Channel Zero - Wij zijn Clouseau niet!

De crème de la crème der Belgische metalbands is terug en dat maakt ons blij, blij, blij! Wij hadden net voor aanvang van hun derde concertavond in de Ancienne Belgique een gesprek met een zeer ontspannen Channel Zerobassist Tino De Martino over hun nieuwe gitarist, Rock Werchter, het al dan niet verschijnen van een nieuw album en uiteraard de uitverkochte concertenreeks.

Wij zijn Clouseau niet!



De terugkeer van Channel Zero in het muzikale landschap heeft ons ten zeerste verheugd, ook al zijn de verschillende leden actief gebleven binnen de muziekscène. Zo startte Franky in 2001 met Skitsoy, in 2005 bracht Xavier 'The Death Dealer' uit van zijn gelegenheidsgroep Sons Of Jonathas. Daarnaast speelden Xavier en Tino De Martino samen in Faast Orange. Een mooi uitgangspunt voor een interview, zo leek ons. Vandaar:

Waren die verschillende projecten onvoldoende bevredigend dat jullie Channel Zero nieuw leven inbliezen?
Tino De Martino:
Faast Orange was echt een zijproject van Xavier (Carion, gitarist, nvdr) en dat was al zo tijdens het vorige leven van Channel Zero. Ikzelf heb maar op enkele nummers meegespeeld. Marlon (Waegemans, voormalig bassist van de Belgische alternatieve rockgroep Jason Rawhead en nu manager van Channel Zero, nvdr) speelde er bas. Na de split van Channel Zero zijn we echt gestopt met samen muziek te maken. We hebben elkaar twaalf jaar meer niet gezien.

Hebben de nieuwe media - en dan in het bijzonder de Facebookgroep die in maart 2009 opgericht werd en die in twee dagen de kaap van duizend leden overschreed - een invloed gehad op het besluit om een reünie op te zetten? In een recent interview zei Franky dat de beslissende factor eerder een voorafgaand gesprek met Marlon was.
Alles vond op hetzelfde moment plaats. Die groep op Facebook telde op een gegeven moment zoveel volk dat het duidelijk was dat de mensen wilden dat we terugkwamen. Tezelfdertijd stelde Marlon ons voor - en hij was de enige om dat te doen - om een reünie van Channel Zero te doen. Hij wist al helemaal hoe hij het ging aanpakken want we hadden dergelijke voorstellen wel twintig maal gehad maar nooit met concrete richtlijnen. De groep op Facebook, het voorstel van Marlon en tenslotte het feit dat we elkaar zo lang niet meer gezien hadden maakten dat we er deze keer wel voor wouden gaan.

Aanvankelijk zou het ook slechts één concert zijn, maar het werden er zes? Hoe ging dat in zijn werk?

Ik heb er geen flauw idee van! Er stond oorspronkelijk maar een enkel concert gepland en ik herinner me dat ik me afvroeg of de AB dan wel de juiste zaal zou zijn. We hadden hier eerder gespeeld en toen zat de zaal wel vol, maar toch was het niet uitverkocht. Maar uiteindelijk werd het dan toch de AB in de hoop de zaal vol te krijgen.

Vanaf dan is het immens snel gegaan. Toen ik de dag na die beslissing - ik woon in de VS - wakker werd, was mijn gsm overspoeld met berichten dat we al aan drie concerten zaten. Daarna hebben we onderling overlegd wat we gingen doen want de aanbiedingen bleven komen. Er volgden nog drie concerten maar daar hebben we het bij gelaten, hoewel we er nog meer hadden kunnen geven, maar wij zijn Clouseau niet!

Xavier neemt niet actief deel aan de reünie wegens een opgelopen oortrauma. Hoe erg vindt hij het dat hij er niet bij kan zijn?
Het zal voor hem niet makkelijk zijn, zoveel is zeker. We hebben er lang over gepraat want Channel Zero, dat waren wij met z'n vieren. En er werd dan gezegd dat, als hij er niet bij kon zijn, het niet zou gaan. Maar Xavier heeft er dan toch op gestaan dat we zonder hem door moesten gaan.

Hoe zijn jullie op zijn vervanger, Mikey Doling van Soulfly, gestoten ?
Via Roadrunner hebben we geprobeerd een gitarist in België te vinden, maar dat is niet gelukt. Daarna was Dan Spitz van Anthrax één van de mogelijkheden, maar dat was er een beetje over. Mikey was ook gecontacteerd en, nadat hij de muziek beluisterd had, belde hij ons op en zei: "Stop looking for anybody, I'm the man!". Hij had volkomen gelijk: we hebben hem laten overvliegen en na minder dan een half uurtje jammen was het beslist.

Voor oudere nummers als Succeed Or Bleed hebben jullie een extra gitarist op het podium: Marcel Coenen uit Holland. Kan je wat meer over hem vertellen?
Eenmaal we hadden besloten om een reünie te doen, waren we het erover eens dat het iets meer moest zijn dan ons live-album en zochten we iets extra's. Niet alleen kwam de groep opnieuw samen maar we speelden ook nog eens zes maal in een uitverkochte AB.

Omdat de vraag naar nummers van de eerste twee platen zo groot was, hadden we een tweede gitarist nodig. Marcel speelde tijdens de audities vlak voor Mikey en wij waren van oordeel dat beiden samen geweldig zouden klinken op de oude nummers. Marcel is een geweldig gitarist die zijn stukken kan spelen met de ogen toe. Hij speelt in een behoorlijk aantal groepen en maakt ook instructiedvd's voor gitaar. Hij maakt geen deel uit van Channel Zero en fungeert als gast.

Hoe zijn jullie erbij gekomen om via Studio Brussel en Classic 21 in zowel Vlaanderen als Wallonië een voorprogramma te zoeken?
We hadden geen zin om ons een groep te laten opleggen door het management of het platenlabel. We wilden zelf het voorprogramma kiezen. Dus hebben Franky, Phil, Marlon en ikzelf elk een groep gekozen. Op die manier bleven er nog twee plaatsen op te vullen en, aangezien wij ook niet iedereen in België kennen, besloten we om via de radio te werken.

Black Flowers, jullie nieuwe single is uitgebracht op CNR Records. Hoe zijn jullie met elkaar in contact gekomen en is dit de voorbode van een nieuw album?
Ik heb het een beetje gehad met labels en sublabels maar ik weet dat zij de single uitbrengen en deel uitmaken van Roadrunner. De dag na de release op iTunes stond de song op nummer één in het rockgedeelte. Ik houd erg veel van Black Flowers: het is het meest open nummer dat we ooit gemaakt hebben. Het is poppy zonder pop te zijn. En we dromen al hardop van een nieuw album. De ideeën zijn er in elk geval al.

Het leuke met Mikey is dat we tussen de repetities door jammen en alles opnemen. Maar voorlopig zijn we er nog niet. Eerst werken we de shows in de AB af en daarna moet Mikey terug vertrekken. Later zullen we het dan opnieuw bespreken. (De shows en de besprekingen bleken uitermate vruchtbaar geweest te zijn want luttele dagen na het afnemen van dit interview bevestigde Franky dat er een nieuw album van Channel Zero in de maak is, nvdr.)

Jullie hebben reeds bevestigd voor Graspop. Bestaat de kans op een heuse tournee, misschien zelfs in het buitenland?
(Aarzelend). Het is mogelijk. Maar het is zoals met het album momenteel: we kijken de kat uit de boom. We zien wat haalbaar is en waar we zin in hebben. Zelf heb ik het veel liever zoals het nu is: beetje bij beetje verdergaan. We doen eerst de concerten in de AB en dan kijken we verder naar de toekomst.

Zijn jullie reeds benaderd geweest door Rock Werchter?
Van bijna elk Belgisch en ook heel wat buitenlandse festivals hebben we een voorstel gekregen. We moeten nog zien hoe we dit allemaal gaan behandelen. Op elk festival spelen kan niet, anders hebben de mensen na twee maanden genoeg van ons.

Met zes uitverkochte shows daagt allicht het besef dat jullie een plaats veroverd hebben in de Belgische muziekscène. Hebben jullie, toen in 1997 het doek viel, ooit gedacht dat jullie de vaderlandse metalband bij uitstek zouden worden?
Nooit. Destijds hadden we wel al een niveau bereikt waarin we door geen andere groep werden geëvenaard. Dan zijn we gestopt en was het aan anderen om die plaats in te nemen, hetgeen doodnormaal is. Maar nu beseffen we dat de fans ons nog altijd volgen Dat hadden we echt niet verwacht, dat cultgevoel van dé Belgische metalband te zijn.

Jullie hebben in het verleden getoerd als voorprogramma van grote namen als Kiss, Danzig, Megadeth, Biohazard en Body Count. Dat vergde een investering die helaas nooit gerendeerd heeft. Heeft het feit dat jullie nooit definitief zijn doorgebroken in het buitenland nog steeds een bittere nasmaak of nemen jullie er ondertussen vrede mee?
Daar hebben we helemaal geen problemen mee. Persoonlijk ben ik heel erg tevreden met hetgeen we nu doen, of dat nu in Brussel, in Zottegem of wereldwijd is. Ik ben fier en gelukkig met hetgeen we bereikt hebben. Het zou leuk zijn om terug te kunnen toeren in de Verenigde Staten, maar ik ben tevreden met hetgeen we reeds gedaan hebben. We hebben de mogelijkheid gehad om deel te nemen aan al die tournees en zijn naar Australië geweest. Dat had ik me nooit kunnen inbeelden toen ik begon bas te spelen op mijn zestiende.

Mikey Doling geeft immers te kennen dat Channel Zero, mits de juiste begeleiding, zeker potentieel heeft in het buitenland.
Mikey is er erg mee bezig. Het is leuk om te zien dat iemand die zelf internationaal bekend is, er zo in gelooft. Hij zet zich echt helemaal in, zowel voor, tijdens, als na een show.

Momenteel heb ik geen flauw benul van wat er te gebeuren staat in de toekomst. Het is mogelijk dat we, mits een goede ondersteuning, heel groot zouden kunnen worden maar er zijn heel wat goede bands. Het feit dat we geen achttien meer zijn en niet meer van zo'n doorbraak dromen maakt het ook heel wat makkelijker. Of we nu stoppen met de band of we worden internationale sterren, het verandert niets aan mijn leven.

Hebben jullie er weet van of jullie zelf voorbeelden zijn voor bands die tegenwoordig actief zijn, zoals Metallica dat destijds voor jullie was?
Ik denk dat Metallica in de jaren tachtig en begin jaren negentig iedereen beïnvloedde. Ik weet echt niet of wij het grote voorbeeld zijn van een bepaalde groep. Wij hebben het niet gemakkelijk gehad en we hebben hard moeten werken. Het zou leuk zijn als wij voor iemand een voorbeeld zouden zijn maar liever zouden wij bands kunnen helpen. Zo hebben de bands die via de radio geselecteerd werden om het voorprogramma te verzorgen, een mooie kans gekregen.

Ik herkende het Channel Zero van vroeger in The Maple Room (die de eerste concertavond openden, nvdr). We hadden ook niet veel materiaal en mochten het podium pas op na de soundcheck van de headliner. Net zoals wij dat destijds meegemaakt hebben.

Bedankt voor het interview, we wensen jullie het allerbeste en tot op de festivals!

Channel Zero speelt deze zomer op Graspop en Rock Werchter.

16 maart 2010
David Ardenois