Briskey - 'David Lynch mag me altijd bellen'

Na de Briskey Big Band heeft bezieler Gert Keunen (foto: Libelia) allesbehalve stilgezeten. Vanuit 's mans achterhoofd kroop de liefde voor soundtracks en onheilspellende ritmes naar boven. En zie, een nieuwe Briskey-plaat was geboren. Maar wie poppy latin-ritmes of oude jaren dertig bigband muziek verwacht, zal héél raar opkijken. Keunen en co nemen je dit keer immers mee naar het kleinste donkere steegje van de stad, waar onheilspellendheid de norm is. Hoog tijd dat we de man zelf eens aan het woord laten over 'Before-During-After'.

De nieuwe Briskey is een mooi maar duister plaatje geworden. Soms lijkt Twin Peaks niet ver uit de buurt te liggen van het verhaal dat je op deze cd vertelt.
Gert Keunen: "Klopt, ik ben dan ook een grote fan van Angelo Badalamenti en de muziek die hij voor Twin Peaks heeft geschreven. Hij heeft nog veel ander werk gemaakt, maar de soundtrack van Twin Peaks is echt een schot in de roos."

Hoewel we niet meer over de Briskey Big Band spreken, blijven de blazers heel prominent aanwezig.
"Het was eigenlijk de bedoeling om de blazers iets minder op de voorgrond te zetten, omdat de Briskey Big Band gewoon blijft bestaan naast de 'gewone' Briskey. Maar blijkbaar is de liefde voor dat scheurende geluid van die blazers toch naar boven gekomen. Zeker omdat ik met fantastische muzikanten kan werken. Als je weet dat je die ter beschikking hebt, ga je hun kwaliteiten uiteraard ook gebruiken. Naast de repetitieve ritmes en  riffs die ze moeten spelen, krijgen ze her en der ook de kans om te soleren, en dan krijg je dat scheurende waar ik zo van hou. Maar traditionele jazzsolo's zal je niet horen op deze cd."

Ondanks het minder aantal blazers krijgen we soms toch een geluidsexplosie die niet zou misstaan in een bigband.
"Ik ben nu een tiental jaar met Briskey bezig, en dat explosieve of bombastische is er nooit uit gegaan. Dat zit gewoon te veel in mij, denk ik. Zelf krijg ik ook graag veel informatie tegelijkertijd, en op deze cd krijg je best wel veel momenten waarop het geluid compleet 'vol' zit. Maar voor de eerste keer ga je nu ook 'leegtes' vinden. Dat is compleet nieuw en daar ben ik zelf best wel blij om."

"Deels is dit gekomen dankzij het compositieproces. Vroeger stapte ik naar mijn muzikanten met een compositie die al behoorlijk 'vol' zat. Bovendien verwachtte ik van hen dan ook nog een eigen inbreng, die daar gewoon bovenop kwam. Maar nu ben ik vertrokken van veel kalere maquettes, en dat kwam het eindresultaat echt wel ten goede."

"Bij de Big Band staan we soms met vijftien man op het podium, en dan kan je niet anders dan de partituur de bovenhand geven. Bij deze cd draait het veel meer om klankkleur en sfeer."

De nummers op 'Before-During-After' lijken wel kleine soundtracks op zich. Heb je je door bepaalde films laten inspireren?
"Ik ben een grote fan van het film noire-genre. Maar liefst van al zou ik willen dat de luisteraars zelf hun ideeën en beelden fantaseren bij de nummers. Ik ben altijd blij als mensen op me toestappen en vertellen welke beelden de nummers bij hen oproepen. Die zijn ongetwijfeld héél anders dan de beelden die ik erbij zie, maar dat is prima."

"Ik ben ook heel tevreden met de cd-hoes. Net als bij een vinylplaat krijg je een hoesje dat je moet openklappen, waarachter alles verborgen zit. De foto's, die mijn vriendin maakte in de oude mijnen, geven voor mij perfect de sfeer weer waar het op 'Before-During-After' om draait."

Doe je een gooi naar een eerste soundtrackopdracht? Welke regisseur mag je dan bellen?
"David Lynch mag meteen bellen (lacht). Maar in principe ben ik niet veeleisend, alhoewel ik met een regisseur het perfecte duo zou willen vormen, net zoals wanneer John Lurie muziek maakte voor Stranger Than Paradise van Jim Jarmush.
Ik ben zeker geen traditionele filmmuziek-componist, die in functie van de beelden nu eens een walsje schrijft en dan weer een tango."

Er zijn nochtans best wel wat duistere elementen op de cd die perfect bij een Lynch-thriller zouden passen.
"Ik ben momenteel best gelukkig, dus het is alleszins geen vorm van escapisme. (lacht) Briskey had een frivole kant, met de latin ritmes en de big band als hoogtepunt. Maar dit is de duistere, donkere film noir-kant."

"Het is niet de bedoeling dat dit op de radio terechtkomt. Je zal op de plaat ook maar één echte song aantreffen. De rest is veel meer sferisch van aard. Een songstructuur met zang en strofe/refrein zou het geheel veel te besloten maken. Je lost de verwachtingen dan ook veel te gemakkelijk in. Met het filmische element kan iedereen er zijn eigen verhaal in zoeken. Ik vind het heel belangrijk dat de muziek zo open mogelijk is."

Hoe ben je ditmaal tewerk gegaan om je samples bij elkaar te sprokkelen?
"Ik ben echt op een volledig andere manier tewerk gegaan. De eerste plaat 'Cucumber Lodge' bestond voornamelijk uit samples en een klein livegedeelte. Daarna kwam de liefde voor de bigbands naar boven, en ben ik die dus gretig gaan samplen. Maar het voorbije jaar heb ik mijn opnameapparaat zowat constant op zak gehad. Ik nam alles op, zelfs wanneer ik naar de Ronde van Vlaanderen ging kijken, in het station op het perron stond of op vakantie in een piepklein dorpje was, waar bijna geen achtergrondlawaai was. En dankzij die veldopnames waan je je vaak op een andere plaats. Bovendien heb ik voor de eerste keer strijkers opgenomen, wat het geheel een heel bepaalde klankkleur meegeeft."

Briskey gaat ook dit keer het podium op. Live wordt dit vermoedelijk een hele klus om te klaren. Hoe synchroniseer je je samples en je livemuzikanten als je zo'n organisch geluid wil creëren?
"In tegenstelling tot de Briskey van vroeger zal er nu géén sequenser meespelen. Dat betekent wel dat ik veel meer samples live ga triggeren. Bovendien zal de band veel kleiner worden. De basisbezetting blijft een sextet waar we naargelang de mogelijkheden af en toe nog mensen aan kunnen toevoegen. Daar spelen natuurlijk ook organisatorische en financiële aspecten een rol. Maar op de cd-voorstelling in maart hoop ik toch een twaalftal muzikanten te kunnen gebruiken, al zullen die niet de hele tijd samen op het podium staan."

Wij zijn benieuwd. Bedankt voor het gesprek.

Nieuwsgierig? Een voorsmaakje vind je op www.briskey.be, waar je het nummer Le Désir De L'Autre gratis kan downloaden, een van onze onze persoonlijke aanraders van de cd!
Op 12 april staat Briskey op het Easter Edge Festival van ons Cutting Edge-collega's.