Buscemi - Je kan mijn muziek toch niet vergelijken met Milk Inc?

Al jaren maakt Buscemi onze zomers bloedheet door de meest exotische muziekstijlen te mengen. Maar dat we een tropische winter tegemoet gaan nu zijn nieuwe plaat 'In Situ' verschijnt aan de vooravond van onze koudste maanden, dat klopt ook niet meteen. Een gesprek met founding father Dirk Swartenbroekx.

Wat ons meteen opviel bij het beluisteren van In Situ was dat het album redelijk donker klinkt.
Ja, het is zeker donkerder. Dat was ook een bewuste keuze. Ik wil ook altijd een andere plaat maken dan de voorgaande. Niemand heeft nu nog een boodschap aan een nieuwe loungy latin plaat. Ik volg ook nog steeds de undergroundmuziek, vooral de buitenlandse dan. Ik reken mezelf niet echt onder de underground, niet in België tenminste maar op deze plaat ga ik toch heftiger dan ik ooit gegaan ben. Neem nu Trepa! Trepa! of Bal-a-Clavas, dat zijn nummers die heel fel gaan. Zet het volume open en ze knallen je omver. Het is de rauwheid in die nummers waar ik van hou. Ik heb ook een donkere kant en het moet niet altijd allemaal happy happy joy joy zijn.

Op 'Retro Nuevo' stonden anders ook al een paar stevige danstracks. Richt je je meer naar clubs en discotheken tegenwoordig?
Nee, niet per se, ik hou gewoon van rauwe stijlen. Vroeger was ik ook gek van ragga-jungle. In '92-'93 gingen wij dan naar Londen om op Goldie te dansen. Nu heb ik hetzelfde wouwgevoel bij kuduro en baile funk. Rico Tubs, Daniel Haaksman en Buraka Som Sistema vind ik geweldig.

Ze zeggen altijd dat je met de jaren rustiger wordt, maar voor mij geldt net het omgekeerde. Ik wil in de toekomst dus zeker nog dergelijke dingen doen. Waarschijnlijk heeft het ook gewoon met mijn levensstijl te maken. Veel reizen, mensen ontmoeten, constant tussen de muziek zitten en veel in het nachtleven zitten.

Maar ik hou ook van zachte dingen hé. Neem nu Lena Kovak, zij is net het tegenovergestelde. Ultraorthodox en ze zingt in kerkkoren en daar kan ik dan een rustig drum & bass nummer mee maken.

Mc Joyce Muniz die op Trepa! Trepa! rapt ontmoette je in een Weense club. Leer je al je zangeressen zo kennen?
Lena Kovak heeft mij zelf via Myspace gecontacteerd. Ze heeft ooit nog in Amsterdam gestudeerd waardoor ze mij kende. Toen ik in Belgrado, haar hometown, moest spelen, heeft ze mij aangesproken. Ik heb haar dan ook eens uitgenodigd voor een concert in België. Op den duur kregen we een band met elkaar. Als ik nu vocalen in die stijl nodig heb, dan weet ik dat ik haar gewoon kan bellen. 

Joy Adegoke (van de band Bastard Nation, nvdr) is van Brussel afkomstig, maar ik heb haar gewoon hier in België leren kennen. Vivian Godoy is mijn vaste zangeres uit Brazilië, al woont ze nu in Barcelona. Haar leerde ik kennen op een wereldmuziekfestival in De Melkweg. Nu komt zij ook vaak overgevlogen als er iets ingezongen moet worden of gaat ze mee naar het buitenland naar optredens.

Victor Lazlo werd mij door Michel Bisceglia aangeraden.  Hij kende haar van op optredens. Ik heb haar gewoon gebeld, ben naar Parijs gereisd om haar een eerste keer te ontmoeten en ben dan een maand later met mijn studio naar haar thuis in Zuid-Frankrijk afgezakt.  

Gusta mi magla padnala, waarop Lena Kovak zingt, is een Kosovaarse traditional ...
(onderbreekt) Is het niet Servisch? Soit, zij heeft er een aantal elementen van verwerkt in mijn nummer. Ze heeft me uitgelegd waarover het juist ging, maar dat is ondertussen ook al een jaar geleden. Ik heb er toen in elk geval over gewaakt dat het niet te politiek geladen werd. Het gaat over liefde voor het eigen land, maar het is zeker niet ultranationalistisch.

Buscemi wordt anders altijd gelinkt met latino vibes en dergelijke. Balkan sluipt er nu ook vaak in. Vanwaar stamt die band met die genres?
De eerste platen die ik kocht waren van Astrud Gilberto, Gilberto Gil, Duke Ellington, ... Ik heb ongelooflijk veel platen gekocht. En nu nog want ik leer via het internet constant nieuwe dingen kennen. Twee jaar geleden leerde ik calypso kennen en toen heb ik een volledige collectie met calypsomuziek aangelegd. Vandaar trouwens ook het nummer Dipso Calypso op' In Situ', al is dat niet echt calypso.

Al die genres beïnvloeden mij dus heel erg, maar Cabaret Voltaire doet dat even goed. Een label als Les Disque Du Crépuscule vermengde in de jaren 80 eigenlijk ook al bossa met newwave. In België wordt toch niet veel muziek gemaakt zoals ik die maak. Ik denk dat ik ondertussen wel een patent heb op de klank en ik durf ook risico's nemen die anderen niet nemen.

Echt popmuziek kan je het toch niet noemen. Soms zitten daar hitjes tussen, soms ook niet. Sahib Balkan had ik bijvoorbeeld al gemaakt voor heel die balkanrage begon. Ik doe gewoon waar ik op dat moment zin heb. Ik ben blij dat ik die vrijheid tenminste nog heb.

Balkan is een rage, maar je bent er niet volledig in mee gegaan.
Tja, er staan twee nummers op 'In Situ': de song met Lena Kovak komt uit Belgrado en Dream Catcher is eerder een Balkanspeeloefening. Maar in mijn sets draai ik dat wel vaak want dat werkt echt overal. Sahib Balkan was echt een wereldwijd succes. Basement Jaxx hebben het zelfs op een van hun mixcompilaties gezet en die track staat ook op andere grote compilaties. Later wil ik nog wel meer met het genre doen, maar voor het moment zit ik daar aan het plafond.

En jazz?
Ook dat steek ik even in de diepvries. Ik heb net 'Jazz Works' gedaan, dus dan is het weer even tijd voor andere dingen. Volgend jaar gaan we wel touren met 'The Man With The Movie Camera' (stomme filmdocumentaire uit 1929 van Dziga Vertov waar eerder ook o.a. Biosphere en Cinematic Orchestra een soundtrack voor schreven. Buscemi schreef op vraag van de Brusselse Beursschouwburg samen met pianist Michel Bisceglia zijn soundtrack voor de film, nvdr).

Je bent veel met soundtracks bezig.
Ja, voor De Rodenburgs heb ik ook muziek geschreven. Dat was in opdracht van VTM. Zij wilden het vooral heel loungy, maar de titeltrack is wel heel mooi. Een beetje 'Mission Impossible' meets Burt Bacharach meets Dave Brubeck. Misschien komt hij ook wel op cd uit, maar niet meteen want dat zou te kort op 'In Situ' zijn. Ik ben met veel dingen tegelijkertijd bezig. Er was ook nog die campagne van JBC, die ik van muziek heb voorzien.

En je bent nu ook in de wijnhandel gestapt.
Ja, wijn is een hobby van me en nu kreeg ik de kans om er zelf echt iets mee te doen. In Brussel leerde ik een invoerder kennen die vooral Chileense wijnen importeert. Hij kende een Chileense wijnboer die mijn muziek ook kende en zo ben ik daar terecht gekomen. Met zeven mensen hebben we dan de juiste wijn gekozen. Het is ook een mooie stunt voor de nieuwe plaat.  Hij heeft ook wel een exclusief karakter want je vindt hem niet in de handel. Je kan hem enkel via websites bestellen.

Maar we krijgen geen fles als we de cd kopen?
Ik hoop inderdaad nog een luxe-editie van het album op de markt te kunnen brengen inclusief de fles wijn.

Zowel de plaat als de wijn heten 'In Situ' en dat staat voor...
..."Het past als een puzzel." En dat was ook een goede uitgangsbasis voor het album: ik probeer als een puzzelaar verschillende stijlen tot een smaakvol geheel te maken. Het heeft ook een mooie klankkleur en het is kort. Met andere woorden een commercieel mooi gekozen naam.  En de wijn past daar dan ook perfect bij want drank en muziek gaan goed samen. Ik drink graag wijn en ik ken er iets van.

Gaan jullie nu binnenkort in België touren?
Ja, maar dat komt later pas. Vooraleer de plaat goed loopt, is het december. Januari is een zeer rustige maand, dus het zal pas naar de zomer toe zijn dat we met de band op het podium staan. Ik heb een aantal goede muzikanten en dan moet ik ook de zangeressen nog samenkrijgen. Ondertussen blijf ik zeker ook nog dj-sets doen.

Tot slot: in België word je bestempeld als mainstreamartiest, hoe zit dat in het buitenland?
Hier staan mijn platen in de hitlijsten en zowel Radio 1, MNM als Studio Brussel draaien ze, maar toch vind ik mezelf geen mainstreamartiest. Je kan Sahib Balkan toch niet vergelijken met Milk Inc. In het buitenland zitten wij inderdaad nog steeds in de undergroundscene, maar ze kennen ons er wel hoor. Maar we zijn nu ook Soulwax niet (lacht).