Efterklang - Bedorven en onwetend

Een ijskoude wind snijdt in ons vel en de lucht maakt zich op voor een volgende sneeuwaanval. 'Magic Chairs' is vandaag de ideale soundtrack op weg naar het interview met Efterklang. Waarom? Omdat we een beetje gelukkig worden van hun mooie deuntjes. Ook Rasmus Stolbergs humeur is blijkbaar niet kapot te krijgen. Goed gemutst staat hij ons te woord in Brussel.

Bedorven en onwetend



De groep bestaat nu ongeveer negen jaar. Hebben jullie hetzelfde gevoel als wij: dat de tijd zo snel gaat?
Yeah! Sommigen in de band kennen elkaar al vijfentwintig jaar! En toch voelt het niet aan als negen jaar. Maar er is zo veel gebeurd, zoveel herinneringen, zoveel ervaringen. Efterklang is mijn tijdslijn om bij te houden wanneer wat nu weer gebeurde, zodat je niet het gevoel hebt dat het allemaal in een flits gebeurd is.

We vragen het omdat we het gevoel hebben dat 'Magic Chairs' een heel volwassen album is geworden.
Daar heb je gelijk in. Ik vraag me af of een band ooit volwassen kan worden, maar wat belangrijk was voor ons is dat we wisten wat voor album we wilden maken. We kregen al reacties als zou de nieuwe plaat poppy klinken, maar we houden nu eenmaal van mooie melodieën en harmonieën. In het begin van Efterklang durfden we zelfs geen catchy elementen in onze muziek steken, eigenlijk vooral omdat we schrik hadden van de reactie van sommige mensen. Nu trekken we ons dat niet meer aan en doen we wat wij willen. Uiteindelijk, wat er ook uitkomt, het zal altijd Efterklang zijn.

Wil dat dan ook zeggen dat jullie minder experimenteren?
Het grappige is dat popsongs maken voor ons al een experiment op zich was. We hebben hiervoor echt uit onze ervaringen moeten putten. Maar om eerlijk te zijn zit er in deze plaat niet minder experiment. We komen gewoon sneller tot het gewenste resultaat.

Je spreekt van een meer poppy plaat. Ben je benieuwd naar de reacties van het publiek?
Daar maak ik me niet al te druk over. Uiteraard hoop ik dat iedereen de plaat goed zal vinden, maar het hoe je het ook draait of keert, het is de plaat die we moesten maken. En als de reacties toch zouden tegen vallen, dan gaan we zeker niet bij de pakken blijven zitten.

Veel groepen of artiesten willen een verhaal vertellen met hun muziek. Vertelt Efterklang graag verhalen?
Niet echt. Met de vorige twee albums wilden we mensen vooral meenemen op een trip. We wilden dat ze dingen voor hun ogen zagen wanneer ze naar onze muziek luisterden. Ook de nummers die we nu gemaakt hebben zijn niet echt verhalen. Ze hebben emoties en power, maar we willen vooral dat je naar onze muziek luistert en kan wegdromen.  

Gaat het dan vooral over sfeer scheppen?
Nee, het gaat om muziek maken. Maar muziek die in een eigen wereld staat, niet alledaags is. We zijn niet zozeer geïnteresseerd in een verhaal, maar wel in "the sound of a song".  

Wat voor jullie ook heel belangrijk lijkt, is het artwork. Jullie hebben steeds heel mooie hoezen. Hoe belangrijk is kunst eigenlijk in het leven van Efterklang?
(lacht) Ik heb vaak de indruk dat mensen denken dat wij jaren op een kunstschool hebben gezeten en nu niets anders doen dan kunstboeken lezen. Wel, ik moet ze teleurstellen want om eerlijk te zijn, weten wij niets. Onze specialiteit is Efterklang. Dat komt omdat we heel vroeg begonnen zijn aan dit verhaal en geen studies meer hebben gedaan.

We volgen dus niet meteen de nieuwste stroming schilders uit Japan (lacht). Noem ons gerust een beetje bedorven en onwetend omdat het steeds toch weer over onszelf gaat. Het artwork van een album vinden we belangrijk omdat het deel uitmaakt van die trip waarin de luisteraar moet meegaan.We willen dat luisteraars nieuwsgierig worden.

Doen jullie dan nog iets anders dan Efterklang zijn?

Nee, enkel Casper maaktremixes en edits op zijn eentje. Op een dag zal hij een goed soloalbum uitbrengen, maar momenteel voelt hij zich nog meer op zijn gemak binnen de groep. Niemand van ons heeft een andere band waar hij ook nog in speelt. Dat komt omdat iedereen weet dat als ze een goede bassist of pianist nodig hebben, dat ze dan zeker niet bij ons moeten zijn (lacht). Ik vraag me eerlijk gezegd af of ik nog in een andere groep zou spelen na Efterklang.

Dat je nu toch heel de wereld rondreist met een band, verandert dat iets aan jezelf?
Absoluut, als muzikant én als mens. Belangrijk is ook dat we dit project hebben opgebouwd met deze groep van mensen. Dat maakt het soms ook een beetje beangstigend want ik vraag me soms af wie ik ben zonder die groep.

Op 'Parades' nodigden jullie heel wat gastmuzikanten uit en op optredens stonden jullie al vaak met een bomvol podium. Hebben jullie voor 'Magic Chairs' beroep gedaan op gasten?
Niet veel, nee. We wilden dit album vooral als een groep maken en daarom hebben we ook vooral heel intensief met de band gerepeteerd, nummers getest voor publiek, enzovoort. Op die manier kent ook iedereen de songs en weet iedereen wat er gaande is. De mensen die we nu uitnodigden, zoals het strijkkwartet, kennen we goed en zij snappen ook waar we mee bezig zijn.

Over bevriende muzikanten gesproken: jullie label Rumraket slaagt er ook wel in de juiste artiesten te vinden. Taxi Taxi, Slaraffenland en uiteraard het ondertussen naar Warp verhuisde Grizzly Bear zijn geen onbekenden meer.

Dat ik Grizzly Bear ooit als eerste tekende, daar ben ik uiteraard nog steeds zeer fier op. Maar ik ben zeer graag op zoek naar nieuw talent. Op onze Deense tour zal er bijvoorbeeld een band meegaan die The Late Great Fitzcarraldos heet. Alleen de naam al. Maar neem van mij aan dat je er nog dit jaar van zal horen.

We kijken ernaar uit!

Efterklang speelt op 15 mei in de Botanique tijdens Les Nuits Botanique.

23 februari 2010
Koen Van Dijck