Nova Scotia
‘Alpha’ van Nova Scotia kan geen demo meer genoemd worden, dit is een mooi afgewerkt product. Een product dat zijn plaats in het Belgische muzieklandschap verdient. Niet voor niets werd de groep al opgevist door de Handelsbeurs om in het kader van hun Kraakpandconcerten hun kunsten te komen vertonen.
Nova Scotia bestaat uit bezielers Joris Van Eeckhoven (drums, gitaar, percussie en zang) en Koen Desmet (piano) wiens huis-, tuin en keukenvlijt geleidelijk aan evolueerde naar uitgewerkte songs. Met de komst van zangeres Charlotte Nuytens (zang) en Frederik Petteloot (bas) was de basis gelegd. Stijn Declerck (gitaar, zang en percussie) en Ruben Vercaemer (saxofoon en percussie) vervolledigden de line-up.
Hoewel de muziek van Nova Scotia op het eerste gehoor wat doet denken aan Hooverphonic (al kan dat aan de betoverend mooie stem van Nuytens liggen), moeten bij die gedachte toch de nodige accenten geplaatst worden. Zo is het gevoel dat je bij het beluisteren van ‘Alpha’ bekruipt veel donkerder dan bij hoger genoemde band. Alsof je een blinde een roos laat voelen, maar over de doornen zwijgt. Luister maar naar What Happens Next: die eenzame, repetitieve piano lijkt wel recht uit een griezelfilm te zijn ontsnapt. En ook de teksten zijn niet al te opbeurend: “Pushing you down / Keeping you under / What the fuck do you wonder?”.
Er staan nog van die nummers op het album waarbij je je afvraagt wanneer Freddy Krueger nu precies gaat toeslaan (Tricky is heerlijk grimmig) of waar de lijken uit de kast gaan vallen. Geniet ook van de mooie opbouw van Legacy Of A Summer Love, dat stilaan openbloeit tot een vleesetende bloem.
Laat u door al die metaforen echter niet afschrikken, want het loont best de moeite om de MySpace van deze groep eens op te zoeken als je in bent voor popmuziek met een duister kantje. Wij zijn trouwens benieuwd wat dit op een podium oplevert. Op 19 april kan u hen alvast aan het werk zien op Rock Zwalm.
8 november 2008