caroline - Onze manier van werken is niet altijd even aangenaam, maar het werkt

Het had nogal wat voeten in de aarde eer we aan een interview geraakten, maar via e-mail is het dan toch gelukt. Mike 'O Malley, één van de drie kernleden van deze wonderlijke band, was zo vriendelijk om achter een toetsenbord te kruipen en onze vragen te beantwoorden, bondig als het moge zijn.

Jullie begonnen, naar verluidt, als "conventionele gitaarband". Hoe verliep de evolutie naar waar jullie nu staan? En is daar enig bewijs van?

Mike O' Malley: Waarschijnlijk was het gewoon gemakkelijk om daar te beginnen omdat het eenvoudig is om snelle ideeën voor songs op gitaar uit te schrijven. Hoe meer we daarna speelden, hoe meer de muziek evolueerde naar iets waarvoor meer instrumenten en manieren om die te bespelen nodig waren. Ik heb een archief van honderden VoiceNote-opnames waarop we spelen ergens tussen 2018 en 2021. Die kan je vermoedelijk wel in chronologische orde zetten om die progressie te documenteren.

Talk Talk en Velvet Underground werden al als referenties genoemd. Maar wat was nu uiteindelijk echt de bron van inspiratie?

Wij zien die bands zeker zitten, hoewel ik niet echt weet of die invloeden doorschemeren in hoe onze muziek klinkt. Bepaalde aspecten van hoe die muziek klinkt, komen wellicht wel eens naar boven. Dan denk ik bijvoorbeeld aan Mark Hollis' gebruik van ruimte en dynamiek. Of het gebruik van dissonantie en het speelse van de songstructuur van een band als Velvet Underground.

Met acht mensen in een band zitten kan niet simpel zijn. Zijn er eigenlijk nog plannen om uit te breiden, wanneer en als dat nodig zou blijken?

Acht is echt wel de limiet.

Jullie speelden heel wat shows voor jullie aan de opnames voor dit album begonnen. Hoe is de muziek veranderd. En zullen de shows in de toekomst verschillen van hoe ze vroeger waren?

Om eerlijk te zijn: het waren maar een tiental optredens die we gaven voor we aan de opnames begonnen. Dus niet zo erg veel. De muziek veranderde omdat we het grootste deel van 2020 repeteerden zonder uiteraard te kunnen spelen. De muziek ontwikkelde zich in grote mate in die tijd. Vermoedelijk hadden we die tijd ook nodig om de songs uit te werken tot op een niveau waarop we ze op de best mogelijke manier konden opnemen.

Zal, gezien de tijd die jullie nodig hadden om deze songs uit te werken, dit ook de manier blijven waarop jullie muziek schrijven?

We zullen ongetwijfeld altijd veel tijd nodig hebben om dingen uit te werken voor we ze als afgewerkt beschouwen. Soms is dat niet een echt aangename manier van creëren, maar voor ons lijkt het te werken. Intussen zijn we ook beter geworden in het beslissen of iets is afgewerkt.

Waarom de kleine letter aan het begin van de bandnaam? Zit daar een verhaal achter?

We wilden vooral een onderscheid maken met de persoonsnaam. Er zit uiteraard niemand in de band met die naam. Veel meer moet je daar niet achter zoeken.

Good Morning (Red) lijkt wel geleidelijk uiteen te vallen. Hoe kom je daartoe?

Het is gewoon leuk om zoiets structureels te doen, de kern van een song uiteen laten vallen in de kleinste deeltjes en dan te zien waar je uitkomt.

Bij jullie blijft er veel open voor interpretatie. Een titel als Dark Blue of teksten als "I want it all / So thell them" zijn als een open einde. Kan je daar iets meer over zeggen?

Grotendeels zijn dat geïmproviseerde teksten, waar Jasper (Llewellyn - drums, cello, zang) mee afkomt op het moment zelf en die blijven hangen. Je moet er niet te veel belang aan hechten. Het heeft meer te maken met welke klank juist aanvoelt.

In zowat elke song zitten er wel contrasten. Is dat met opzet of eerder per toeval gebeurd? Er zit zelfs een contrast in de lengte van de songs (tussen vijftig seconden en achtenhalve minuut).

De plaat is zeker niet met dat opzet geschreven. Maar het is wel leuk om kortere stukjes muziek tussen langere stukken te verwerken. Dat zorgt voor een betere flow van een album.

Kan je iets meer zeggen over de titel van een song als messen #7?

messen heet zo omdat Jasper het heeft opgenomen in Noorwegen. KH Messen is het kunstcentrum in Messen.

Hoe belangrijk zijn de videoclips voor de band en de muziek? Wat dragen ze precies bij? 

We denken ernstig na en steken effectief veel tijd in het visuele aspect daarvan. Soms hebben we onze muziekvideo's zelf geregisseerd en binnen de groep zijn we het vrij goed eens over wat visueel werkt met onze muziek. Het is moeilijk om daar precies de vinger op te leggen, maar als ik het zie, voelt het zeker goed aan. Ik vermoed dat er een soort van ongeschreven codes zijn.

Dankjewel. Hopelijk krijgen we jullie binnenkort ook live te zien.

Graag gedaan. Wij kijken er in elk geval ook erg hard naar uit om te spelen. Tot dan!

Foto: Tom Whitson