Puggy - 'Radio Kitchen'

Dit trio gaat al mee sinds 2007, maar blijft modern klinken. Het geheim? Hun Radio Kitchen Studio!

Matthew Irons, Romain Descampe en Egil ‘Ziggy’ Franzen koken daar niet alleen zelf muziek, het is ook de plek waar Angèle, Lous And The Yakuza, Yseult, Adé, Noé Preszow, Juicy, Alice On the Roof en Charles in de potten mochten roeren. De heren mogen dan wel stilaan "anciens" genoemd worden in de Belgische muziekscene, ze hielden zichzelf hiermee lekker fris.

Bovendien schreven ze in de zes jaar sinds de vorige plaat ‘Colours’ ook nog filmmuziek, werkten ze samen met symfonieorkesten en andere producers als Nikola Feve, ook bekend als Nk.F. De Fransman verdiende de strepen bij PNL, Damso, Orelsan en Zaho De Sagazan. Hij drukte vanuit zijn studio aan de andere kant van de Atlantische Oceaan zijn stempel op het nieuwe geluid van Puggy.

Toen ze vorig jaar opdoken met Never Give Up, keken de fans wel even vreemd op bij het horen van die moddervette synths en die zang, die duidelijk geleerd leek bij Pharell Williams of Robin Thickle. Maar ondertussen is het nummer al meer dan een miljoen keer gestreamd, mede door de knotsgekke videoclip. Dit is gewoon steengoede popmuziek!

En er is meer van dat op de nieuwe ep, die naar de studio genoemd werd. Age Of Wonders is maar een opwarmertje, maar The Numbers gaat dezelfde weg op als Never Give Up en heeft bovendien een melancholische tekst waar over na te denken valt.

“Feeling better than ever”, klinkt het in Simultaneously, nog zo’n onweerstaanbare track met een refrein dat je zachtjes heen en weer wiegt als tegengewicht voor de hectiek van de tijd. Het balanceert op het randje van cheesiness, maar het is zo goed gemaakt dat je ook deze zoete hap met veel plezier doorslikt.

Dat er daarna nog zo eentje volgt met Lost Child (een samenwerking met de intussen gigantisch populaire Yseult, die een wederdienst verleende voor de door Puggy geproducete ballade Perdue), zorgt zelfs nog niet voor een indigestie. Met Sad Enough staat er immers nog een meer uptempo nummer op de ep, zo’n nummer dat voor instant euforie zorgt.

En dan is er nog het toetje, bestaande uit vier live versies (van alle nummers behalve Numbers en Age Of Wonders). Alle vier werden ze opgenomen tijdens een live sessie zonder publiek. Veel verschil zit er niet op, behalve bij Never Give Up, maar de band bewijst er wel mee dat ze deze songs moeiteloos naar een podium kunnen vertalen.

De AB shows (op 11 maart en 28 september ) waren uitverkocht zodra ze werden bekendgemaakt, maar geen nood: ze plannen nog shows in Parijs en Amsterdam en deze zomer spelen ze op Dour festival. Puggy is helemaal terug en nog lang niet uitgezongen.