Disko Drunkards - Van vriendenclubje tot volwaardige band

Ze schuimen al een tijdje alle coole feesten af, deze Disko Drunkards. Maar als zij de revue passeren kan je er donder op zeggen dat je je dat feestje nog lang zal herinneren, al was het maar vanwege het gratis aandenken in de vorm van een cd. Stephane Misseghers (drums) en Ben Brunin (bas) legden ons graag uit waar Disko Drunkards voor staan.

Van vriendenclubje tot volwaardige band



We zijn nu een dag na de verkiezingen. Wat denken jullie ervan?
Stephane: Gent kleurt weer rood. Ook de resultaten in Brussel zijn opvallend. Ook Ecolo doet het prima.

Zijn jullie er echt mee bezig?

Ben: Naarmate ik ouder word wel, ja. En hoe ouder je wordt, hoe meer belang je eraan hecht. Zeker met die versnippering. Het is wel fijn dat het Vlaams Belang verliest, maar tegelijkertijd wint NVA ook wel.

Sluipt er bij Disko Drunkards ooit politiek in hun muziek?
Stephane: Nee nee nee, daarvoor is dat iets te simplistische muziek.
Ben: Onze muziek is te extreem links (hilariteit).

Hoe belangrijk is humor in jullie muziek?
Ben: Je moet weten dat ik en Stephane alles opgenomen hebben. Het is met Let's Get Physical gestart. Een Zweeds kledingmerk wilde een compilatie maken met allemaal covers van dat nummer van Olivia Newton John. En wij waren eigenlijk de enigen die van dat nummer iets totaal anders gemaakt hadden door enkel de tekst over te houden. En toen we bezig waren, merkten we dat die grooves een bepaalde identiteit hadden. Onze versie namen we ook op één avond op. Uiteindelijk vroegen we ons dan gewoon af: waarom maken we niet meteen een full album in die lijn?

Wat is er eigenlijk van die compilatie terechtgekomen?
Stephane: Ik denk dat die uiteindelijk wel is is uigekomen, maar sowieso moesten we de rechten voor een jaar afstaan en mochten wij met dat nummer niets doen. Maar Studio Brussel pikte dat nummer op en dat is een eigen leven beginnen leiden. En ondertussen is dat jaar voorbij en kunnen we er onze eigen gang mee gaan. Ook Fm Brussel draait het nummer intussen regelmatig. En dat is maar goed ook want naast het monopolie van StuBru heb je niet veel keuze.

Disko Drunkards maken wel een beetje atypische muziek, zeker als je de Belgische muziekscene bekijkt.

Stephane: Dat klopt, maar The Glimmers gaan over heel de wereld draaien, spelen ook onze muziek en daar komen goede reacties op. Op die manier effenen zij het pad voor ons. Daardoor kunnen we binnenkort in Fabric gaan spelen, nog steeds een van de belangrijkste keten van Londen en ook Japan zou een licentie getekend hebben.
Ben: Het album wordt ook enkel verdeeld via het publiek. Dat wil zeggen dat je naar een concert moet komen kijken om de cd in handen te krijgen. En je moet rekenen dat telkens als The Glimmers gaan draaien en dat zijn vooral grote gigs, ze evenveel cd's mee hebben als het aantal bezoekers dat erop afkomt. En nu geven ze hem ook weg bij DJ Magazine. Dat alleen al zijn er vijftienduizend.

Dat zijn er meer dan je zou kunnen verkopen?
Stephane: Maar ja, gij! We brengen de plaat nu volledig in eigen beheer uit, maar bij een platenfirma hadden we maximum drieduizend exemplaren versleten. We hebben dit album ook opgenomen op een gewone computer, zonder studiokosten. Voor andere, creatieve danceprojecten zou dit ook interessant zijn. Je krijgt bij SABAM wel maar de helft van de rechten als je geregistreerd bent maar je mag wel doen wat je wil. Je moet niets afstaan aan platenfirma's en boekingkantoren. Van 'The Glimmers Are Gee Gee Fazzi' zijn er op die manier vijfendertigduizend exemplaren verdeeld geweest.

Brengt die investering dan nog iets op?

Ben: Ja, want de organisator verrekent de kost van de cd in zijn toegangsprijs. Daardoor betaal je als toeschouwer maximum twee euro voor dat album. Een cd laten maken kost ook maar een euro per exemplaar, dus reken zelf maar uit.

Misschien is het jullie ambitie niet maar enig idee of, als je een plaat gratis weggeeft, je in de hitparade kan belanden?
Stephane: Wat stelt dat nog voor. Vroeger moest je voor een gouden plaat vijftigduizend exemplaren verkopen, nu nog vijftienduizend. Dat is een relikwie die je een de muur kan hangen, maar meer niet. Belangrijker is dat wij op goede festivals kunnen spelen. Dankzij The Glimmers, Tim Van Hamel en mijn link met dEUS. Dat we dit project helemaal op eigen kracht groot maken, dat is al een slag thuis halen.
Ben: Het is ook geen voor de hand liggende muziek. In de helft van de nummers komt zelfs geen zang voor. Luister naar Liquid Liquid of ESG. Hun nummers bestonden ook vooral uit een groove. Er werd voortdurend in dezelfde key gespeeld. Natuurlijk klinkt dat niet als een afgewerkt product.

Over klank gesproken. Jullie sound is heel apart. Het is geen afgemixt product.
Stephane: Ben en ik hebben alle muziek geschreven en The Glimmers hebben nog eens geknipt en geplakt zodat alles een goede structuur kreeg. En daarna hebben we alles laten afmixen door de Londense Ray Mang. Dat is een oude discopioneer die zijn eigen sound heeft en zo aan onze plaat een eigen klankkleur heeft gegeven. Het was van in het begin ook wel de bedoeling dat de sound heel erg aan de New York underground uit de jaren zeventig zou doen denken. Ik denk dat hij er serieus heeft aan mogen sleutelen want wat wij hebben doorgestuurd, was zeer rudimentair.

Toen ik de eerste plaat 'Gee Gee Fazzi' hoorde, klonk die als een groep vrienden die vooral lol wilden maken. Nu heb ik de indruk dat Disko Drunkards een serieuzer project begint te worden.
Ben: Absoluut. Voor deze plaat spraken we elke dinsdagavond af en maakten we muziek. Maar uiteindelijk hebben The Glimmers niet alle stukken gebruikt. Enkel diegenen die volgens hen het beste pasten. Zij denken ook veel meer als dj's. Zo hadden ze niet liever dan dat er om de minuut een element bij kwam, terwijl wij natuurlijk veel meer in strofe/refrein denken. Als we live spelen in clubs, werkt dat wel. We onderbreken nooit, maar spelen aan een stuk door. Dat moet ook want meestal spelen The Glimmers nog een set voor ons en dan is het publiek al goed opgewarmd. Als we dan zouden pauzeren tussen de nummers, zou dat de sfeer niet ten goede komen.

Is 45 minuten non-stop spelen niet heel vermoeiend?

Stephane: Bij dEUS speel ik sets van meer dan twee uur en denk je dat Barman mij veel rust gunt? (lacht)
Ben: Het is ook gewoon heel leuk. Vorige week speelde ik nog muziek voor een toneelvoorstelling en telkens als ik in mijn trip geraakte moest ik weer stoppen omdat het spel verder ging. Frustrerend hoor.

Is het eenvoudig om jullie drukke agenda's op elkaar af te stemmen?
Ben: Dat valt mee. Het enige wat we niet gewend zijn, is dat we nu alles zelf moeten regelen. Zoals vervoer om onze instrumenten te verplaatsen.
Stephane: Voor mij valt dat ook allemaal wel mee. Met dEUS zijn we nu aan het schrijven aan de nieuwe plaat, maar als het laatste album een half jaar vroeger of een jaar later was uitgekomen, dan had ik een probleem gehad.

Je zei daarstraks dat The Glimmers jullie platen lieten beluisteren ter inspiratie. Bij sommige nummers had ik het gevoel dat ik ze al jaren kende terwijl het allemaal nieuwe nummers zijn.

Ben: Dat is dan omdat we zeer gericht gestolen hebben (beiden lachen zeer uitbundig). Soms zijn we wel met een bestaande groove begonnen, maar toch evolueert dat dan. Als je er dan nog een andere baslijn over gooit, hoor je het origineel ook helemaal niet meer.

Kenden jullie de muziek goed waar The Glimmers jullie naar lieten luisteren?
Stephane: Ik heb veel nieuwe dingen ontdekt hoor. Dat zijn ook wandelende muziekencyclopedieën hé. Eerst begreep ik helemaal niet waar ze naar toe wilden. Pas toen we alles opgenomen hadden, had ik het door.
Ben: Ze communiceerden op voorhand niet echt over wat de bedoeling was en dat was het beste wat ze konden doen. Geef te veel richtlijnen en je gaat jezelf beperken.

Zoals David Lynch zijn acteurs in de waan laat?
Stephane: Voor ons was dat een heel speciale ervaring. Niet weten wat je eigenlijk aan het doen bent.

Hoe zien jullie Disko Drunkards evolueren?
Stephane: Dit is gewoon nog maar het begin.
Ben: Ik zou willen dat de groep, de kern hetzelfde blijft zoals die nu is zodat we nog coherenter kunnen klinken later. Dan hoeven we ook niet meer te knippen en te plakken en  kunnen we repeteren en gewoon alles live inspelen. Want wat je nu live te zien krijgt, verschilt toch wel van wat je op de cd hoort.

Hoe ziet jullie zomer er uit?
Stephane: We spelen op Dour, Gentse Feesten, 10 Days Off, Lokerse Feesten, Feest In Het Park en nog meer hoor. Neem maar een kijkje op de MySpace.

Doen we!

7 juli 2009
Koen Van Dijck