Vito - Man With Feelings

The Monotrol Kid en The Calicos, allebei bands die een eigen Vlaamse versie van Americana brengen. Zij kregen er met Vito een jong en spannend broertje bij dat opnieuw een eigen draai aan het genre geeft.

Vito won 'Jong Muziek' op Theater Aan Zee, leverde met The Soul Comes en Costa Rican Star al twee Inlandse Maatjes af, mocht opdraven tijdens de jongste editie van We Are Open en vestigde zo al een zekere live-reputatie. Op de recent verschenen ep bewijzen de Gentenaars dat ze de buzz waard zijn.

De ep opent met The Soul Comes, dat u al kan kennen van deze pagina. Het was begin februari een fraai eerste voorsmaakje van ‘Man With Feelings’, maar wat daarna kwam, deed onze mond pas echt openvallen. Costa Rican Star koppelde slack aan psychedelica en neemt je zes minuten lang mee in een bedwelmende roes alsof, op een bus met Mac DeMarco aan het stuur, Pink Floyd onderweg van Mexico naar Costa Rica het instrumentarium van The War On Drugs uittest op de achterbank.

En elke rit op deze ep is een lange. Vito Dhaenens en zijn makkers nemen graag de tijd om hun nummers open te plooien. Onthaasting lijkt het devies en daarmee gaan ze heerlijk in tegen de tijdsgeest. Toch zit er telkens weer een zekere dynamiek in deze ep. Niet alleen in elk van de songs op zich, maar ook in de volgorde waarmee ze op het schijfje gezet zijn.

Zo komt de plaat mooi tot een hoogtepunt met Ever Since I Got To This Time, de song waarmee de band de aandacht op zich wist te vestigen en waarin ze voor het genre a-typische synths en ritmes durfde te gebruiken.

Dat de ep na dit hoogtepunt niet inzakt, maar het plots verrassend over een nieuwe boeg gooit met Treat Me, is zo mogelijk nog straffer. Ciska Dhaenens en Janne Vanneste brengen een welkome vrouwelijke toets aan in dit nachtelijke nummer, zoals Sylvie Kreuss dat doet bij Warhaus. Het resultaat is een broeierige, verleidelijke song, omgeven door zwart velours.

Ook in het titelnummer overheerst een nachtelijke sfeer. Bij het zacht uitdovende kampvuur is er tijd voor contemplatie en mag de gitaar zachtjes huilen. Wij kruipen wat dieper onder het paardendeken en drukken nog eens op repeat.

Vito stelt dit kleinood voor op 15 maart in Minard, Gent en speelt op 28 maart in de Snuffel Hostel te Brugge.