Tribulation – 'Hamartia'
De afgelopen jaren heeft het Zweedse Tribulation door een paar wilde waters gezwommen. Vlak na het uitbrengen van het vijfde album ‘Where The Gloom Becomes Sound’ tijdens de pandemie, verloor de band één van de creatieve breinen. Gitarist en mede-songsmid Jonathan Hultén verliet de band en is volop bezig met het uitbouwen van een solocarrière. Ondertussen deden de drie overgebleven leden een beroep op oude vriend Joseph Tholl om hen te depaneren. De samenwerking zorgde onmiddelijk voor een positieve injectie en ze besloten het eerste werk meteen vast te leggen voor het nageslacht in de vorm van deze ep.
Aangezien dit een overgangsfase is tussen twee albums, terwijl de band zichzelf terug op de rails probeert te krijgen, is het vast geen verrassing dat de band experimenteert op deze ep. Uiteraard niet zonder het Tribulation-keurmerk uit het oog te verliezen. Na het horen en lezen van de eerste lijn van het titelnummer - “For as they walk through life's valley with a standard of death / Death will follow” - weet je onmiddelijk dat dit onmiskenbaar Tribulation is. Zowel tekstueel als muzikaal past dit titelnummer perfect in het klassieke werk van het Zweedse kwartet.
Maar heel wat interessanter is Axis Mundo, het eerste nummer mee geschreven door Joseph Toll. Terwijl de zanglijnen vrij beperkt zijn, komt alle energie en emotie van het gitaarwerk. De twee gitaristen kregen de vrije hand in dit nummer en dat is best indrukwekkend. Lucht- en andere gitaristen kunnen de pret niet op.
Het laatste nummer op deze ep is een cover. Hoewel de band zelf eerder toegaf dat ze het met de harde zanglijn in Blue Öyster Cults Vengeance (The Pact) niet goed weg wisten, klinkt het perfect. De afwisseling van de rauwe stem van zanger-bassist Johannes Andersson en de melodieuze stem van nieuwkomer Joseph Toll werkt perfect. We horen zelfs een lekkere Ghost-echo in het nummer. Het geheel klinkt alvast uitnodigend. In de reeks Blue Öyster Cult-covers, die we al hoorden, doet Tribulation het verrassend goed. Helemaal zo vreemd niet, want gitarist Adam Zaars noemt Blue Öyster Cult als één van de belangrijkste invloeden, omdat ze iedere keer weer met iets nieuws creatief kwamen, hetgeen ze bij Tribulation ook nastreven. En ze bewijzen hier dat ze dat coveren zeker zo goed onder de knie hebben als landgenoten Ghost.
Als geheel is dit een geweldige ep. Zonder twijfel essentieel voor de fans en tegelijk een prima introductie tot de band voor nieuwe fans. Het is dus uitkijken naar wat de toekomst gaat brengen, want hier zitten waarschijnlijk nog meer verrassingen in.