Prima Queen - 'Not The Baby'

Twee dames zijn bevallen. Niet van een baby, wel van een prima ep.

Louise Macphail en Kristin McFadden ontmoetten elkaar toen het nog prima was om elkaar drie smakkerds te geven. Dat was niet evident, want de eerste komt uit Bristol en de tweede uit Chicago. Maar kijk: er ontstond muzikale chemie tussen de twee en sinds een jaar of vier maken de twee samen muziek als Prima Queen.

Twee woordjes, die ze regelmatig als complimentje tegen elkaar mogen roepen, want ze schrijven de songs zelf en spelen ook tal van instrumenten in. Producer Ali Chant (Aldous Harding, Katy J Pearson, Yard Act) haalde er voor deze ep nog wel een pak volk bij voor bas, piano, drums, koperblazers, cello en toetsen om een rijk sonisch palet samen te stellen, maar eigenlijk kan het duo prima de eigen boontjes doppen.

Getuige daarvan de eerste twee singles die deze single vooraf gingen. Opener Back Row is een rijke, glinsterende mid-tempo rocksong waarmee ze zich ergens tussen Wet Leg en Phoebe Bridgers in nestelden en Crow had met de donkere cellostrepen en magische samenzang zo op het debuutalbum van Boygenius kunnen prijken.

Op die track zingen de twee overigens ook elk een stukje. Iets wat Dacus, Bridgers en Baker ook vaak doen en wat dit duo ook graag en goed uitspeelt. Op Dylan bijvoorbeeld, een snel opbouwende track die uitmondt in een dikke wall of sound om dan met een laatste naamkreet te sterven.

Hydroplane is de lieflijke afsluiter van dienst die de ep zachtjes laat landen, al scheurt de gitaar van Macphail de instrumentale stukjes tussen de strofen overtuigend in reepjes. Tenminste, we denken dat zij het is, want McFadden speelt als enige viool en aan het eind laten ze de twee instrumenten rond elkaar dansen.

Whitney nam Prima Queen mee op tournee en dat betekent natuurlijk wel iets. Als er nog een festival in augustus een leuke act zoekt, zouden wij deze twee zonder twijfelen durven aanbevelen. Prima gedaan, indiequeens!