Kristo - Childhood

In vier verstilde liedjes tilt Kristiaan Deruytter persoonlijke ervaringen op tot universeel herkenbare emoties.

Opgroeien gaat bij iedereen wel min of meer met pijn gepaard. Dat is bij Kristo niet anders. Als zoon van een beroemd saxofonist en een moeder, die marimba en vibrafoon doceert, lag de muzikale lat meteen hoog. En toch werd muziek een diepe en lange liefde. Dat ze op deze ep gedeeld wordt met een deel van die muzikale familie, maakt ze nog dieper.

De titel van opener I Am Not Enough spreekt meteen boekdelen. Er staken ergens tussen muziekschool langs het experimenteren in de eerste bands tot nu zeker twijfels op. Maar alles kwam goed en nu zijn hier mama (marimba), papa (sopraansax), broer (viool) en oom (piano) te horen in deze doorvoelde focustrack.

Dat er ook in de liefde soms getwijfeld werd, vertelde single Do I Miss You More reeds en ook de twee andere songs tonen en vertellen dat de opgroeiende Deruytter niet altijd zorgeloos door het leven dartelde, hoewel dat als kind wel het geval was. Nu ja, het levert hem wel een aantal mooie, gevoelige nummers op.

De funk was (en is) voor hem een uitlaatklep, maar met deze vier songs laat Kristo de Tamino in zich vrij. De stemmen lijken zelfs een beetje op elkaar. Ook fans van Jeff Buckley zullen deze ep gretig aan de borst drukken.