Lao Gan Ma - Bolingo
Een band met een nummer dat Koersfiets heet, heeft meteen onze aandacht.
En er is nog veel meer dat ons aanspreekt bij Lao Gan Ma (vernoemd naar de pittige saus), want dit gezelschap heeft met Joachim Thys een geweldig saxofonist in huis en ook trompettist Angel Calvo Perez spijst de Afrojazz van dit zeskoppige collectief met extra pit.
Behalve het feit dat er geen dames in rondlopen, mag deze band een beeld geven van onze ideale wereld waarin verschillende nationaliteiten niet alleen harmonieus samenleven, maar ook nog eens opwindende nieuwe dingen maken met twee voeten in de traditie.
La Gan ma brengt immers traditionele Congolese nummers, maar dan in een spannend jasje gestoken door muzikanten uit België, Congo, Cuba en Spanje. Door ze in een jazzy badje te stoppen en ongebruikelijke, moderne instrumenten te koppelen aan traditionele instrumenten zoals de ditumba (een drum uit Katanga), spatten de gensters in het rond.
Nochtans niet meteen van bij het begin. Want met There Will Always Be gaat de deur van deze plaat maar heel zachtjes open. Pas vanaf Kamulangu gaat het dak eraf en schud je geheid met alles wat los zit aan je lijf. Koersfiets krijgt fans van Think Of One zeker zo wild als Pogačar of Van Aert wielerharten sneller doen staan. En als het allemaal iets te hard gaat, is er nog een song als Zomeravond dat een zwoele wind door je haar blaast met warme vintage orgelklanken.
Als zanger Tister Ikomo de percussiekunsten bovenhaalt zoals in het instrumentale, maar oh zo groovy Cyphorinus Arada, kunnen wij alleen maar in bewondering staan. Het is aan deze track dat de plaat trouwens de cover dankt, want daarop prijkt een tekening van de Orpheuswinterkoning, een vogel die alleen in Zuid-Amerika voorkomt en bekendstaat voor het antifone zanggeluid.
Afsluiter van dienst is het exotische Sawamba, waarin toetsenist Jan Willems zich nog eens in het spotlicht werkt. Hij mag zich lekker uitleven waardoor de song uiteindelijk de kaap van de zeven minuten rondt. Ook dat is opvallend. Deze plaat telt maar zes tracktitels, maar op één nummer na duren ze wel allemaal langer dan vijf minuten. En dat is niet eens een nadeel, want het zorgt ervoor dat je telkens helemaal in de sfeer komt.
Cynthia Bolingo Mbongo werd destijds zes keer Belgisch kampioen. Of ‘Bolingo’ een ode is aan haar weten we niet, maar met deze plaat sprintte Lao Gan Ma wel recht naar ons hart.