Aloe Blacc - Het leven draait om geluk

Aloe Blacc is hot. Zijn song I Need A Dollar krijgt meer airplay dan de doorsnee straaljager in Afghanistan. Maar de man is meer dan enkel dat nummer. Hij heeft een boodschap voor de wereld en verspreidt die maar al te graag. Wij gingen eens polsen en ontmoetten een belezen figuur met het hart op de juiste plaats.

Soul op de radio krijgen is geen sinecure. I Need A Dollar daarentegen wordt blauw gespeeld. Kan je het succes van dat nummer verklaren?
Aloe Blacc: Een nummer moet gewoon goed zijn. Als het lied goed in elkaar zit, dan zal het sowieso wel meer gespeeld worden. I Need A Dollar heeft alle elementen van een sterk nummer. Luisteraars zoeken een concept dat hen aanstaat. En dat hoeft daarom niet enkel de tekst te zijn. In Europa gebruiken ze helemaal geen dollars, maar toch slaat het nummer aan. Jongere mensen vinden het ritme leuk en kunnen het refrein makkelijk meezingen. Maar ook voor ouderen is de tekst en het nummer relevant. Misschien herkennen ze wel elementen uit het lied. De lyrics gaan dan ook over alledaagse zaken. Zelf ben ik ook mijn job verloren en dat heb ik dan maar in I Need A Dollar gestopt.

Hoe definieer jij een goed nummer?
Een lied is goed als je er gelukkig van wordt. Als muziek je verdrietig maakt of je teleurstelt, dan zal je er niet naar blijven luisteren. Zelfs een intriest nummer kan je op één of andere manier een goed gevoel geven.

Je vorige album 'Shine Through' is een mengeling van hiphop, soul, funk en zelfs dancehall. Waarom koos je met 'Good Things' voor een puur soulalbum?
Mijn eerste album was vooral een introductie van mezelf als soloartiest. Ik kom uit de hiphopwereld (als Emanon, nvdr), maar ben meer dan dat. 'Shine Through' is een verzameling van alle muziek die ik goed vind. De volgende albums zullen zich dan richten op elk genre apart. Op die manier is het makkelijker om een boodschap te brengen. Ik wil alles kunnen maken.

Zoals een cover van Billy Jean. Wat betekende Michael Jackson voor je?
Hij is bijzonder belangrijk voor me. Vooral omwille van zijn geschiedenis in de motown, maar ook als entertainer. Hij leerde van grootheden als Marvin Gaye, Stevie Wonder en Smokey Robinson. Door van Michael te leren, leerde ik ook van hen. Hij wou ook meer dan enkel wat mooie muziek maken. Hij had een boodschap voor de wereld.

Ook jij maakt muziek met een stevige, maatschappelijke boodschap. Zie je jezelf als een activist?
Misschien wel, maar ik breng niet zozeer verandering met mijn handen of zo. Mijn job zit er meer in van problemen te zien en te erkennen. Via mijn muziek krijg ik een soort megafoon in de handen geduwd, waarmee ik dan heel hard kan roepen. Zo hoop ik mensen te kunnen beroeren die wel in staat zijn om met hun handelingen verandering te brengen.

Is de wereld om zeep?
Niet meer dan vroeger. Het grootste probleem van vandaag is het kapitalisme, een systeem dat weinig medelijden kent. Ze durven het wel eens Darwiniaans noemen, maar dat is het al lang niet meer. We moeten streven naar een betere levensstandaard, maar niet alleen voor hen die al geld hebben. Ook voor hen die niet deelnemen aan het kapitalisme, maar er wel door beïnvloed worden. Hier zit de basis voor geluk. Ik wil meer gelukzaligheid in de wereld brengen.

Zie het als communicerende vaten. Het algemene gevoel van geluk moet omhoog en het gevoel van verdriet en angst omlaag. Muziek is mijn wapen in die strijd. Maar als ik dit kan doen met mijn beroemdheid, populariteit of inkomen dan so be it. Dan maak ik graag al eens een commercieel succes. Ik wil niet zijn als zoveel artiesten die schreeuwen hoe hard hun leven in het ghetto was, maar ondertussen met al hun dollars helemaal niets doen voor dat ghetto.

Je klinkt als een belezen man.
Ik heb mijn portie lectuur al achter de kiezen: Darwin, ' The Shock Doctrine', boeken over economie, socio-politeke dingen, maar ook veel biografieën van andere muzikanten. Ik haal er inspiratie uit.

Waar kwam de inspiratie voor het nummer Loving You Is Killing Me vandaan?
Uit het feit dat vijftig procent van de huwelijken strandt binnen de eerste twee jaar. Als mensen niet leren van gelukkig te zijn met zichzelf, dan zal het bijzonder moeilijk zijn om geluk te vinden met iemand anders. Mensen moeten eerst zichzelf leren kennen voor ze in relaties stappen, anders vernietig je de familiestructuren. Het concept "ware liefde" wordt zo om zeep geholpen en ook het gezin op zich stelt dan niet veel meer voor. Echt een maatschappelijk probleem van deze tijd dat we dringend moeten tackelen.

Geloof je nog in ware liefde?
Ja, ik geloof in de ware liefde, maar zie het meer als een wetenschappelijk iets. Denk maar aan de experimenten waarbij vrouwen moeten ruiken aan mannen en daarbij van nature uit aangetrokken worden door bepaalde geuren. Het is echt niet zo metafysisch als we denken. Je moet gewoon de persoon vinden die fysiologisch best bij je past.

Weinig soul in die denkwijze, niet?
Er is nog plaats voor emotie, hoor. De natuur heeft dat er gewoon mee ingebouwd. Daarom kan je ook verliefd worden op iemand die wetenschappelijk gezien niet de perfecte match is. Daar voert emotie haar strijd. En eenmaal je weet wie je bent, kan je al die zaken plaatsen en doorzien.

Is er nog plaats voor religie in al dat wetenschappelijk denken?
Jazeker: de kerk van liefde en geluk. We horen allemaal op deze planeet thuis en het leven draait om ervaring, vreugde en liefde. Ons doel bestaat er dan ook in om anderen gelukkig te maken. Dat is ook de gemeenschappelijke boodschap die alle religies hebben. De natuurlijke drang om anderen gelukkig te maken.

Is dat ook je doel als je live speelt?
Naar een concert komen is de beste manier om muziek te beleven. Het brengt de songs terug naar hun natuurlijke aard. Voor we in onze maatschappij communicatie hadden, was muziek de manier om boodschappen en emotie over te brengen, een tribaal iets dus. En tijdens een live performance kan je dat tribale opnieuw oproepen. Iedereen komt samen om deel te nemen, te genieten en gelukkig te zijn. Een wondermooi iets.