Stad Van Licht

Lang geleden dat we nog eens een onvervalste conceptplaat in de cd-lader mochten schuiven. De bijhorende bio bij 'Stad Van Licht' laat weinig aan de verbeelding over: het concept van deze plaat is minstens even belangrijk als de mensen die ze ingespeeld hebben, zeg maar. En dat de band "artist in residence" is bij Muziekodroom geeft hen natuurlijk het voordeel van de twijfel.

Stad Van Licht



Want laten we eerlijk zijn: een conceptplaat als debuut getuigt van durf. Het verhaal gaat als volgt: de inwoners van een ondergrondse stad leven al generaties lang in het duister; het is hen verboden om het daglicht op te zoeken. Maar twee waaghalzen gaan toch op zoek naar wat er buiten de grenzen ligt. En de plaat vertelt dan verder over hoe ze dapper het dodelijke ochtendlicht tegemoet treden.

Maar wat vertelt de muziek? Opener Concrete Blankets belooft veel goeds. Het is geen betonnen mantel die de sound van Stad Van Licht overdekt, eerder een overkapping uit indiemuziek. De zang doet bij momenten denken aan Mintzkov. De sound is vaak erg vol: de band maakt gebruik van veel instrumenten. Maar dat neemt niet weg dat bijvoorbeeld het pianootje dat 1200 miles opent geslaagd is en de song tot een pareltje maakt.

De nummers duren allemaal gigantisch lang (de opener alleen al duurt zeven minuten) en misschien is dat niet de beste beslissing geweest. Want je vraagt je algauw af in welk nummer die leuke riff nu weer zat. Alles wordt namelijk één groot geheel en dat mag dan werken voor het concept, als je de nummers los van elkaar wil beluisteren, is dat minder interessant. Maar er zitten écht originele stukjes in Stad Van Licht: een riff, ritme of zanglijntje dat u nog nergens anders hoorde.

Iets minder concept en iets meer plaat met kortere nummers zou beter geweest zijn. Maar laat dat de luisteraar vooral niet tegen houden om deze Limburgers live te checken. En dan fan te worden zoals wij.

3 januari 2010
Veerle Vermeulen