Khruangbin & Leon Bridges - 'Texas Moon'

De productiviteit van het trio Khruangbin zit al een tijdje in de up-modus. En ook soulnewster Leon Bridges heeft niet bepaald last van writer’s blockneigingen. Als ze elkaar dan ook nog eens tegen het vege lijf lopen in een studio, is de match vlug gemaakt om een ode te brengen aan de gemeenschappelijke staat: Texas. 

Dat deden ze al eens een eerste maal in 2020 met 'Texas Sun'. Het titelnummer werd zelfs onverhoopt en onverwacht een hitje in de eigen Verenigde Staten. De creatieve samenwerking beviel dermate goed dat de zon in maan veranderde en nu het vervolg 'Texas Moon' in de etalage ligt te blinken. De samenwerking dateert al van 2018, toen ze elkaar op een gezamenlijk tour ontmoetten en Bridges een gastrol kreeg, die onmiddellijk vuurwerk gaf.

Zoals ze zelf aangeven: er kan geen zon zijn zonder de maan. En het is andermaal een fraai mini-album geworden met vijf nummers. Weer raken ze een goudader met die vreemde mix van soul, psychedelica en rhythm-‘n-blues met die specifieke gitaren van Mark Speer. En ook de ritmes van drummer Donald ‘DJ’ Johnson geven altijd een speciale ambiance aan het momentum van een nummer zoals blijkt uit het verraderlijk funky B-side. De maan speelt wel degelijk een rol, aangezien de songs nogal nachtelijk en zwoel aandoen.

Op Chocolate Hills wordt dan weer een geheel ander blik geopend. Op deze schaars gearrangeerde song laat Bridges zijn gospelverleden renderen met een bijna confessionele tekst, hetgeen in Father Father een bijna spiritueel en logisch vervolg krijgt.

'Texas Moon' is een bijzonder laidback, maar bloedmooi geheel geworden dat de perfecte soundtrack vormt bij de ondergaande zon. Sfeervol en redelijk Spartaans gearrangeerd, maar dat geeft de songs een extra dynamiek. Sla 'Texas Moon' nu alvast in voor uw zomerse avond op het barbecueterras en de afdronk wordt passend opgeluisterd.

Fraaie maan, die in Texas van Khruangbin en Leon Bridges.