Cloud Control - We hebben plots een ander leven

Hoewel Cloud Control al een aantal keren België vereerde met concerten, zijn ze hier nog steeds niet echt doorgebroken. In het buitenland, en vooral ook in hun eigenste Australië, gaat het blijkbaar wel stukken beter. Wij kijken alvast uit naar hun volgende gig. Dit keer in het Antwerpse Trix en belden met Heidi Lenffer om te polsen naar hun verwachtingen: "Ik heb echt geen idee hoeveel mensen ons zouden kennen in België. We hebben er wel al een aantal maal gespeeld (Botanique, Dour, nvdr) en dat is altijd al goed meegevallen."

Op één jaar tijd hebben jullie vier keer in België gespeeld. Worden wij bevoorrecht of zijn we gewoon lucky bastards?
Heidi Lenffer: Jullie zijn zeker bevoorrecht. We hebben ook geen andere keuze. Ik moet mijn voorraad chocolade tijdig kunnen aanvullen (lacht).

Kennen jullie België al een beetje?
We zijn er nu toch al zes keer geweest en met Kerstmis ben ik zelfs met mijn man naar Brugge afgezakt. Zeer romantisch, maar verder hebben we nog niet de mogelijkheid gehad om het land beter te doorgronden. Op onze tournees hebben we ook nog nooit de kans gehad omdat het allemaal zeer snel moest gaan. De ene dag speel je in Nederland, de volgende in Frankrijk. Maar dat zou wel eens kunnen veranderen in de toekomst.

Waar zitten jullie momenteel?
Nu in Londen. Ik ben in het huis van mijn broer (Ulrich, zanger van de band nvdr). Vandaag zijn we nummers aan het schrijven. We wonen al in Londen sinds april vorig jaar, maar met al dat touren zijn we nog niet veel thuis geweest. Eind deze maand vertrekken we voor twee weken naar Frankrijk om daar ook weer aan nieuwe nummers te sleutelen. Dat wordt ongetwijfeld leuk.

Ik veronderstel dat jullie naar onze contreien zijn verhuisd om Europa te kunnen veroveren?
YES! Wacht maar, we zijn bijzonder strijdlustig (lacht), maar gemakkelijk is het niet. Vooral omdat we niet al die talen spreken. Daarom dat we van Groot-Brittannië onze uitvalsbasis hebben gemaakt. Ik spreek ondertussen een beetje Spaans en Ulrich leert momenteel Duits, maar we voelen ons nog niet genoeg thuis in die talen om er al concreet iets mee te gaan doen. Verder vinden we Europa uiteraard geweldig. We hopen hier nog zes maanden te kunnen doorbrengen en dan zien we wel weer.

Je zei dat je aan nieuwe nummers aan het schrijven bent. Er komt dus een nieuw album aan?
Januari, februari en maart staan volledig in het teken van het schrijven van nieuwe nummers. In mei zouden de opnames moeten kunnen beginnen en dan is de release hopelijk klaar tegen augustus of september.

Gaan we al iets nieuws horen in Trix?
(lacht) Dat zal er echt van afhangen. Allster (zanger-gitarist) en Jeremy (bassist) zijn nog in Australië. Zij werken daar ook verder aan nummers die we dan uitwisselen via het internet. Als ze op tijd terug hier geraken, kunnen we misschien nog op een paar nummers jammen, maar beloven doe ik niks.

Onze set gaat iets langer zijn dan de vorige keren. De laatste keer in Botanique merkten we immers dat ook de rustigere nummers goed werkten. Belgen zijn blijkbaar goede luisteraars en dat appreciëren we enorm. Daarom dat we nu ook graag meer akoestische nummers willen integreren. En we willen zeker een cover spelen, maar wat dat gaat zijn kan ik nog niet verklappen.

Ik las een aantal reacties over jullie laatste optreden in de Brusselse Botanique. Iemand schreef dat jullie optreden aanvoelde als een gevecht tussen “stad” en “dorp”. Misschien komt dat doordat jullie enerzijds folky klinken, maar anderzijds ook zeer stedelijk met veel lawaai.
We zijn allemaal opgegroeid in een klein dorpje in Australië, de echte boerenbuiten, maar zijn er later allemaal op uit getrokken. We hebben vooral veel tijd in Sydney doorgebracht, maar gingen ook regelmatig nog naar huis. Vandaar dat dubbele gevoel: je geniet van alle activiteiten in een stad, maar soms hunker je dan weer naar die rust. Misschien is dat in onze muziek ingeslopen. Langs de andere kant vinden we het ook gewoon prettig om uptempo en luide nummers te kunnen spelen. Dat maakt het gewoon leuk als je dagen na elkaar op een podium staat. Ik denk dat het dus toch eerder komt door wat we graag live spelen dan omwille van een artistieke drijfveer.

In elk geval zal jullie nieuwe album wel beïnvloed zijn door nieuwe plekken, nieuwe mensen,...
Inderdaad, het ene nummer is geschreven hier in Londen en het andere op de luchthaven van Ibiza. We zijn ondertussen ook een paar jaar ouder. Dat zal je uiteraard horen aan het album.

‘Bliss Release’ kwam anderhalf jaar geleden uit. Ik veronderstel dat jullie er wel naar uitkijken om nieuwe nummers te kunnen spelen.
Er ontstaat na een tijdje een soort van gezonde routine. Ik denk wel dat we vorig jaar met een zekere frustratie zaten omdat we niet zoveel konden schrijven als we eigenlijk wilden. Als je een fanbasis wil opbouwen, dan moet je nu eenmaal een tijdje blijven doorgaan. Dus we wisten wel dat het een nuttige opgave was. En het publiek in Europa heeft dat gemis ook wel verzacht. We worden op optredens nog vaak verrast door de leuke reacties van toeschouwers.

Hoe kijken jullie terug op de afgelopen drie jaar? Jullie carrière is als een sneltrein in gang geschoten.
Het afgelopen jaar was zonder twijfel het spannendste. Daarvoor speelden we vooral in Australië. Ondertussen zijn ook de zalen waar we spelen wat oppervlakte betreft verdubbeld. Dat is vooral allemaal zeer snel gegaan in dat ene jaar. Maar we hebben er ook heel hard voor gewerkt en de mensen beginnen ons nu echt te kennen. We hadden het eerlijk gezegd niet verwacht met de muziek die we spelen. Het leek ons eerder een project dat traag zou moeten groeien (lacht).

Wanneer hadden jullie door dat dit project kans had om buiten de grenzen van Australië te groeien?
Dat moet begin 2010 geweest zijn. We zijn toen al eens afgezakt naar Engeland om ons onder de aandacht te brengen bij managers en platenfirma’s. We waren uiteraard op zoek naar label dat ons album hier wou uitbrengen en dat is ook gebeurd. Wat later hebben we dan ook de beslissing gemaakt om onze fulltime jobs op te geven en zijn we plots in een heel ander leven gerold. We hebben er niet te veel bij nagedacht. We wisten gewoon dat we dit wilden doen.

Ik vraag me dan altijd af hoe de ouders van zo’n artiest daarop reageren.
Mijn moeder is in elk geval de grootste fan van de band (lacht).

Respect.

Cloud Control speelt op 23 februari in Trix. Wij hebben voor deze show 3 duo-tickets te geef. Mail 'Cloud Control' naar win@damusic.be en val in de prijzen!