorzichtig aanbracht. Toen deed je een warme oproep aan de luisteraars voor een groepsnaam. Veel reactie op gehad?
Flip Kowlier
: Ik denk van niet, maar nu je het zegt. (denkt na)

Bearelle: Tegen mij had je gezegd dat je toch een goede binnengekregen had!

Kowlier: Tzal alleszins niet memorabel geweest zijn.

Jullie hebben al enkele try-outs achter de rug. Hoe zijn die verlopen?
Peter Lesage
: We hebben eerst en vooral veel gerepeteerd samen, waardoor we ons bij de try-outs al redelijk comfortabel voelden. Maar natuurlijk is voor een publiek spelen altijd een beetje aftasten. Tot onze grote verbazing was er bij het eerste optreden al meteen vierhonderd man in de zaal, wat niet zo vanzelfsprekend is. En iedereen was ook meteen mee met het verhaal van de Ertebrekers; ook niet onbelangrijk. Dat stemt ons alvast hoopvol voor de nabije toekomst.

Ik zie jullie hier zitten als een hecht vriendengroepje. Ik veronderstel dat het opnameproces een aangename bedoening was?
Kowlier
: Niet één keer op elkaar gevit, denk ik. We zijn alle drie ook heel gemakkelijke gasten en zitten op dezelfde lijn. En voor de rest: veel koffie drinken, veel eclairs gegeten. Degene die te laat kwam moest altijd eclairs voorzien. Aangezien Jeffrey iedere keer te laat kwam, hebben we dan ook veel eclairs gegeten.

Maar Jeffrey moest dan ook uit het verre Ingelmunster komen.
Kowlier
: Chique dat je het voor hem opneemt, maar hij woonde in die periode wel degelijk in Gent (lacht). Nu moet ik wel eerlijk bekennen dat we altijd afspraken bij mij thuis, dus ikzelf kon eigenlijk nooit te laat komen. Dat sprak dan ook weer in mijn voordeel.

Flip, ik vuur nog even een quote uit 2013 in jouw richting: “Ik hecht nu meer waarde aan mijn teksten dan vroeger. Toen voelde ik me in de eerste plaats muzikant, nu zie ik me eerder als schrijver. Iemand die een verhaal te vertellen heeft”. Welk verhaal proberen jullie te vertellen met ‘Otel’?
Kowlier
: Laten we beginnen met te benadrukken dat de teksten voor een heel groot deel van Jeffrey komen en hij ook voor het merendeel de aanzetten gaf. De dingen, die Peter zingt, heeft hij ook zelf geschreven. Daar zit veel liefde in, het alledaagse ook een beetje. Eigenlijk vooral dingen waar ik zelf ook regelmatig over schrijf. We moeten vooral deze plaat laten zijn wat ze is. Het geheel en de sfeer is soms even belangrijk als een rode draad doorheen een album.

Als ik de plaat opleg, hoor ik inderdaad vooral fragmenten uit het dagelijkse leven. Maar als ik aan een hotel of aan vakantie denk, probeer ik net zoveel mogelijk uit dat dagelijkse leven te stappen. Waarom dan kiezen voor een thema als ‘Otel’?
Kowlier:
Dat is eigenlijk een beetje willekeur. Al brainstormend stoot je soms gewoon op woorden die goed klinken. In die fase waren we ook al aan het denken aan het artwork: die neon op de hoes, de naam Ertebrekers, Heartbreak Hotel,… Het is allemaal een beetje met elkaar verweven en schept dan ook de sfeer die we graag willen uitstralen.

Wij hebben een Oostendenaar al eens horen zeggen over jullie single De Zji: “Waar halen die mannen van Izegem het lef om een nummer over Oostende te schrijven?” Hebben jullie voor de rest een goede relatie met de badstad?
Kowlier
: Nu niet meer!

Bearelle: Tging nie over Oostende nochtans.

Kowlier: Tging over Middelkerke!

Lesage: Neen, even serieus. Wat ik zo tof vind aan Oostende, maar misschien straks niet meer (lachje), is dat de mensen daar recht voor de raap zijn. No bullshit. Dat kan ik enorm appreciëren. Oostende heeft ook een donker kantje, terwijl het eigenlijk een badstad is waar mensen op vakantie gaan. Mensen liggen er zonder zorgen op het strand, terwijl het nachtleven op de achtergrond toch behoorlijk ruw kan zijn. Dat spreekt mij aan. Eigenlijk is het nummer dus een ode aan Oostende.

Kowlier: (plagend) Da's typisch Oostends: ondankbaar!

Bearelle: Ik ben nooit naar het buitenland op reis gegaan, dus is Oostende voor mij echt wel een vakantieoord, waar ik alleen maar goede herinneringen aan heb.

Kowlier: Ik ga er ook wel nog regelmatig naar toe. Wat rondhangen, iets drinken. Altijd leute. Een optreden in Oostende hebben we voorlopig nog niet op het schema staan. De Grote Post zou wel tof zijn! Maar om nog even terug te komen op die reactie: als ik alleen maar nummers zou kunnen schrijven over Izegem, zou het ook maar saai worden.

Ander statement uit datzelfde gesprek: “Ertebrekers, dat is De Jeugd Van Tegenwoordig in het West-Vlaams”. Al moet ik, na het beluisteren van het album, toch toegeven dat de andere nummers muzikaal een andere weg inslaan.
Kowlier:
Ik denk dat ik spreek voor ons alle drie als ik zeg dat we fan zijn van De Jeugd Van Tegenwoordig.

Lesage: Klopt. En we hebben het er ook over gehad bij het begin van de Ertebrekers. Af en toe kwam De Jeugd wel eens naar voor, al was het maar omdat we in onze stoutste dromen wel eens een nummer willen maken met Bas Bron. Er is zeker wel een link, al ben ik blij dat je zegt dat de rest van het album anders klinkt.

Flip en Peter, jullie zijn allebei ondertussen op tram vier gestapt. Jeffrey is er dertig. Hoe was het om terug een nummer als Verliefd te schrijven over kalverliefde?

Bearelle:Op mijn leeftijd maak je wel nog zulke dingen mee.

Kowlier: Ik denk dat dat eerlijk gezegd nooit verandert.

Lesage: Zelfs als je vijftig jaar oud bent; als je verliefd wordt komt dat soort tienergedrag toch weer naar boven. De tekst komt van Jeffrey en hij heeft dat heel treffend onder woorden gebracht.

De opeenvolging van nummers In Theorie, Ik Loate Los en Gin Goeste lijken op het verhaal van een pijnlijke relatiebreuk en hoe een mens daarmee omgaat. Voor iemand van jullie uit het leven gegrepen?
Bearelle:
Het klopt dat ik veel nummers heb geschreven na de breuk met mijn ex vriendin ja, maar zeker niet alle nummers gaan over die breuk. In Theorie is bijvoorbeeld een nummer van Flip met een heel mooie tekst. Vang Et gaat over kansen pakken met beide handen. Het is zeker geen plaat geworden die enkel over liefde gaat.

Kowlier: Op een bepaald moment moet je de geschreven nummers een plaats geven op de plaat. Soms kies je ervoor om die plaats toe te kennen op basis van de tekst, dan weer laat je de sfeer, die het uitstraalt, of een bepaald tempo doorwegen. Thematisch is er een link, absoluut, maar je bent de eerste die ermee afkomt en we hadden het zelf zo nog niet bekeken. Schrijf maar op: "Ja, dit was ons plan." (lachje)

Binnenkort staan er enkele shows op het programma, oa. in de Vooruit, de AB en in Sint-Niklaas. Wat mogen we verwachten van een show van de Ertebrekers?
Bearelle
: Dat 't vree goe ga klinken!

Kowlier: (droog) Er zijn ook lasers en vuurwerk.

Bearelle: Flip speelt terug bas, Peter zingt. Dat alleen al is de moeite.

Kowlier: Maar vooral het speelplezier. We zijn echt wel een band die speelt en live naar elkaar kijkt en een beetje improviseert. De shows zijn afgelijnd tot op een zekere hoogte. Zo kunnen we wat inspelen op het publiek ook. Of je nu fan bent van onze muziek of niet, als de mensen op het podium zich amuseren, werkt dat ook aanstekelijk op de toeschouwers. En het gaat ook echt om het spelen bij ons.

Lesage: Wat wij doen, het genre dat we hanteren met die West-Vlaamse toetsen, is toch redelijk uniek. Er zijn veel goede rockbands in België en er is veel goede popmuziek ook, maar dit is toch wel iets speciaals. We hebben echt geprobeerd om het genre live te doen werken. Na de try-outs weten we nu ook dat dat goed zit.

Tot slot: wanneer zijn jullie tevreden over het Ertebrekers-project?
Kowlier
: Ons doel is alvast "zoveel mogelijk": zoveel mogelijk spelen, zoveel mogelijk mensen bereiken. Maar tevreden ben ik nu al. Eigenlijk zelfs al vanaf het moment dat we eraan begonnen. Het was eigenlijk een zeer aangenaam proces. Toen ik die doos met albums aan de deur kreeg, heb ik hem expres gesloten gelaten en Peter gebeld om hem samen te openen. Echt een prachtig moment.

Lesage: De doelen worden ook constant verlegd. Eerst ben je bezig met die plaat en verlang je naar het moment dat die plaat klaar is; vervolgens verlang je naar die live optredens; dan weer naar het moment waarop je die live routine hebt. Het volgende doel zal dus een tweede plaat zijn. Zonder twijfel.

25 maart 2016
Joris Roobroeck