Arquettes - We gaan ons voorlopig amuseren en vooral veel live spelen. De rest, dat zien we wel

Het Gentse café Charlatan werd op donderdag negen september omgetoverd tot een heuse opnameset voor de nieuwe videoclip Gutters van de stadsgenoten Arquettes. We zagen rockende politiekers en andere bekende koppen, vermomd in barman, roadie of drummer. Nic Balthazar leidde met veel enthousiasme de regie en als afsluiter bracht de groep een try out van hun debuutplaat 'Wave On'. Wij verscholen ons nadien even achter het podium en troffen daar twee erg voldane blikken aan.

We gaan ons voorlopig amuseren en vooral veel live spelen. De rest, dat zien we wel



Tevreden over de try out?
Koen Wijnant: We zijn echt tevreden. Ik heb zelf nog niet veel reacties kunnen horen, maar ons management was al positief. Dat is een goed teken, want die zijn meestal wel kritisch. Verder ben ik altijd erg benieuwd naar commentaren van mensen uit het publiek.
Jan Borremans: Hier speelt het podium van café Charlatan natuurlijk ook in ons voordeel. Dat klinkt altijd erg goed. Persoonlijk vond ik het wel sterk.

De echte cd-voorstelling gaat pas door op 29 oktober in de Ancienne Belgique in Brussel. Gaan jullie nog veel bijschaven aan de set?
Koen: Neen, want eigenlijk beschouwden we dit hier al als een officiële cd-voorstelling. Maar het leek ons management een goede zet om eerst het album te releasen, zodat de mensen ze eerst konden beluisteren. Daarom wachten we nog even met de échte voorstelling.
Jan: Als mensen een plaat beluisteren, zijn ze automatisch sneller geprikkeld om het live ook eens te gaan bekijken. Ze vragen zich logischerwijze af hoe dat nu 'in het echt' klinkt. Echt reproduceren willen we natuurlijk niet doen. Live moet het vooral meer rocken, het mag er wat harder en vuiler aan toe gaan op een podium. Als we alles even 'clean' spelen zoals op de plaat, zou ook voor ons het optreden minder aangenaam zijn.
Koen: Maar we hebben 'Wave On' niet gevuld met muzieklijnen die we live toch niet kunnen brengen. Het is gewoon interessant als de liveversie afwijkt van wat er op de cd te horen is.

Voor het productieproces zijn jullie naar Stéphane Briat in Frankrijk getrokken. Air, Arquettes, Phoenix,... Jullie staan niet mis in dat rijtje. Hoe hebben jullie hem overtuigd?
Koen: België is klein en telt bovendien erg veel muzikanten. Dat maakt het moeilijk om de agenda's van beschikbare producers en die van de muzikanten op elkaar af te stemmen. Wij wilden de plaat echt in het voorjaar opnemen. Daarvoor hebben we eerst samengezeten met Belgische producers, maar onze samenwerking is afgeknapt vanwege tijdsgebrek. We moesten dus snel verder zoeken en zo zijn we terecht gekomen bij Stéphane Briat. Uiteindelijk zijn alle bandleden wel fan van zijn werk voor Air en Phoenix. We dachten ook dat het een interessante muzikale combinatie ging zijn, aangezien Briat nog nooit een echte rockplaat geproducet heeft.
Jan: Na het opsturen van onze demo's hadden we niet onmiddellijk een positieve reactie verwacht. Maar dat draaide anders uit toen we een mail toegestuurd kregen waarin stond dat hij onze demo's goed vond en open stond voor een samenwerking. We waren allemaal onmiddellijk in de wolken.
Koen: In november ben ik dan voor het eerst naar zijn studio getrokken om een praatje te slaan. Het klikte goed en hij was erg enthousiast over ons materiaal. Dus na de preproductie in België zijn we allemaal richting Frankrijk getrokken.

Heeft hij een grote invloed uitgeoefend op jullie sound?
Jan: Koen wist op voorhand al erg duidelijk waar we naartoe wilden gaan, de nummers stonden op demo dus we hadden het wel klaar. Maar we kunnen niet ontkennen dat ons geluid nog geëvolueerd is tijdens het creëren van de plaat.
Koen: Wat hij ons hoofdzakelijk bijgebracht heeft, is dat we soms even moeten afremmen, rustpauzes inlassen in de nummers. Als je iets opneemt op je laptop, is het altijd verleidelijk om zoveel mogelijk muzieklijnen door elkaar in het muziekprogramma te stoppen. Dat klinkt fijn, maar als je achteraf echt een goede productie wil, is het noodzakelijk om keuzes te maken.
Jan: Stéphane was daar erg secuur in. Hij kon de dingen goed afbakenen. Wanneer wij nog volop met ideeën aan het spelen waren in de studio, zei hij soms gewoon: "neen, het is goed, we hebben het al", of "nonnon, too much." Het was vaak communiceren in franglish (lacht).
Koen: Het feit dat je knopen moet leren doorhakken, neem je nadien gewoon mee naar huis. Ik zal niet snel meer aan iets blijven sleutelen dat uiteindelijk toch niet werkt. Dan denk ik eerder: fuck it, weg ermee.

Het gewenste resultaat is er dus meer dan voldoende?
Koen: Ja, 'Wave On' is helemaal geworden wat ik ervan gehoopt had. Wat ik echt niet wou, was dat het belegen klonk. We zijn nu eenmaal kinderen uit de nineties, onze favoriete bands komen uit de jaren negentig, maar dat wil niet zeggen dat ook ons product zo moet klinken. Briat heeft ons goed geholpen om de structuur zo uit te dunnen en uit te puren dat de nummers strak en hedendaags klinken. Dat geeft een erg fijn gevoel.

We zien tien tracks, maar de plaat duurt slechts 28 minuten. Is dat niet wat kort?
Koen: Ik heb die commentaar vaak gekregen als feedback op een demo. Maar uiteindelijk is dat geen bewuste keuze geweest om zo'n korte tracks te maken. Eigenlijk vind ik die commentaar niet kloppen. Als je bijvoorbeeld enkele albums van de Pixies beluistert, zal je snel zien dat ook zij erg veel songs hebben die slechts twee minuten duren. Of neem nu een set van The Strokes, die neemt nooit veel meer dan 30 minuten in beslag.

Is 'Wave On' een soort nieuw begin voor Arquettes?
Koen: De EP die we drie jaar geleden hebben uitgebracht had enkele succesnummers als It's A Relief of Feehler. Het was een toffe ervaring om zo'n single te hebben natuurlijk, maar er was tegelijkertijd ook een verlangen om met iets deftig naar buiten te komen. En nu we de plaat eindelijk hebben, merk je ook dat je aan veel meer optredens komt en de kans krijgt om op leukere plaatsen te spelen.

Zo'n leuke plek is natuurlijk de Mezz in Breda. Jullie treden daar op in november.
Koen: Ja, een erg leuke zaal. We treden er op met School Is Cool en andere jonge bands die net een debuutplaat uit hebben of nog gaan uitbrengen. Het is leuk om er samen met andere gelijkgestemde zielen te staan. Uiteindelijk zijn er geen grote verwachtingen. We gaan ons voorlopig gewoon amuseren en vooral veel live spelen. De rest, dat zien we wel.

Wij kregen enkele exemplaren van die Arquettes' debuutplaat mee naar huis om uit te delen aan onze lieve lezers. Mail je naam naar info@damusic.be en vergeet in het onderwerp 'Arquettes' niet te vermelden.

26 september 2010
Mieke Meskens