Undertow - 'Overgrowth'

Het Antwerpse duo Undertow bracht enkele dagen geleden de ep ‘Overgrowth’ uit. Het is een bescheiden visitekaartje dat misschien ooit eens tot een heuse faire-part zou kunnen leiden.

 

Maar voor het zover is, moet er toch nog flink wat weg afgelegd worden. Het werk dat Zenobe Vandaele (gitaar en zang) en Willem Scham (viool en zang) brengen is verdienstelijk, maar geraakt toch nog moeilijk voorbij het statuut van “aan te moedigen liefhebberij”. Het huppelende openingsnummer Dance Forever duurt slechts twee minuten, maar toch dreigt al monotonie binnen te sluipen. Bovendien kan men op een free podium van een plaatselijke jeugdbeweging zulke probeersels ook wel eens horen. Het tragere en melodieuze Overthink zoekt variaties op vocale harmonieën, maar toch wil het nog niet helemaal lukken: het klinkt wat geforceerd en we vragen ons af of die twee stemmen wel echt matchen. Het duo beweert inspiratie te halen bij Simon & Garfunkel, maar we raden hen aan toch nog eens goed te luisteren. The Sea zit vol mooie vioollijnen en is eigenlijk het beste nummer van het kwartetje songs dat ons aangeboden wordt. Maar één op vier is eigenlijk onvoldoende.

Undertow is er nog niet. We raden beide heren aan een goede producer onder de arm te nemen om hun talent, dat er wel degelijk is maar nog wat moet rijpen, met een blik van buitenaf te laten begeleiden. Nu is het nog een beetje zoals het duo zingt in Tell The Rest : “Senseless I go, where to I do not know”. Dat is spijtig.

Geen voltreffer dus, want er is nog flink wat werk aan de winkel. Toch verdienen ze zéker een tweede kans!